tag:blogger.com,1999:blog-65184118238015833462024-03-05T08:37:26.326+01:00It's not a dream, it's reality. Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/05143838160301547000noreply@blogger.comBlogger30125tag:blogger.com,1999:blog-6518411823801583346.post-5834290179404569922014-08-14T21:49:00.000+02:002014-08-14T21:51:02.945+02:00Rozdział 25 „ Tęskniłam ..."<!--[if gte mso 9]><xml>
<o:OfficeDocumentSettings>
<o:AllowPNG/>
</o:OfficeDocumentSettings>
</xml><![endif]--><br />
<!--[if gte mso 9]><xml>
<w:WordDocument>
<w:View>Normal</w:View>
<w:Zoom>0</w:Zoom>
<w:TrackMoves/>
<w:TrackFormatting/>
<w:HyphenationZone>21</w:HyphenationZone>
<w:PunctuationKerning/>
<w:ValidateAgainstSchemas/>
<w:SaveIfXMLInvalid>false</w:SaveIfXMLInvalid>
<w:IgnoreMixedContent>false</w:IgnoreMixedContent>
<w:AlwaysShowPlaceholderText>false</w:AlwaysShowPlaceholderText>
<w:DoNotPromoteQF/>
<w:LidThemeOther>PL</w:LidThemeOther>
<w:LidThemeAsian>X-NONE</w:LidThemeAsian>
<w:LidThemeComplexScript>X-NONE</w:LidThemeComplexScript>
<w:Compatibility>
<w:BreakWrappedTables/>
<w:SnapToGridInCell/>
<w:WrapTextWithPunct/>
<w:UseAsianBreakRules/>
<w:DontGrowAutofit/>
<w:SplitPgBreakAndParaMark/>
<w:EnableOpenTypeKerning/>
<w:DontFlipMirrorIndents/>
<w:OverrideTableStyleHps/>
</w:Compatibility>
<m:mathPr>
<m:mathFont m:val="Cambria Math"/>
<m:brkBin m:val="before"/>
<m:brkBinSub m:val="--"/>
<m:smallFrac m:val="off"/>
<m:dispDef/>
<m:lMargin m:val="0"/>
<m:rMargin m:val="0"/>
<m:defJc m:val="centerGroup"/>
<m:wrapIndent m:val="1440"/>
<m:intLim m:val="subSup"/>
<m:naryLim m:val="undOvr"/>
</m:mathPr></w:WordDocument>
</xml><![endif]--><!--[if gte mso 9]><xml>
<w:LatentStyles DefLockedState="false" DefUnhideWhenUsed="true"
DefSemiHidden="true" DefQFormat="false" DefPriority="99"
LatentStyleCount="267">
<w:LsdException Locked="false" Priority="0" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Normal"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="heading 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 7"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 8"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 9"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 7"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 8"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 9"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="35" QFormat="true" Name="caption"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="10" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Title"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="1" Name="Default Paragraph Font"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="11" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Subtitle"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="22" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Strong"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="20" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Emphasis"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="59" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Table Grid"/>
<w:LsdException Locked="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Placeholder Text"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="1" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="No Spacing"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Revision"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="34" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="List Paragraph"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="29" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Quote"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="30" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Intense Quote"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="19" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Subtle Emphasis"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="21" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Intense Emphasis"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="31" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Subtle Reference"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="32" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Intense Reference"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="33" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Book Title"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="37" Name="Bibliography"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" QFormat="true" Name="TOC Heading"/>
</w:LatentStyles>
</xml><![endif]--><!--[if gte mso 10]>
<style>
/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:Standardowy;
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-priority:99;
mso-style-parent:"";
mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt;
mso-para-margin-top:0cm;
mso-para-margin-right:0cm;
mso-para-margin-bottom:10.0pt;
mso-para-margin-left:0cm;
line-height:115%;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:11.0pt;
font-family:"Calibri","sans-serif";
mso-ascii-font-family:Calibri;
mso-ascii-theme-font:minor-latin;
mso-hansi-font-family:Calibri;
mso-hansi-theme-font:minor-latin;
mso-bidi-font-family:"Times New Roman";
mso-bidi-theme-font:minor-bidi;
mso-fareast-language:EN-US;}
</style>
<![endif]--><br />
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">Parę miesięcy później.</span></i></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<br /></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<span style="font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">Perspektywa Stelli.</span></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">Minęło około
7 miesięcy odkąd widziałam Dylana. Policja nie odpuściła ani Parkerowi ani
Dylan’owi. Niby Harry wycofał oskarżenia obciążające Josha ale komisarz Morris
i tak znalazł inne dowody. Podobno jakiś świadek zgłosił się i opowiedział o
tym jak widział Josh’a Parker’a tamtego dnia na sali. Josh nie miał wyjścia i
musiał się przyznać. Powiedział wszystko obciążając tym samym Dylan’a. Josh
zeznał iż to był pomysł jego jak i Dylan’a. <br />
Po całym tym wydarzeniu i rozprawie w sądzie zamknęłam się w sobie i oddałam
kompletnie uczelni i agencji. Dostało mi się za opuszczanie zajęć i niestety
musiałam po zaliczać parę rzeczy ale to już załatwione. Tia wyjechała do
Argentyny. Dziewczyna ma reklamować jakąś nową linie bielizny dla Argentyńskiej
firmy. Na początku smutno mi było i strasznie przykro ale pogodziłam się z tym.
Tia ciągle do mnie wydzwania i składa mi relację z każdego dnia. <br />
Ja także nie narzekam na brak popularności. Kiedy tylko zawitam do domu w
Doncaster posiedzę tam trochę i jadę do Mediolanu. Ostatnio rozmawiałam z naszą
agentką, która właśnie załatwiła mi parę pokazów. Nie wiem jak to dalej będzie
ale jeżeli stanę się „twarzą” w tamtej agencji i będę miała pewną pracę pewnie
rzucę studia. <br />
Tia to zrobiła i twierdzi , że dobrze się z tym czuje. <br />
Z zespołem One Direction nie widziałam się od tej całej rozprawy w sądzie.
Sądzę , że Harry zrozumiał co czuje do Dylan’a i dał sobie spokój. </span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">Klęczę teraz
nad rozwaloną walizką, która leży na podłodze i próbuje spakować się na wakacje.
Już za chwilę wyjeżdżam do Doncaster. Ten rok strasznie szybko zleciał. Zdaje
się jakbym to wczoraj wprowadziła się do akademika i jakbym to wczoraj poznała
Tię. <br />
Spakowałam ostatnie rzeczy do walizki i z wielką trudnością ją zamknęłam.
Wyszłam ze swojego pokoju ostatni raz spoglądając na pokój w swoim akademiku. Zobaczę
go dopiero po wakacjach albo już nigdy. Założyłam na siebie swojego białe
trampki i po zamknięciu drzwi zeszłam na dół. </span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">Kiedy już
spakowałam walizkę do bagażnika swojego białego Land Rovera usiadłam za
kierownicą samochodu. Czekała mnie teraz trzy godzinna droga do domu.</span></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<br /></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<span style="font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">Perspektywa Louisa.</span></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">Weszliśmy do
gabinetu Paula i wszyscy kolejno usiedliśmy na sofie pod ścianą. Mężczyzna
zaczął nam gratulować z zakończenia kolejnej trasy koncertowej. Słuchałem Paula
ale oczy same mi się zamykały. Byłem tak cholernie zmęczony a nas ciągle gdzieś
zatrzymywali. Miałem ochotę jechać już do mojego domu i spokojnie pospać sobie.
<br />
- Dobra chłopaki nie będę was zatrzymywać widać, że cholernie jesteście
zmęczeni. – Otworzyłem oczy kiedy Paul wstał za swojego biurka. <br />
- Czekają na was już helikoptery, którymi dostaniecie się do swoich
miejscowości. Trzymajcie się i miłych wakacji wam życzę.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>– Pożegnaliśmy się kolejno z Paulem i
wyszliśmy przed budynek gdzie czekała na nas nasza limuzyna. Nic się nie
odzywając wsiadłem do niej i czekałem aż limuzyna zawiezie nas w końcu na
lotnisko byśmy mogli wsiąść do helikopterów. </span><br />
<a name='more'></a></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">- Słuchaj
Lou! Dzwoń do mnie każdego dnia i o każdej porze. – Niall oczywiście
praktycznie się popłakał. Nie dziwie się mu. Mi tak samo jest szkoda rozstawiać
się z chłopakami. <br />
- Jasne Niall i ty też dzwoń do mnie … - Poklepałem Niall po plecach kiedy
chłopak mnie przytulił. Pożegnałem się kolejno z Zayn’em i Liam’em. Rozejrzałem
się <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>dookoła siebie w poszukiwaniu
ostatniego członka naszego zespołu. <br />
- Chłopaki a gdzie jest Harry? – Zapytałem kiedy nie było widać Hazz na
horyzoncie. Niall jedynie wzruszył ramionami a Zayn nawet nie zwrócił na mnie
uwagi. <br />
- Tam jest! – Liam wskazał dłonią na chłopaka spoglądającego na właśnie
lądujący samolot. Harry stał tyłem do nas a ręce miał schowane w kieszeniach
swoich obcisłych spodni. Odkąd wrócił z rozprawy sądowej Walkera i Parkera
zachowuje się jakby całe życie straciło dla niego sens. Niby wiemy czym to jest
spowodowane – Stella. Ten uparty osioł nawet nie chce nam zwierzyć się.
Moglibyśmy mu jakoś może pomóc tak jak ostatnio. Stella do nas także się nie
odzywa. Kiedy próbowaliśmy się do niej dodzwonić nie odbierała a kiedy razem z
Niall’em poszliśmy ją odwiedzić nikt nam nie otworzył. Między nimi musiało do
czegoś dojść.<br />
- Hazz? - Podszedłem bliżej jego osoby i lekko dotknąłem jego ramienia. <br />
- Czas się pożegnać – Powiedziałem ale Hazz nawet nie drgnął. Spojrzałem na
jego twarz, która nie wyrażała żadnych emocji. Tak samo było na koncertach,
wywiadach i innych okolicznościach. Zero emocji. <br />
- Harry. – Powiedziałam ciut głośniej chcąc zwrócić na siebie uwagę chłopaka.
Udało się. Harry odwrócił się do mnie i z tym samym wyrazem twarzy podał mi
rękę. <br />
- Trzymaj się bracie. Cześć. – Powiedziałem ściskając jego dłoń. Chłopak nic
nie odpowiedział tylko wymusił na ustach nikły uśmieszek i odszedł w stronę
reszty chłopaków. Wpatrywałam się w chłopaka gdy nagle z zakręty wyszedł
mężczyzna i oznajmił , że nasze helikoptery już czekają.</span></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<br /></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<span style="font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">*</span></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">Wylądowałem
w Porcie Lotniczym Doncaster po czym wsiadłem do taksówki. Droga do mojego domu
była dziwnie krótka. Nim się obejrzałem jechałem już samochodem po mojej ulicy.
Kiedy samochód zatrzymał się pod moim domem zobaczyłem Lottie. Dziewczyna
właśnie rozmawiała z jakimś chłopakiem. Wysiadłem z taksówki uprzednio płacąc mężczyźnie.
Chwyciłem swoją walizkę w dłoń i ruszyłem w kierunku drzwi. <br />
- Lou! – Lottie po chwili mnie zobaczyła. Ominęła swojego „kolegę” i wskoczyła
w moje ramiona.<br />
- Cześć siostra. – Przywitałem się i poczochrałem ją po głowie. Oczywiście popsułem
jej idealnie ułożone włosy za co oberwało mi się. <br />
- Cześć a ty to ? – Zapytałem chłopka. Lottie oczywiście musiała mi powiedzieć bezdźwięcznie
bym dał spokój ale tak mnie kusiło. A po drugie tak dawno nie denerwowałem
swojej siostry że aż miło będzie to zrobić po kilku miesiącach. <br />
- Jestem Tom. Miło mi cię poznać. – Chłopak wyglądał na miłego ale ten jego
wzrost i azjatycka uroda. Coś mi mówiło, że nie jest tym kim się podaje.<br />
- Jakie masz zamiary wobec mojej siostry? – Zapytałem prosto z mostu. Chłopak
zmrużył oczy i zaczął intensywnie się we mnie wpatrywać. <br />
- C-Chcę zabrać Lottie jedynie do kina. – Odparł po chwili lekko zmieszany cała
tą sytuacją.<br />
- Louis! – Lottie oczywiście próbowała mi stanowczo powiedzieć bym sobie poszedł
ale nie wygra ze mną tak szybko.<br />
- Serio? A dajmy taką sytuację. Masz pusty dom. Twoich rodziców nie ma w domu.
Siedzisz z moją siostrą w swoim pokoju. Za oknem panuje mrok. Jesteście tylko
Ty i Ona. Jakie chodzą ci po głowie myśli? Hmm ? – Chłopak spojrzał się na mnie
ze zdziwieniem a następnie jego policzki zapłonęły. No jasne. Tylko jedno ma w
głowie. Zaliczyć moją siostrę. Zaśmiałem się i szybko ciągnąc za sobą Lottie ominąłem
chłopaka.<br />
- A jakie ty byś miał myśli? – Zapytał kiedy wchodziliśmy po schodach. Odwróciłem
się gwałtownie do chłopka. Stał z złożonymi rękami na piersi. <br />
- Pewnie takie same jak ty. – Odpowiedziałem uśmiechając się do niego. <br />
- Czyli , że mogę zabrać Lottie do kina? – Zapytał ponownie. Spojrzałem to na
chłopka to na Lottie. Przewróciłem oczami i puściłem dłoń mojej siostry. <br />
- Dobra ale jeżeli się dowiem, że coś … To pożałujesz! - <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Lottie szybko mi podziękowała i razem z tym
Tom’em wyszli na ulicę. Zaśmiałem się tylko z całej tej sytuacji. Jak ten czas
szybko leci. Kiedy wróciłem z pierwszej trasy. Lottie siedziała w salonie i
wyczekiwała jakie jej prezenty przywiozłem .A teraz? Ma prawie te 17 lat i
ciągle się z kimś umawia. </span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">Kiedy
wszedłem do domu już na starcie powitał mnie zapach pieczone ciasta. Rzuciłem
walizkę na korytarzu i ruszyłem w głąb domu. Mama jak mogłem się tego
spodziewać siedziała w kuchni. <br />
- Cześć mamo! – Powiedziałem a ta ruszyła by się do mnie przytulić. Uwielbiam
wracać do domu po takiej długiej nieobecności. Zawsze potem wszyscy koło ciebie
obskakują i obiegając pytając o każdy najmniejszy szczegóły mojej trasy. </span></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<br /></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<span style="font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">*</span></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">Leżałem
sobie w swoim pokoju i czytałem na telefonie najnowsze ploteczki. Odświeżyłem
się już i porządnie pojadłem. Mama naszykowała mi taki posiłek, że zapewne
przytyję parę kilo.<br />
Nagle usłyszałem jak ktoś za oknem nieźle się kłoci. Wstałem szybko z łóżka i
spojrzałem za okno. Na podwórku nikogo nie było ale za to w pokoju Stelli dużo
się działo. Okno w jej pokoju było otwarte więc wszystko było doskonale
słychać. Jej mama wymachiwało dłońmi a ona uparcie jej coś tłumaczyła. <br />
- Daj mi spokój! Jestem dorosła i będę robić co mi się podoba. – Stella wykrzyczała
to do swojej mamy i nagle mocno trzaskając drzwiami wyszła. Stałem tak dopóki
nie zauważyłem jak dziewczyna wybiegła z domu i kieruje się w stronę parku na przeciwko
naszych domów. <br />
Nie myśląc dużo założyłem na nogi swoje znoszone vansy i wybiegłem z domu. Ruszyłem
w stronę parku. Ciekawe co jej się stało. Przecież Stella nigdy się tak nie zachowywała
a tym bardziej nie kłóciła się ze swoja mamą. Wbiegłem do parku i już z oddali
zobaczyłem dziewczynę siedzącą na trawie obok małego stawu. Było już po 9:00 PM
więc w parku panował półmrok. Nic nie mówić usiadłem obok dziewczyny i
wpatrywałem się razem z nią w staw przede mną.<br />
- Słyszałeś? – Zapytała po chwili. Spojrzałem się na nią i nic nie mogłem
poradzić uśmiech sam mi się wkradł na usta. Przez te parę miesięcy kiedy jej nie
widziałem jeszcze bardziej wyładniała. <br />
- A gdzie powitanie? – Zapytałem i wskazałem palcem na swój polik. Dziewczyna
zachichotała a po chwili złożyła krótkie buziaka na moim pliczku.<br />
- Słyszałem jedynie, że jesteś dorosła<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>i
że będziesz robić co ci się podoba. – Odpowiedziałem zgodnie z prawdą. <br />
- Chcę rzucić studia. – Powiedziała nagle a mnie zamurowała. <br />
- J-jak to? Czemu? <br />
- Dostałam propozycję od agencji we Francji. Wyjeżdżam za tydzień. Jeżeli przypadnę
im w gust to mogę stać się ich twarzą. Tylko, że będę musiała rzucić studia.
Nie dam rady pogodzić tego i tego. Już przez sprawę z Dylanem i opuszczenie
kilku dni miałam niezły ochrzan. Musiałam zaliczać kilka prac i ogólnie było
ciężko. – Słuchałem jej jak zaczarowany. To jest nie fair, że musi wybierać
między wykształceniem a karierą. <br />
- A ty co byś zrobił? <br />
- Ja? Hm … wybrał bym Francję. Jeżeli tam się wybijesz to inni także będą cię
chcieli. Nie będą ci patrzeć czy skończyłaś studia tylko jak się poruszasz i
czy buźkę masz ładną. A z tym ostatnim to na pewno przypadniesz im do gustu. –
Zaśmiałem się rozładowując całą tą niezręczną sytuację. <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Dziewczyna słysząc mój komplementy wplątany zdanie zarumieniła się i trąciła mnie ramieniem. <br />
- Louis dziękuje. – Nagle Stella usiadła na moim kolanach i wtuliła się we
mnie. <br />
- Za co? – Zapytałem obejmując ją. <br />
- Za to , że jesteś.Wiesz ... tęskniłam ...</span></div>
<h2 class="MsoNormal">
<span style="font-size: 12.0pt; line-height: 115%;"><br /></span></h2>
<h2 class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<span style="font-size: 12.0pt; line-height: 115%;"><span style="color: red;"><span style="font-size: large;">Czytasz= Komentuj.</span></span></span></h2>
<div class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<span style="font-size: 12.0pt; line-height: 115%;"><span style="color: red;"><span style="font-size: large;"><span style="color: black;"><span style="font-size: small;"><!--[if gte mso 9]><xml>
<o:OfficeDocumentSettings>
<o:AllowPNG/>
</o:OfficeDocumentSettings>
</xml><![endif]--></span></span></span></span></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<span style="font-size: 12.0pt; line-height: 115%;"><span style="color: red;"><span style="font-size: large;"><span style="color: black;"><span style="font-size: small;"><!--[if gte mso 9]><xml>
<w:WordDocument>
<w:View>Normal</w:View>
<w:Zoom>0</w:Zoom>
<w:TrackMoves/>
<w:TrackFormatting/>
<w:HyphenationZone>21</w:HyphenationZone>
<w:PunctuationKerning/>
<w:ValidateAgainstSchemas/>
<w:SaveIfXMLInvalid>false</w:SaveIfXMLInvalid>
<w:IgnoreMixedContent>false</w:IgnoreMixedContent>
<w:AlwaysShowPlaceholderText>false</w:AlwaysShowPlaceholderText>
<w:DoNotPromoteQF/>
<w:LidThemeOther>PL</w:LidThemeOther>
<w:LidThemeAsian>X-NONE</w:LidThemeAsian>
<w:LidThemeComplexScript>X-NONE</w:LidThemeComplexScript>
<w:Compatibility>
<w:BreakWrappedTables/>
<w:SnapToGridInCell/>
<w:WrapTextWithPunct/>
<w:UseAsianBreakRules/>
<w:DontGrowAutofit/>
<w:SplitPgBreakAndParaMark/>
<w:EnableOpenTypeKerning/>
<w:DontFlipMirrorIndents/>
<w:OverrideTableStyleHps/>
</w:Compatibility>
<m:mathPr>
<m:mathFont m:val="Cambria Math"/>
<m:brkBin m:val="before"/>
<m:brkBinSub m:val="--"/>
<m:smallFrac m:val="off"/>
<m:dispDef/>
<m:lMargin m:val="0"/>
<m:rMargin m:val="0"/>
<m:defJc m:val="centerGroup"/>
<m:wrapIndent m:val="1440"/>
<m:intLim m:val="subSup"/>
<m:naryLim m:val="undOvr"/>
</m:mathPr></w:WordDocument>
</xml><![endif]--><!--[if gte mso 9]><xml>
<w:LatentStyles DefLockedState="false" DefUnhideWhenUsed="true"
DefSemiHidden="true" DefQFormat="false" DefPriority="99"
LatentStyleCount="267">
<w:LsdException Locked="false" Priority="0" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Normal"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="heading 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 7"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 8"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 9"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 7"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 8"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 9"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="35" QFormat="true" Name="caption"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="10" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Title"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="1" Name="Default Paragraph Font"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="11" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Subtitle"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="22" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Strong"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="20" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Emphasis"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="59" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Table Grid"/>
<w:LsdException Locked="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Placeholder Text"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="1" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="No Spacing"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Revision"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="34" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="List Paragraph"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="29" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Quote"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="30" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Intense Quote"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="19" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Subtle Emphasis"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="21" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Intense Emphasis"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="31" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Subtle Reference"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="32" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Intense Reference"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="33" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Book Title"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="37" Name="Bibliography"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" QFormat="true" Name="TOC Heading"/>
</w:LatentStyles>
</xml><![endif]--><!--[if gte mso 10]>
<style>
/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:Standardowy;
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-priority:99;
mso-style-parent:"";
mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt;
mso-para-margin-top:0cm;
mso-para-margin-right:0cm;
mso-para-margin-bottom:10.0pt;
mso-para-margin-left:0cm;
line-height:115%;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:11.0pt;
font-family:"Calibri","sans-serif";
mso-ascii-font-family:Calibri;
mso-ascii-theme-font:minor-latin;
mso-hansi-font-family:Calibri;
mso-hansi-theme-font:minor-latin;
mso-bidi-font-family:"Times New Roman";
mso-bidi-theme-font:minor-bidi;
mso-fareast-language:EN-US;}
</style>
<![endif]-->
</span></span></span></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: red;"><span style="font-size: large;"><span style="color: black;"><span style="font-size: small;"><span style="color: black;">Hej, hej, Hello! Witajcie
ponownie. <br />
Miałam dość długą przerwę. <br />
Nie miałam weny twórczej. Kompletnie nie wiedziałam co mam tutaj pisać.
Wypadłam z rytmu ale bez obaw. Jestem i pisze już następny rozdział więc
następny niebawem. <br />
Nie uwierzycie ale ostatnio miałam sen i wiem już jak zakończyć ten oto
blog. Będzie jeszcze tutaj z 10 rozdziałów i koniec. <br />
Szablon także trochę odmówił posłuszeństwa jak widzę. Jutro spróbuje to
poprawić. <br />
Zapraszam was także na mojego drugiego bloga z Zayn’em. </span></span></span></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: red;"><span style="font-size: large;"><span style="color: black;"><span style="font-size: small;"><span style="font-size: large;"><span style="color: black;"><a href="http://www.lovemefast.blogspot.com/">LoveMeFast</a> </span></span></span></span></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: red;"><span style="font-size: large;"><span style="color: black;"><span style="font-size: small;"><span style="font-size: large;"><span style="color: black;"><span style="font-size: small;">Trzymajcie się i do następnego. :)</span></span></span></span></span></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="color: red;"><span style="font-size: large;"><span style="color: black;"><span style="font-size: small;"><img border="0" src="http://www.blogcdn.com/www.cambio.com/media/2014/01/harry5.gif" height="215" width="400" /></span></span></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: red;"><span style="font-size: large;"><span style="color: black;"><span style="font-size: small;"><span style="font-size: large;"><span style="color: black;"><span style="font-size: small;"> </span> </span><span style="line-height: 115%;"></span></span></span></span></span></span></div>
<span style="color: red;"><span style="font-size: large;"><span style="color: black;"><span style="font-size: small;">
</span></span></span></span><br />
<br />
<div class="MsoNormal" style="text-align: center;">
</div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/05143838160301547000noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-6518411823801583346.post-84128068165490960042014-07-22T21:36:00.001+02:002014-07-30T22:03:57.049+02:00Rozdział 24 „ Nie wiem jak ci mam to powiedzieć ... „<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<span style="line-height: 115%;"><span style="font-family: inherit;"><i>Perspektywa Stelli.</i><span style="font-size: small;"><o:p></o:p></span></span></span></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<span style="line-height: 115%;"><span style="font-family: inherit;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="line-height: 115%;"><span style="font-family: inherit;">Nie
wierzyłam, że to wszystko dzieję się naprawdę. Przecież Josh na każdym kroku
powtarzał, że nigdy policja nie zdoła go złapać. Dylan także powtarzał mi na
każdym kroku, że jest czysty. Bałam się każdej nocy, bo wiedziałam, że się
ściga. Tyle razy mówiłam mu o tym, że nie chcę by wylądował w więzieniu a on za
każdym razem powtarzał, że tak się nie stanie. Okłamywał mnie? Wszystko na to
wskazuje. Teraz, gdy wiem, że Dylan został aresztowany jakoś zrobiło mi się
smutno. Mogę go już nigdy w życiu nie zobaczyć. Niby chciałam od niego odejść i
zostawić go dla Harry’ego, ale tak naprawdę w głębi duszy sądziłam, że nasza
ucieczka nie dojedzie do skutku. Czym to jest spowodowane? Myślę, że nadal
czuje urazę do Harry’ego za tą całą zdradę. Niby minęło już tyle czasu, ale ja
ciągle widzę Jego i tą szmatą w łóżku. Kobieta może i wybacza, ale nigdy nie
zapomina. </span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="line-height: 115%;"><span style="font-family: inherit;"></span></span></div>
<a name='more'></a><span style="font-family: inherit;">Może dla Harry’ego i dla mnie nie ma już szansy? Może tak naprawdę powinnam być
już do końca życia z Dylan’em? W tej chwili nie jestem w stanie odpowiedzieć
sobie na te pytania. <o:p></o:p></span><br />
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<span style="line-height: 115%;"><span style="font-family: inherit;"><br /></span></span></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<span style="line-height: 115%;"><span style="font-family: inherit;">*<o:p></o:p></span></span></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<span style="line-height: 115%;"><span style="font-family: inherit;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="line-height: 115%;"><span style="font-family: inherit;">Razem z Tią
zdecydowałyśmy, że pojedziemy najpierw do Deana a potem spróbujemy porozmawiać
z Harry ’m. Przez całą drogę do szpitala słuchałyśmy wiadomości z radia i cały
czas mówili o tym, że w końcu Josh Parker chłopak, który chciał zabić Harry’ego
Styles ’a z zespołu One Direction został złapany. Oczywiście dziennikarze snuli
jakieś zmyślone historie, ale policja szybko to prostowała. Jak twierdził
główny komisarz, Josh nie przyznał się do postawionych mu zarzutów i dopóki nie
zajdą wystarczającej ilość świadków w tej sprawie Josh zostanie jedynie zatrzymany
tymczasowo. Nie mogę uwierzyć, że Harry zrobił z tego aż taką aferę. <br />
Droga do szpitala była nieźle zakorkowana, ale nawet szybko dostaliśmy się do
niego. Zaparkowałam ostrożnie na parkingu i kiedy tylko wyszłam z samochodu
kilka fotoreporterów mnie zaatakowało. Chcieli wiedzieć, jakie mam zdanie na
temat tej całej sprawy z Harry ‘m i Joshem. Nie opowiedziałam im nic. Razem z
Tią przecisnęłyśmy się przez ten cały tłum aż w końcu znalazłyśmy się
bezpieczne w windzie. <br />
- Co to było? – Zapytała zaszokowana Tia, kiedy jechałyśmy windą na piętro
gdzie znajdował się pokój Deana. Wzruszyłam jedynie ramionami nie mogąc wydusić
z siebie żadnego słowa. Po paru sekundach drzwi windy się rozsunęły a my
wyszłyśmy z niej i skierowałyśmy się prosto do pokoju Deana. Tia oznajmiła mi, że
poczeka na korytarza. Szybko weszłam do pokoju gdzie Dean właśnie rozmawiał ze
swoją mamą. <br />
- Słyszałaś? – Zapytał Dean, kiedy zauważył mnie wchodzącą do jego sali.
Kiwnęłam głowa i podeszłam do Pani Walker się przywitać. Niespodziewanie
kobieta rzuciła się w moje ramiona i zaczęła mówić, że jestem dla niej jak córka,
której nigdy nie miała. <br />
- Wyciągniemy Dylana z tego okropnego miejsca i będziecie szczęśliwi … -
Kobieta zaszlochała i jeszcze mocnej mnie do siebie przytuliła. Pokiwałam głową
gdyż bałam się odezwać. Bałam się, że mój głos zdradzi mnie i Pani Walker
zacznie coś podejrzewać. Z jeden strony cieszyłam się, że Dylan jest we więzieniu,
ale z drugiej czułam to głupie uczucie smutku, że już nigdy go nie spotkam. Po
paru minutach kobieta w końcu mnie puściła ze swoich objęć i usiadła przy
Deanie. <br />
- Jak się czujesz? – Zapytałam pochodząc bliżej chłopaka. Dean jedynie wyruszył
ramionami i powiedział, że bywało lepiej.<br />
- Co z Mattem? – Zapytał spoglądając prosto w moje oczy.<br />
- Matt jest silny i na pewno z tego wyjdzie. – Wymusiłam uśmiech i nagle
zadzwonił mój telefon. <o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="line-height: 115%;"><span style="font-family: inherit;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="line-height: 115%;"><span style="font-family: inherit;">S: Halo?<br />
M: Dzień Dobry! Z tej strony komisarz Morris. Prowadzę sprawę Pana Styles ‘a.
Pan Styles powiedział nam, że Pani jest dziewczyną zatrzymanego Dylana Walkera
oraz przyjaciółką Josha Parkera. Chciałbym z Panią chwilę porozmawiać. Czy byłaby
możliwość by Panienka przyjechała dzisiaj na nasz komisariat? <br />
S: W obecnej chwili jestem w szpitalu u swojego kolegi. Mogę przyjechać do Pana
za jakieś 30 minut? <br />
M: Dobrze. Więc widzimy na komisariacie. Dziękuje i do zobaczenia. <br />
S: Do widzenia. <o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="line-height: 115%;"><span style="font-family: inherit;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="line-height: 115%;"><span style="font-family: inherit;">Schowałam
telefon do kieszeni swoich spodni i uprzednio żegnając się z Panią Walker i Deanem
wyszłam z sali. Kiedy weszłam na korytarz Tia nadal siedziała i czekała na mnie.<br />
Rozejrzałam się po korytarzu i na końcu jego zauważyłam dobrze mi znane twarze.
Tata i mama. Czyli jednak ten mężczyzna ma serce. <br />
- Tia poczekaj jeszcze chwilę! -
Odwróciłam się w drugą stronę i nawet nie słuchając pytań mojej
przyjaciółki ruszyłam w stronę moich rodziców. Kiedy byłam już całkiem blisko
ich osób zauważyłam wysoką kobietą. Przewyższała wzrostem moją mamę, lecz od
mojego taty była niższa prawie o głowę. Jej brązowe włosy miała upięte w
wysokiego kucyka i naprawdę była śliczna. <br />
- Cześć Stell. – Moja mama, jako pierwsza mnie zauważyła. Zaraz za nią tata na
mnie spojrzał i na jego ustach zawitał uśmiech. Ta nieznajoma kobieta także się
na mnie spojrzała. <br />
- Dzień Dobry! – Powiedziałam i podeszłam bliżej. Kobieta skanowała mnie od
góry do dołu, co było strasznie irytujące już miałam coś na ten temat powiedzieć,
lecz Ona, jako pierwsza zabrała głos. <br />
- Boże … Jak ostatnio cię widziałam byłaś noworodkiem. – Kobieta uśmiechnęła
się do mnie a po chwili wystawiła do mnie dłoń. <br />
- Jestem Eve. Była żona twojego Taty – Uścisnęłam jej dłoń i nie wiedziałam, co
mam powiedzieć. Było mi strasznie głupio stać tak przed tą kobietą. Z tego, co
mówił mój ojciec to ja byłam powodem, dla którego odszedł od niej. <br />
- Miło mi Panią poznać. – Odpowiedziałam w końcu opanowując swój drżący głos. Kobieta
uśmiechnęła się do mnie szeroko i dalej przyglądała się mojej osobie.<br />
- Co z Mattem? – Skierowałam pytanie do mojej mamy, ale Pani Eve odpowiedziała mi,
jako pierwsza.<br />
- Jest przygotowywany do transfuzji krwi. Wszystko dzięki Tobie! – Zmarszczyłam
brwi nie wiedząc, o co chodzi, ale dopiero potem uświadomiłam sobie, że mój
ojciec przyjechał tutaj oddać krew tylko dzięki moim namowom. <br />
- To nic wielkiego. Ja tylko namówiłam tatę … - Uśmiechnęłam się nieśmiało do
Pani Eve, po czym pożegnałam się z nimi i ruszyłam w stronę wyjścia. Kiedy
zjechałam windą na parter od razu zauważyłam Tię rozmawiającą przez telefon.
Kiedy zbliżyłam się bliżej niej usłyszałam jej poważny ton głosu. <br />
- Dobrze dziękuje … Do zobaczenia. – Tia zakończyła rozmowę, po czym schowała
telefon do kieszeni swoich spodni. <br />
- Możemy już jechać! – Oznajmiłam a dziewczyna tylko pokiwała twierdząco głową
i razem ze mną skierowała się do wyjścia. <o:p></o:p></span></span></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<span style="line-height: 115%;"><span style="font-family: inherit;"><br /></span></span></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<span style="line-height: 115%;"><span style="font-family: inherit;">*<o:p></o:p></span></span></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<span style="line-height: 115%;"><span style="font-family: inherit;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="line-height: 115%;"><span style="font-family: inherit;">Po niespełna
15 minutach drogi byłyśmy pod komisariatem. Od razu zauważyłam drogi samochód
Harry’ego i sportowy samochód Dylana. Tia przez całą drogę była dziwnie
milcząca. Słowem nie odezwała się od momentu naszego wyjścia ze szpitala.
Czyżby to miało związek z tą jej rozmową telefoniczną? <br />
- Tia wszystko okay? – Zapytałam wychodząc z samochodu. Oczywiście już z daleka
zauważyłam pędzących w naszą stronę fotoreporterów. Dzięki niewielkiej pomocy
kilku policjantów wreszcie znalazłyśmy się na komisariacie. <br />
- Stella Richardson. Miałam się wstawić do Pana Morrisa … - Powiedziałam
policjantowi siedzącemu za biurkiem. Mężczyzna tylko pokiwał głową i zaczął
gdzieś dzwonić. Po chwili za dużych dębowych drzwi wyszedł jakiś wysoki
mężczyzna. <br />
- Dzień Dobry. Jestem Komisarz Morris. Dziękuje, że Panienka tak szybko
przyjechała. Zapraszam do mnie. – Komisarz Morris zaczął iść, jako pierwszy.
Dotrzymywałam mu kroku i rozglądałam się dookoła. Każdy policjant tutaj
zajmował się czymś. Na każdym spoczywał jakiś obowiązek. Żadne państwo nie
mogłoby prowadzić poprawnego rządu bez ich nadzoru. Za dużo jest złych ludzi,
aby pozostawić ich samym sobie.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="line-height: 115%;"><span style="font-family: inherit;">Pan Morris w
końcu zatrzymał się przed dużymi drzwiami, na których były jego inicjały.
Otworzył przede mną drzwi bym mogła swobodnie wejść do środka. Kiedy tylko
przekroczyłam próg moim oczom ukazał się Dylan siedzący na krzesełku. Był
ubrany w swoje ciuchy a na jego rękach widniały srebrne kajdanki. Jego włosy
były w nieładzie za pewne za ciągłe ich targanie. <br />
- Stella? – Chłopak, gdy tylko mnie zauważył wstał z miejsca. Nie wytrzymałam
już w tamtej chwili. Łzy same zaczęły płynąć po moich policzkach. Coś we mnie
pękło. Przypomniałam sobie jak to właśnie On mnie pocieszał po zdradzie
Harry’ego. To właśnie Dylan siedział w nocy, kiedy miewałam koszmary i to On
próbował mnie na każdym kroku rozśmieszyć. Może i moje uczucia do Niego nie są
aż tak mocne jak do Harry’ego, ale to właśnie Dylan zasługuje na to by z nim
być. <o:p></o:p></span></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal">
<span style="line-height: 115%;"><span style="font-family: inherit;">Nie mogłam
już dużej czekać. Z płaczem rzuciłam się na jego szyję. Dylan od razu wtuliłam
głowę w moje włosy. Pierwszy raz poczułam się przy nim tak normalnie. Może
przez ten cały czas nie dopuszczałam do siebie uczucia, jakie do niego żywię?<br />
- Dylan rozmawiałam z twoją mamą. Wyciągniemy Cię stąd. Nie pozwolę byś tutaj
został! – Powiedziałam mocno zaciskając dłonie na jego karku. Nagle
usłyszeliśmy charakterystyczne kaszlnięcie. Odwróciłam się do tyłu i zauważyłam
twarz Pana Morrisa a zaraz obok niego Harry’ego. <br />
- Hej Stell … - Szepnął Harry nawet na mnie nie spoglądając. Za pewne widział
całą tą scenę. <br />
- Cześć. – Odpowiedziałam zajmując miejsce obok Dylana a Harry zaraz obok mnie.
<br />
- Więc zaczynajmy. – Komisarz Morris zajął miejsce na przeciwko nasze trójki,
po czym wyjął z szuflady jakiś notes i jak sądzę dyktafon. <br />
- Panienko Richardson, czyli jest pani w związku z tutejszym zatrzymanym Panem
Walkerem? – Komisarz zadał mi głupie pytanie tak jakby tego nie wiedział. <br />
- Tak, jestem jego dziewczyną. – Odpowiedziałam pewnie i złapałam Dylana za
rękę. Chłopak uśmiechnął się do mnie promiennie a ja czekałam na dalsze
pytania. <br />
- Czy dnia, kiedy Pan Styles został zaatakowany Walker wykonywał jakieś dziwne
telefony czy zachowywał się dziwnie?·- Nie, wszystko było tak jak zawsze.<br />
- Rozumiem. Byliście wtedy na imprezie sylwestrowej. Czy Pan Walker był cały
czas blisko Ciebie czy znikał gdzieś ciągle?<br />
- Był ciągle blisko mnie. Nawet w pewnym
momencie wyszliśmy na spacer.<br />
- Dobrze. Co było potem jak wróciłaś z Dylan’em ze spaceru?<br />
- Harry przeholował z alkoholem i doskoczył do Dylana. Oczywiście żaden z
chłopaków nie chciał odpuścić, więc zaczęła się walka. Potem tłum oszalał i
wszystko tak szybko się działo. Potem zobaczyłam jak ochrona wyprowadza Dylana
a na koniec ujrzałam jak wynoszą Harry’ego nieprzytomnego i do tego całego w
krwi.<br />
- A jaki powód miała walka Walker ‘a i Styles ‘a?<br />
- Powodem byłam Ja.<br />
- Rozumiem. Czyli twierdzi Panienka, że Dylan nie ma żadnego związku z
poszczeleniem Harry’ego?<br />
- Jestem tego pewna. – Powiedziałam stanowczo. Nie miałam stu procentowej pewności,
ale powiedziałam to. Komisarz napisał coś w swoim zeszycie i zaczął znowu
zadawać mi pytania.<br />
- Z Parker’em znacie się skąd?<br />
- Dylan mnie z nim poznał. <br />
- Jakie miałaś stosunki z Parker’em?<br />
- Działał mi na nerwy. Lubił mnie denerwować, ale zawsze mogłam na niego
liczyć.<br />
- Rozumiem. Czy Parker Panienki zdaniem mógłby dokonać się takiego czynu?<br />
- Moim zdaniem nie. Z tego, co mi wiadomo Josh i Harry przyjaźnili się w
dzieciństwie. Josh może i ma kilka przestępstw na koncie, ale nigdy by nie
skrzywdził przyjaciela.<br />
- Dobrze. Dziękuje to by było na tyle. Nie mam więcej pytań do Panienki. – W
końcu komisarz zakończył te beznadziejne pytania. Także mu podziękowałam i
pożegnałam się ze wszystkimi. <br />
Kiedy w końcu znalazłam się na korytarzu zauważyłam całą ekipę One Direction
oraz moją Tię siedzącą na ławce. Rozmawiała właśnie ze swoim Horanem. <br />
- Cześć Wszystkim! – Powiedziałam podchodząc bliżej moich przyjaciół. Każdy
przytulił mnie do siebie, po czym zaczął wypytywać, co u mnie. Tia siedziała
jakaś nieobecna. Nawet Niall to zauważył.<br />
- Wiesz ile jeszcze Harry będzie tam siedział? Mam dzisiaj wieczorem grać na
jakieś imprezie. – Liam zwrócił się do mnie a ja jedynie wzruszyłam ramionami. Za
pewne Harry przesiedzi jeszcze parę ładnych godzin na tym komisariacie. <br />
- Tia jedziemy do domu? Jestem strasznie zmęczona … - Podeszłam do mojej
przyjaciółki i usiadłam na ławce zaraz obok niej. Dziewczyna nawet nie zwróciła
na mnie uwagi dopiero, kiedy dotknęłam jej ramienia ocknęła się i dotarło do
niej to, co wcześniej mówiłam. <br />
Pożegnałyśmy się z chłopcami i szybko ruszyłyśmy do mojego samochodu. Tia całą
drogę do samochodu i nawet w samochodzie nie odezwała się słowem. Coś ją musi
strasznie trapić, ze tak się zachowuje. <br />
- Tia czy coś się stało?- Zapytałam, kiedy wjeżdżałyśmy na parking naszego
akademika. <br />
- Nie, nic … - Odpowiedziała i wyszła z samochodu nawet nie czekaj na mnie. Szybko
wyciągnęłam kluczyki ze stacyjki i biorąc swoją torebkę z tylnego siedzenia
szybko wyszłam za nią. Dogoniłam ją dopiero przy drzwiach naszego mieszkania.<br />
- Tia przecież widzę, że coś jest nie tak. Nie odezwałaś się do mnie słowem odkąd
wyjechałyśmy ze szpitala. – Weszłyśmy razem do mieszkania. Tia tylko westchnęła
i wskazała dłonią bym siadła na kanapie razem z nią. Zrobiłam tak jak prosiła.
Nawet nie ściągnęłam kurtki i swoich botków. <br />
- Wiesz, bo … - Powiedziała jedynie tyle i znowu zaczęła milczeć. Widać było po
niej, że jest to dla niej strasznie trudne.<br />
- No mów! – Krzyknęłam na nią, gdy moja cierpliwość dobiegała końca. Byłam tak
strasznie zmęczona, że marzyłam jedynie o ciepłej kąpieli i łóżku. <br />
- Nie wiem jak ci mam to powiedzieć. – Westchnęła głośno a ja jedynie
przewróciłam oczami. <br />
- Najlepiej powiedz mi to szybko i jasno! – Zaśmiałam się z mojej odpowiedzi,
lecz Ti nie było do śmiechu. Na jej twarzy ciągle malował się smutek. Jeszcze nigdy
nie widziałam takiej Ti smutnej. Moja cierpliwość dobiegła końca. Wstałam z
kanapy i ruszyłam w stronę swojego pokoju. <br />
- Wracam do Argentyny …<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="line-height: 115%;"><span style="font-family: inherit;"><br /></span></span></div>
<h2 style="text-align: center;">
<span style="line-height: 115%;"><span style="color: red; font-family: inherit; font-size: large;">Czytasz = Komentuj.</span></span></h2>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: inherit;"><span style="line-height: 115%;">No i jest rozdział 24. Następny powinnam napisać do końca tygodnia. </span><br /><span style="line-height: 115%;">Nie będę się zbytnio rozpisywać bo nie mam czasu. </span><br /><span style="line-height: 115%;">Powiem tylko tyle , że po rozdziale 26 będzie znacznie więcej Harrego. :D</span><br /><span style="line-height: 115%;">No i jak widzicie Tia odchodzi. Ciekawe jak na to zareaguje Niall . :-)</span><br /><br /><span style="line-height: 115%;">Dobra więc życzę miłego </span><span style="line-height: 18.399999618530273px;">czytania</span><span style="line-height: 115%;">. </span><br /><span style="line-height: 115%;">Do następnego </span><span style="line-height: 18.399999618530273px;">rozdziału</span><span style="line-height: 115%;">. </span></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="line-height: 18.399999618530273px;"><span style="font-family: inherit;"><br /></span></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://one-direction-kiss.blog.pl/files/2013/09/tumblr_mpzilbnmlz1rmcnl8o1_5001.gif" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><span style="font-family: inherit;"><img border="0" src="http://one-direction-kiss.blog.pl/files/2013/09/tumblr_mpzilbnmlz1rmcnl8o1_5001.gif" height="205" width="400" /></span></a></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: inherit;"><span style="line-height: 18.399999618530273px;"><br /></span><span style="color: red;">Ps. Zapraszam na mój drugi blog. </span></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="color: red; font-family: inherit;"><a href="http://lovemefast.blogspot.com/">Love Me Fast.</a><br />Powinien za chwilę tam pojawić następny rozdział. </span></div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/05143838160301547000noreply@blogger.com6tag:blogger.com,1999:blog-6518411823801583346.post-12762003364793534522014-07-19T22:40:00.002+02:002014-07-21T14:58:52.254+02:00Rozdział 23 „ … miłość różne rzeczy robi z człowiekiem. „<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<span style="font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin;"><i>Perspektywa Stelli.</i><o:p></o:p></span></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<span style="font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="background: white; color: #222222; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin;">- Kiedy
miałeś zamiar mi powiedzieć, że mam przyrodniego brata? – Zapytałam mojego ojca,
kiedy weszłam do kuchni. Tata jedynie zakrył dłonią usta i ponownie usiadł na
krześle przy stole. Odwróciłam się by spojrzeć czy mama stoi za mną. Nie
myliłam się.<br />
- Chcę wiedzieć! WSZYSTKO! – Krzyknęłam spoglądając to na tatę to na mamę. <br />
- Powiedz jej … - Wyszeptała mama za moimi plecami i ominęła mnie by siąść na
krześle na przeciwko taty. <br />
- Stella usiądź. – Tak jak powiedział tata tak zrobiłam. Usiadłam przy stole i wyczekiwałam,
co mają mi do powiedzenia. Widać było po tacie, że nie jest pewny jak ma zacząć
za to mama nerwowo obgryzała swoje paznokcie.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="background: white; color: #222222; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin;"></span></div>
<a name='more'></a>- Dwa lata przed tym jak urodziłaś się miałem inną rodzinę. Nie znałem w tamtym
czasie twojej matki. Ożeniłem się z inną kobietą - Eve i byłem z nią
szczęśliwy. Zaraz po naszym ślubie urodził nam się syn. Nazwaliśmy go Matt.
Żyło nam się wspaniale, ale, któregoś pięknego dnia poznałem twoją matkę.
Zakochałem się od pierwszego wejrzenia. Mieliśmy romans z Twoja matką przez
jakiś rok. Któregoś dnia Twoja matka przyszła do mnie i oznajmiła, że jest w
ciąży. Byłem zaszokowany i w tamtym momencie wiedziałem, że muszę z WAMI
zostać. Bez słowa odszedłem od Matt ‘a i Eve. Kupiłem w Londynie dom i po 9
miesiącach urodziłaś się ty. Zaraz po twoim przyjściu na świat postanowiłem postarać
się o rozwód z Eve. Kiedy przyjechałem do niej Matt miał już 4 lata a obok
niego biegała 2 letnia dziewczynka. Zaraz po moim odejściu Eve dowiedziała się,
że jest ze mną w ciąży. Byłem tym wszystkim zaszokowany, ale kochałem, kocham i
będę kochać zawsze twoją matkę. <br />
Eve bez problemu dała mi rozwód i wtedy w końcu ożeniłem się z Twoją matka.
Niestety Eve zaczęła nas nachodzić. Byłem zmuszony uciekać. Kupiłem dom w Doncaster i we trójkę się tam przeprowadziliśmy.
Od tamtej pory nie widziałem ani Eve ani moich dzieci. – Słuchałam taty z szeroko otwartymi oczami.
Byłam na nich jednoczenie zła jak i było mi ich szkoda. <br />
- Czyli jestem owocem jakiegoś tam romansu? – Zapytałam sarkastycznie. Miałam
ochotę z stamtąd wyjść i już nigdy nie wrócić. <br />
- Nie Stella, kochanie to nie tak. Dzięki Tobie rozwiodłem się z kobietą,
której nie kochałem. Dzięki Tobie poczułem się szczęśliwy. – Nie chciałam
więcej tego słuchać. Po prostu wstałam i odsunęłam się do tyłu. <br />
- Nie interesuje mnie to. Po prostu musisz pomóc swojemu synowi. Miał wypadek i
jeżeli nie dostanie twojej krwi umrze,. Mam nadzieję, że nie będziesz takim
tchórzem i chociaż to zrobisz dla tego chłopaka. – Powiedziałam stanowczo i rzuciłam na stół
wizytówkę, którą le<span style="background-color: white; color: #222222; font-size: 12pt; line-height: 115%;">karz dał mi w szpitalu. Spojrzałam ostatni raz na moich rodziców
i skierowałam się do wyjścia. </span><br />
<div class="MsoNormal">
<span style="background: white; color: #222222; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin;">
- Stella czekaj! – Zawoła za mną mama. Odwróciłam się w jej stronę, kiedy już
stałam w drzwiach wyjściowych.<br />
- Kiedy nas jeszcze odwiedzisz? Nie bądź zła na nas. Po prostu to był błąd, ale
zrozum, że miłość różne rzeczy robi z człowiekiem. – Pokiwałam głową na słowa
mojej mamy.<br />
- Nie wiem mamo … Muszę teraz walczyć o swoją miłość i szczęście. –
Odpowiedziałam mamie i ruszyłam do swojego samochodu. Szybko wsiadałam do niego
i z powrotem ruszyłam do Londynu. <br />
Miałam przed sobą trzy godziną drogę a spać mi się chciało nieubłagalnie.
Nieprzespana noc dawała o sobie znać. Kiedy wyjeżdżałam z Doncaster mój telefon
zadzwonił. Odebrałam połączenia włączając na głośno mówiący.<br />
<!--[if !supportLineBreakNewLine]--><br />
<!--[endif]--><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="background: white; color: #222222; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin;">D:
Stella?<br />
S: Dean obudziłeś się!<br />
D: Tak jakąś godzinę temu. Gdzie jesteś? <br />
S: Byłam u rodziców właśnie wyjechałam z Doncaster.<br />
D: Dylan do Ciebie dzwonił?<br />
S: Nie a co?<br />
D: Nic nic... Po prostu obudziłem się i ani Dylana nie było ani Josha.<br />
S: Pewnie maja jakieś spawy do załatwienia. Nie martw się zaraz powinna twoja
mama do ciebie przyjechać. Dylan mówił, że około 2: 30 PM powinna być już w
Londynie.<br />
D: To dobrze. Trzymaj się Stell.<br />
S: Ty też Dean. Wracaj szybko do zdrowia! <br />
D: Dzięki. Do zobaczenia.<br />
S: No pa.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="background: white; color: #222222; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="background: white; color: #222222; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin;">Zakończyłam
połączenie i ruszyłam przed siebie. W między czasie próbowałam się jeszcze do
dzwonić do Harry’ego, ale nie odbierał. Pewnie mają jakąś próbę czy coś. <o:p></o:p></span></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<span style="background: white; color: #222222; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin;"><br /></span></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<span style="background: white; color: #222222; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin;">*<o:p></o:p></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal">
<span style="background: white; color: #222222; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin;"><br />
Około godziny 4 PM byłam już pod swoim akademikiem. Kiedy weszłam do
mieszkania. Od razu zobaczyłam zmartwioną Tię. Dziewczyna, gdy tylko mnie
zobaczyła rzuciła mi się na szyję. <br />
- Boże Stella nienawidzę cię! Czemu nie odzywałaś się do mnie przez cały dzień?
Dzwoniłam do Ciebie, ale cały czas nie było sygnału. – Tia cały czas ściskała
mnie w swoich ramionach. Przecież jak wyjedziemy z Harry ’m bez słowa to ona
odejdzie od zmysłów. <br />
- Przecież wiesz, że Dylan złamał mi moją kartę od telefonu. Dopiero dzisiaj
kupiłam sobie nową kartę. – Poinformowałam dziewczynę i odsunęłam się od niej. <br />
- Więcej masz mi tak nie robić! – Tia mruknęła i poszła usiąść na sofie przed
telewizorem. Poszłam w jej ślady uprzednio ściągając z siebie swoją kurtkę i
botki. Tia przełączyła na jakiś program informacyjny a ja poszłam zrobić
popcorn. Kiedy wyciągnęłam go już gotowego z mikrofali usłyszałam pisk Ti. <br />
- Stella ! – Krzyknęła a ja szybko pobiegłam w jej stronę. Kiedy tylko weszłam
do salonu ujrzałam na ekranie twarz mojego Harry’ego a zaraz potem Dylana i
Josha w kajdankach. <br />
- Tia czy to prawda? – Zapytałam nie spuszczając wzroku z ekranu telewizora.<br />
- Najwyraźniej … <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="background: white; color: #222222; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin;"><br /></span></div>
<h2 style="text-align: center;">
<span style="background: white; color: #222222; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin;">Czytasz = Komentuj!</span></h2>
<div>
<div style="text-align: center;">
<span style="background-color: white; color: #222222; font-size: 12pt; line-height: 115%;">No i mamy rozdział 23. Miał być on dużo wcześniej dodany ale miałam zwariowany tydzień. </span></div>
<span style="background: white;"></span><br />
<div style="text-align: center;">
<span style="background: white;"><span style="color: #222222; font-size: small;"><span style="line-height: 115%;">Rozdział następny czyli 24 pojawi się w Poniedziałek lub we Wtorek. :)</span></span></span><br />
<span style="background: white;"><span style="color: #222222; font-size: small;"><span style="line-height: 115%;">Mam do was pytanie.</span></span></span><br />
<span style="background: white;"><span style="color: #222222; font-size: small;"><span style="line-height: 115%;">Chcecie takie </span></span><span style="color: #222222;"><span style="line-height: 18.399999618530273px;">rozdziały</span></span><span style="color: #222222; font-size: small;"><span style="line-height: 115%;"> ( </span><span style="line-height: 18.399999618530273px;">chodzi</span><span style="line-height: 115%;"> o </span><span style="line-height: 18.399999618530273px;">długość</span><span style="line-height: 115%;">) czy mam pisać znacznie dłuższe?<br />Dla mnie to żaden problem pisać dłuższe więc jak chcecie. :D</span></span></span></div>
<span style="background: white;">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://38.media.tumblr.com/433cde0f0d9be55d28960eaebb26c99b/tumblr_mxhuu883Vj1rlnqjco1_500.gif" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://38.media.tumblr.com/433cde0f0d9be55d28960eaebb26c99b/tumblr_mxhuu883Vj1rlnqjco1_500.gif" height="400" width="332" /></a></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="color: #222222; font-size: small;"><span style="line-height: 115%;"><br /></span></span></div>
</span></div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/05143838160301547000noreply@blogger.com5tag:blogger.com,1999:blog-6518411823801583346.post-41250377783967553352014-07-13T23:23:00.001+02:002014-07-15T22:06:24.349+02:00Rozdział 22 " Złapali go .. "<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: inherit;">Perspektywa Dylana.</span></span></div>
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: inherit;"><br />Zaraz po tym jak wyszedłem z budynku policji skierowałem się do starego opuszczonego magazynu na obrzeżach Londynu gdzie tymczasowo przebywał Josh.<br />Dwa samochody z policjantami w środku jadą za mną. Uzgodniliśmy, że mam ich doprowadzić do miejsca gdzie przebywa Parker a wszystkie moje i Deana winny zostaną odpuszczone. Nie chcę tego robić, ale mam inne wyjście? Gdybym poszedł do więzienia matka by mi nie darowała a Stella odeszła.<br />Muszę go wydać i żyć spokojnie.<br />Spojrzałem w lusterko upewniając się, że dwa wozy policyjne jadą za mną. Byłem jakieś 20 minut drogi do Parkera. Zacząłem czuć, że robię źle. Nie wydaje się kumpli, którzy zrobią dla ciebie wszystko. Wyciągnąłem z kieszeni telefon i go odblokowałem. Zadzwonić do niego czy nie? - Moje sumienie nie dawało mi spokoju. Wyobrażałem sobie jak policja wychodzi z magazynu razem z Parkerem zakutym w kajdanki.</span></span><br />
<br />
<a name='more'></a><span style="font-size: large;">Wybrałem szybko numer Parkera upewniając się jeszcze raz w lusterku czy policja jest na tyle daleko by nie zauważyli telefonu przystawionego przy moich uchu.</span><br />
<span style="font-size: large;">Kiedy czekałem na to by Josh odebrał zacząłem się nadmiernie denerwować. Ten pajac nie odebrał, co jeszcze bardziej spotęgowało mój strach.</span><br />
<span style="font-size: large;">Spróbowałem jeszcze raz i w końcu Josh odebrał.</span><br />
<br />
<span style="font-size: large;">J: No Siema.</span><br />
<span style="font-size: large;">D: Josh musisz wiać!</span><br />
<span style="font-size: large;">J:, Co? Czemu?</span><br />
<span style="font-size: large;">D: Prowadzę do magazynu policję. Postawili mu ultimatum. Jeżeli cię wydam anulują moje i Deana przestępstwa.</span><br />
<span style="font-size: large;">J: Kurwa !</span><br />
<span style="font-size: large;">D: Uciekaj! Doprowadzę ich do magazynu a kiedy zobaczą, że cię nie ma może mnie puszcze wolno.</span><br />
<span style="font-size: large;">J: Stary, ale broń, pieniądze i wszystkie samochody, co z nimi?</span><br />
<span style="font-size: large;">D: Broń i pieniądze spróbuj wynieś a samochody zostaw.</span><br />
<span style="font-size: large;">J: Spoko. Ile ci zostało drogi do magazynu?</span><br />
<span style="font-size: large;">D: Jakieś 20 - 15 minut drogi.</span><br />
<span style="font-size: large;">J: Kurwa mało czasu. Spotkamy się w Liverpoolu.</span><br />
<span style="font-size: large;">D: Okay. Przyjadę do Liverpoolu około południa. Czekaj gdzieś obok mojego domu.</span><br />
<span style="font-size: large;">J: Trzymaj się!</span><br />
<span style="font-size: large;">D: Na razie!</span><br />
<br />
<span style="font-size: large;">Rozłączyłem się i schowałem telefon do kieszeni spodni. Mam nadzieję, że nie będą sprawdzać moich bilingów. Spojrzałem w lusterko ponownie. Policja jechała jak gdyby nigdy nic. Wziąłem głęboki oddech. Co jeżeli zaczają, że dałem cynk Parkerowi? Będę musiał uciekać i wyjechać z Anglii.</span><br />
<span style="font-size: large;">Znowu wyciągnąłem telefon i napisałem wiadomość do Stelli.</span><br />
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: inherit;"><br /></span></span>
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: inherit;"><br /></span></span>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: inherit;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhgq_wg8A32FJ4Tdhr6woUp17wYRHA219L3cMxg86XHMkW3yqQZ5bgwt-L8vXQ181sGgsjv86K_mmdc4ORQm0rnQq39OlKVcfkHsBrOtR7xc_K1GMgsfWSH-d5ERX6eX7ni7AxldIiMMVIV/s1600/aktop.jpg.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhgq_wg8A32FJ4Tdhr6woUp17wYRHA219L3cMxg86XHMkW3yqQZ5bgwt-L8vXQ181sGgsjv86K_mmdc4ORQm0rnQq39OlKVcfkHsBrOtR7xc_K1GMgsfWSH-d5ERX6eX7ni7AxldIiMMVIV/s1600/aktop.jpg.png" height="320" width="213" /></a></span></span></div>
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: inherit;"><br /><br />Po tym wyłączyłem telefon i wyciągnąłem kartę. Ukradkiem wyrzuciłem ja przez okno a telefon schowałem pod siedzenie. Muszę się przygotować na wszystko.</span></span><br />
<br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: inherit;"> *</span></span></div>
<br />
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: inherit;">Kiedy podjechaliśmy pod magazyn, który znajdował się w środku lasu policja od razu go okrążyła. Jet ich tutaj znacznie więcej niż za mną jechało.<br />Jakiś gliniarz wskazał bym wchodził pierwszy. Zrobiłem, co kazał i modliłem się by Josh zdążył. Kiedy tylko przekroczyłem próg drzwi zauważyłem, że wszystkie samochody są na miejscu oprócz jednego. Uśmiechnąłem się pod nosem i ruszyłem w stronę miejsca gdzie Josh miał przebywać. Otworzyłem drzwi i zastałem tylko rozwaloną pościel na starym materacu i puste szafki gdzie Josh przechowywał ubrania i pieniądze.<br />- Nie ma go! – Powiedział spokojnym głosem. Morris wszedł do pokoju a jego twarz przybrała zdenerwowany wyraz.<br />- Powiedziałeś, że tutaj będzie! – Wrzasnął a inni policjanci wyszli z pokoju.<br />- Powinien tutaj być. Nie wiem czemu go tutaj nie ma. – Udałem głupiego. W tym byłem najlepszy. Morris podszedł do mnie i mocno złapał mnie za koszulę.<br />- Słuchaj gnoiku. Wiemy wszystko i teraz nam się już nie wywiniesz. – Ten głupi gliniarz zaśmiał mi się prosto w twarz. O czym o mówi?<br />- Co wiecie? – Zapytałem odwzajemniając uśmiech.<br />- Nie przemyślałeś tego ,że możesz mnie podsłuch w samochodzie. – Przełknąłem ślinę a uśmiech z mojej twarzy momentalnie zszedł.<br />- Chłopaki! Skujcie go! Wracamy na komendę! – Morris zostawił mnie sam na sam z trzema glinami. Jeden założył mi kajdanki w we trzech mnie wyprowadzali. No to mam przejebane! </span></span><br />
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: inherit;"><span style="font-size: large;">Perspektywa Harrego.</span></span><br />
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: inherit;"></span></span></div>
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: inherit;"></span></span><br />
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: inherit;"></span></span><br />
<br />
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: inherit;">Razem z chłopakami wróciliśmy z tej imprezy charytatywnej na da ranem. Byłem tak cholernie zmęczony, że jedyne co zrobiłem to położyłem się na łóżku i zamknąłem oczy.<br />Obudził mnie mój telefon, który nieubłaganie dzwonił w kieszeni moich spodni. Na wpół zamkniętymi oczami otworzyłem oczy i ujrzałem nieznany numer.</span></span><br />
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: inherit;"><br />H: Halo?<br />M: Dzień Dobry! Tutaj komisarz Morris. Mamy dla Pana dobre wieści.<br />H: Dzień dobry. O co chodzi?<br />M: Złapaliśmy chłopaka, który Pana zaatakował. Musi się Pan tutaj koniecznie wstawić.<br />H: Dobrze zaraz będę.</span></span><br />
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: inherit;"><br />Rozłączyłem się i szybko zacząłem się szykować. Wziąłem prysznic i ubrałem świeże ciuchy. Kiedy zszedłem na dół chłopaki już nie spali.<br />- A ty gdzie? – Zapytał Louis wchodząc do salonu z talerzem kanapek.<br />- Na komisariat. Złapali go ... Złapali Josha.</span></span><br />
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: inherit;"><br /></span></span>
<br />
<h2 style="text-align: center;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: inherit;"><span style="color: red;">Czytasz = Komentuj !</span></span></span></h2>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: inherit;"><span style="color: red;"><span style="color: black;">Tak wiem , że ten rozdział jest nudny ale nie mam weny.<br />Następny ukarze się jutro albo pojutrze albo popojutrze (zależy od mojego czasu).<br />Jak widzicie jak i Josh tak i Dylan chyba pójdą do więzienia. </span></span></span></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: inherit;"><span style="color: red;"><span style="color: black;">Następne rozdziały będą już o niebo ciekawsze. <br />Pojawią się nowe postacie i w ogóle. <br />Trzymajcie się ! Idę oglądać końcówkę meczu!<br />Argentyna! </span></span></span></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: inherit;"><br /></span></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: inherit;"><a href="http://24.media.tumblr.com/08656d5bbf29e74ad8efe3eb7c88bfb6/tumblr_mjqx80SZs81s4b1lbo1_500.gif" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://24.media.tumblr.com/08656d5bbf29e74ad8efe3eb7c88bfb6/tumblr_mjqx80SZs81s4b1lbo1_500.gif" height="300" width="400" /></a></span></span></div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
</div>
<h2 style="text-align: center;">
</h2>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/05143838160301547000noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-6518411823801583346.post-28431193936914041312014-07-07T11:47:00.000+02:002014-07-07T11:49:12.217+02:00Rozdział 21 „Każdy w Londynie zna wielkiego Devila …”<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<i><span style="font-family: inherit;">Perspektywa Dylana.<o:p></o:p></span></i></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<i><span style="font-family: inherit;"><br /></span></i></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: inherit;">- Czyli twierdzisz doktorku, że Stella jest siostrą Dylana?
To normalnie jakaś patologia! – Josh zaczął się śmiać a Stella stała nieruchomo
i jedynie co robiła to od czasu do czasu mrugnęła. </span><br />
<span style="font-family: inherit;">
- Panie Parker źle mnie Pan zrozumiał!-
Lekarz głupio się do nas uśmiechnął a ja miałem ochotę wyjść stąd, znaleźć
się w swoim pokoju i iść spać. </span><br />
<span style="font-family: inherit;">
- Panienka Richardson nie jest spokrewniona z żadnym z Was. Krew Stelli i tego
nieznanego chłopaka pokazuje, że mają tego samego ojca. Stella byłbym wdzięczny gdybyś ściągnęła tutaj
swojego tatę. Trzeba to wszystko wyjaśnić i jeszcze raz zrobić, tym razem
porządne badania DNA. – Byłem w szoku. Tatusiek mojej Stelli ma inne dzieci.
Zawsze myślałem, że Pan Richardson jest porządnym kolesiem. A tu proszę bardzo
ma inne dzieci, o którym nawet nie wie. </span><br />
<span style="font-family: inherit;"></span><br />
<a name='more'></a><br />
<span style="font-family: inherit;">- Dylan ja … ja </span>muszę<span style="font-family: inherit;"> jechać do Doncaster. – Wreszcie Stella się odezwała.
Myślałem , że wpadła w jakieś zawieszenie czy coś. </span><br />
<span style="font-family: inherit;">
- Przykro mi kochanie, ale nie mogę z
Tobą jechać. Muszę jechać na komisariat
i złożyć zeznania …- Uścisnąłem moją dziewczynę i lekko musnąłem jej usta.
Stella niestety szybko się ode mnie odsunęła. </span><br />
<span style="font-family: inherit;">
- Nie ma sprawy. To ja już będę spadać. Cześć … - Stella powiedziała tylko to
głupie „cześć” na pożegnaliśmy . Kiedyś było inaczej. </span><br />
<span style="font-family: inherit;">
- Jakie jaja! – Zaśmiał się Josh kiedy Stella zniknęła za zakrętem . Uśmiechnąłem
się do mojego kumpla i ruszyłem z powrotem do sali gdzie leży mój brat. Pożegnałem
się z nim oraz z Joshem.</span><br />
<span style="font-family: inherit;">
Pojechałem do swojego mieszkania. Przebrałem się, zjadłem jakieś śniadanie i ruszyłem
na komisariat. Dziwnie było parkować na parkingu glin takim studiowanym
samochodem no ale cóż ja innymi samochodami nie jeżdżę. Szedłem prosto do dużych niebieskich drzwi nad
którymi wisiał napis „ POLICJA”. Pchnąłem lekko drzwi i wszedłem do środka. Od
razu rzucił mi się w oczy policjant z pączkiem w dłoni. Czyli jednak ten stereotyp jest prawdziwy.
Ledwo powstrzymałem wybuch śmiechu. Ominąłem
policjanta i skierowałem się do drugiego policjanta, który siedział za biurkiem.
</span><br />
<span style="font-family: inherit;">
- Dzień Dobry! – Powiedział policjant. Na pierwsze oko wyglądał dość znośnie
jak na psa. </span><br />
<span style="font-family: inherit;">
- Cześć ! Miałem się zgłosić w sprawie wypadku, który miał miejsce dzisiaj w
nocy. – Policjant wstał z tego swojego
krzesełka i pokazał bym szedł za nim. Przechodziliśmy przez jakieś gówniane
korytarze a wszędzie pałętały się psy.
Po chwili ten jakże przemiły piesek wpuścił mnie do pomieszczenia jak
sądzę jakiegoś komisarza czy coś. </span><br />
<span style="font-family: inherit;">
- Usiądź tutaj i poczekaj. Morris zaraz przyjdzie … - No i zostałem sam. Ten pokój był jakoś przytulniejszy. Miło się w
nim siedziało a gdy tylko usłyszałem , że ktoś wchodzi do pokoju czar prysł.
Wyskoki mężczyzna dość umięśniony albo to sprawa pączków, przeszedł się przez
pokój i usiadł za biurkiem po drugiej stronie. </span><br />
<span style="font-family: inherit;">
- Więc Dylan jesteś jeszcze młody a tak wiele już o Tobie słyszałem … - Facet rozsiadł się w swoim fotelu i zaczął przeglądać
jakieś notatki. </span><br />
<span style="font-family: inherit;">
- Wiesz … w Liverpoolu moi kumple są pod wrażeniem, że tak łatwo cię zaciągnąłem
na swój komisariat … - Coś czuje, że przesiedzę tutaj parę ładnych godzin
jeżeli ten facet będzie pieprzył od rzeczy. Uśmiechnąłem się jedynie do Pana Morris’a. </span><br />
<span style="font-family: inherit;">
- Posłuchaj mnie Walker. Możemy zrobić, że będzie miło i przyjemnie albo
poproszę moich kumpli, którzy zaprowadzą cię do przyjemniej celi gdzie
poczekasz sobie na proces w sądzie a gwarantuje ci , że za twojego wybryki dostaniesz
nie mniej niż 2 lata. – Kiedy policjant podniósł głos i zaczął mi mówić o
procesie sądowym znieruchomiałem. </span><br />
<span style="font-family: inherit;">
- Co macie na mnie , że grozi mi więzienie? – Zapytałam udając dość wyluzowanego
tą sytuacją. </span><br />
<span style="font-family: inherit;">
- Dylan mamy wystarczająco dużo by posadzić cię za kartkami. Posłuchaj nielegalne
wyścigi to nie wyszko. Co z próbą zabicia Styles’a … hm? – No i znowu ten chuj. Zacisnąłem zęby
i wziąłem głęboko oddech. </span><br />
<span style="font-family: inherit;">
- Ze Styles’em nie mam nic wspólnego. Pytacie nie tego kolesia … - Zaśmiałem
się pod nosem gdy przypomniałem sobie
jak Josh dobrze wykonał tę robotę. </span><br />
<span style="font-family: inherit;">
- Oczywiście czyli twierdzisz, że wiesz gdzie jest Parker? – Policjant zaczął
nagle coś pisać w swoich notatkach a ja zacząłem się nadmiernie denerwować. </span><br />
<span style="font-family: inherit;">
- Co … nie znam go ! – Skłamałem przypominając sobie, że Josh ma bardziej przerąbane
niż ja. On mógłby dostać dożywocie za swoje zbrodnie. </span><br />
<span style="font-family: inherit;">
- Walker proszę cię. Każdy w Londynie wie, że się kumplujecie. Parker dobrze się kamufluje. Dzisiaj
dostaliśmy cynk , że był w szpitalu u twojego brata. Kiedy moi chłopcy pojechali
tam po nim nie było już śladu … - Josh
jest jednak dobry w tym co robi. Zawsze się zarzeka, że nigdy go nie złapią i
tak jest. </span><br />
<span style="font-family: inherit;">
- Dylan wydasz nam Parkera i będziesz oczyszczony z wszelkich przewinień razem
ze swoim bratem … - Kiedy policjant mi to zaproponował zmarszczyłem czoło i
wyczekiwałem co dalej się stanie. </span><br />
<span style="font-family: inherit;">
- Każdy w Londynie zna wielkiego Devila i jego młodszego brata. Wydasz mi Parkera a my zrobimy co do nas należy
o oczyścimy was ze wszystkiego. To jak? –
Znowu zadał pytanie a ja nie wiedziałem co mam zrobić. Jeżeli go nie wydam będę
miał w sprawę w sądzie i cholera wie na ile pójdę do paki a jeżeli wydam Josha
wrócę do domu a on pójdzie na resztę
życia do więzienia. </span><br />
<span style="font-family: inherit;">
- Dobra zgadzam się …<o:p></o:p></span></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<i><span style="font-family: inherit;"><br /></span></i></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<i><span style="font-family: inherit;">Perspektywa Stelli. <o:p></o:p></span></i></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<i><span style="font-family: inherit;"><br /></span></i></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: inherit;">Pojechałem do Doncaster zaraz po tym jak wyszłam ze
szpitala. Chcę to jak najszybciej wyjaśnić i dowiedzieć się wszystkiego. On nie może być moim bratem przecież tata nigdy
by nie zaradził mamy.<o:p></o:p></span></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<span style="font-family: inherit;"><br /></span></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<span style="font-family: inherit;">*<o:p></o:p></span></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<span style="font-family: inherit;"><br /></span></div>
<span style="line-height: 115%;"><span style="font-family: inherit;">Przed godziną 8 AM byłam już pod moim domem w
Doncaster. Znowu opuściłam zajęcia w szkole ale teraz miałam inne problemy na głowie
niż szkoła. <br />
Zaparkowałam samochód na podjeździe i wyszłam z niego. Szybkim krokiem skierowałam
się w stronę drzwi. Zadzwoniłam parę
razy dzwonkiem do drzwi i po paru sekundach mama otworzyła mi drzwi. <br />
- Stella kochanie co ty … - Zaczęła mnie widać lecz ominęłam ją szybko i
skierowałam się do kuchni gdzie znając życie tata pił kawę. Nie myliłam się.<br />
-Stella? – Zapytał zdziwiony i już miał wstawiać
by mnie przywitać lecz to co powiedziałam zatrzymało go w połowie drogi do
mnie. <br />
- Kiedy miałeś zamiar mi powiedzieć, że mam przyrodniego brata ?</span></span><br />
<span style="line-height: 115%;"><span style="font-family: inherit;"><br /></span></span>
<br />
<h2 style="text-align: center;">
<span style="line-height: 18.399999618530273px;"><span style="color: red;">Czytasz = Komentuj !</span></span></h2>
<div style="text-align: center;">
<span style="color: red;"><span style="line-height: 18.399999618530273px;">5 komentarzy = następny rozdział jutro!</span></span></div>
<div>
<div style="text-align: center;">
<span style="line-height: 18.399999618530273px;">Tak jak wam wczoraj napisałam</span><span style="line-height: 18.399999618530273px;"> dodaje go dzisiaj rano. No może to nie jest takie prawdziwie rano jak dla mnie tak . </span></div>
<span style="line-height: 18.399999618530273px;"></span><br />
<div style="text-align: center;">
<span style="line-height: 18.399999618530273px;">Następny rozdział pojawi się jutro około godziny 22 :)</span><br />
<span style="line-height: 18.399999618530273px;">Oczywiście jeżeli będzie 5 komentarzy. :)</span><br />
<span style="line-height: 18.399999618530273px;"><br /></span>
<span style="line-height: 18.399999618530273px;">DO NASTĘPNEGO ! </span></div>
<span style="line-height: 18.399999618530273px;">
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://37.media.tumblr.com/3e1f1ccfb7fd334d483945cc8e447815/tumblr_n3umd4Io5U1skwz9qo1_500.gif" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://37.media.tumblr.com/3e1f1ccfb7fd334d483945cc8e447815/tumblr_n3umd4Io5U1skwz9qo1_500.gif" height="240" width="400" /></a></div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
</span></div>
<span style="line-height: 115%;">
<!--[if !supportLineBreakNewLine]--><br />
<!--[endif]--></span>Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/05143838160301547000noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-6518411823801583346.post-39079164442057006982014-07-05T00:33:00.001+02:002014-07-05T00:35:43.972+02:00Rozdział 20. „ Dziękuje , że tutaj jesteś. „<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<i>Perspektywa Stelli.<br /><br /><o:p></o:p></i></div>
<div class="MsoNormal">
Kiedy znalazłam się na
szpitalnej poczekalni od razu zauważyłam Josh i Dylana przesiadających na fotelach. Josh zasnął
na fotelu za to Dylan trzymał w ręku plastikowy kubek z kawą i nerwowo
potrząsał nogą. Spojrzałam na zegar wiszący na białych, szpitalnych ścianach.
Wskazywał godzinę 2:40 AM. Westchnęłam
pod nosem uświadamiając sobie, że raczej tę noc zarwiemy. <br />
Po woli podeszłam do Dylana i złapałam za jego ramię.<br />
- Cześć …- Powiedziała Dylan i pierwszy raz odkąd go znam widziałam go w takim
stanie. Jego oczy były podkrążone a na ustach nie widniał już ten sam chytry
uśmieszek. <br />
- Hej. – Odpowiedziałam siadając na fotel obok Dylana. Chłopak od razu złapał
mnie za dłonie i złożył na nich delikatny pocałunek.</div>
<div class="MsoNormal">
</div>
<a name='more'></a>- Boże, tak się cieszę, że Cię mam. – Szepnął i się do mnie przytulił. Odwzajemniłam uścisk i po chwili odsunęłam
się od chłopaka. <br />
- Dylan powiesz mi w końcu o co tutaj chodzi? – Zapytałam a Dylan wskazał dłonią
bym poszła za nim. Za pewne nie chciał budzić Josha a znając temperament Dylana
było by głośno. <br />
Przeszliśmy przez korytarz i zatrzymaliśmy się pod drzwiami pokoju z numerem
217. Myślałam , że tutaj pogadamy ale Dylan miał co inne go na myśli. Lekko
pchnął drzwi i wtedy ujrzałam Deana. Chłopak leżał na szpitalnym łóżku cały w
bandażach a do jego ciała były podłączone róże przewody. <br />
Zakryłam dłonią usta by nie wydobył się z nich żaden niepożądany dźwięk. Byłam
w szoku. Podeszłam po woli do łóżka chłopaka i usiadałam sobie na
krzesełku. Dean wyglądał tak znacznie inaczej. Złapałam za jego dłoń i przygryzłam nerwowo
wargę. W moich oczach pojawiły się łzy lecz szybko je powstrzymałam. <br />
- Uratował go … Uratował … - Usłyszałam głos Dylana za swoimi plecami.
Odwróciłam się za siebie a Dylan stał centralnie za moimi plecami. Nic nie
powiedziałam, chciałam by kontynuował dalej. <br />
- Miał być to bezpieczny wyścig. Dwie drużyny – czterech zawodników. Widziałem
jak Dean dobrze startuje razem z tym nowym … jak wychodzą na prowadzenie i potem jak
szybko je tracą. W ciągu kilku sekund wszystko się zepsuło. Jakiś koleś z przeciwnej drużyny zaczął
atakować tego „ nowego” a Dean jako jego
obrońca włączył się do akcji. Chciał go odepchnąć lecz sam na tym ucierpiał. Po
tym wszystkich Dean zwrócił na siebie uwagę przeciwników. We dwóch zaczęli go atakować.
Dean stracił panowanie nad samochodem. Mój brat był w ciężkiej sytuacji akurat
z naprzeciwka jechał samochód ciężarowy. Gdyby ten nowicjusz go nie zepchnął z
drogi Dean za pewno spotkał by się w czołowym zderzeniu z ciężarówkom a tak to
wpadł jedynie na drzewo … - Słuchałam uważnie jak Dylan to wszystko mi opowiada.
Widać było po jego twarzy i ruchach, że jest to dla niego strasznie trudne. <br />
- … Ten „ nowy „ go uratował ale sam dostał mocne uderzenie w lewy bok
samochodu i przekoziołkował parę metrów wzdłuż ulicy. Na koniec zatrzymał się
na barierkach … Wezwaliśmy szybko straż, pogotowie i policję. Nie przejmowałem
się, że oberwiemy za nasze nielegalne
wyścigi po prostu tu liczyło się życie mojego brata … - Cały czas uważnie przyglądałam się
Dylanowi. Kiedy zaczął mówić o życiu Deana po jego policzkach popłynęły łzy a
jego głos się zaciął. Nie myśląc dużo podeszłam do Dylana i przytuliłam go. <br />
- … Kiedy straż rozcinała samochód Deana nie mogłem w to uwierzyć … Nie mogli
go wyciągnąć a ja nic nie mogłem zrobić. Stałem tam jak ostatni pajac i patrzałem
się jak Dean walczy o życie … To wszystko moja wina. To ja go wciągnąłem w te
wyścigi, to ja go nauczyłem jak się ściągać … To wszystko moja wina … - Dylan
teraz na dobre się rozpłakał. Ja także nie potrafiłam przy nim zatrzymywać łez.<br />
- Dylan teraz jest ważne, że On żyje. Dean jest tutaj i wyjdzie z tego ! – Powiedziałam
odsuwając się od chłopka by spojrzeć w jego oczy. <br />
- Dziękuje , że tutaj jesteś. – Wyszeptał i przybliżył swoją twarz do mojej.
Oparł swoje czoło o moje a mnie ogarnęło poczucie winy. Co ja robię do jasnej
cholery?!<br />
- Nie masz nawet pojęcia jak cholernie jesteś dla mnie ważna. Stella zrobię
wszystko dla Ciebie ale Ty musisz po prostu mnie kochać. Musisz być ze mną
szczera i obiecać , że zostaniesz na zawsze … - Ten widok i te słowa były dla
mnie jakiś nóż wbijający się w moje serce. W mojej głowie siedział Harry ale i
Dylan. Obydwoje zajmowali mój umysł a ja
nie wiedziałam z kim mam być. <br />
- Nic nie powiesz? – Zapytał spokojnym głosem. Zaczęłam panikować jeszcze bardziej.
Nie mogę go okłamywać. Co mam mu powiedzieć?<br />
- Dylan, ja … - Zaczęłam ale do Sali wtargnął doktor. Pierwszy raz tak się
cieszyłam na widok faceta w białym fartuchu. <br />
- Panie Walker jak się pan czuje? – Doktor zapytał Dylana a ten jedynie się
uśmiechnął. <br />
- Mam tutaj mój skarb, który mnie pociesza … - Dylan objął mnie ramieniem a ja nieśmiało
się uśmiechnęłam. Doktor podszedł do Deana i zaczął sprawdzać coś w jego
aparaturach. Staliśmy razem z Dylanem na środku Sali i przyglądaliśmy się poczynaniom
doktora. <br />
- Wygląda na to , że Pański brat jest strasznie silny. Jego stan się
ustabilizował i nic nie zagraża jego zdrowiu. – Kiedy doktor to powiedział
Dylan odetchnął z ulgą. Przytuliłam się do niego ale po chwili oderwałam się od
Dylana bo Doktor zaczął mówić o tym drugim chłopku. <br />
- Co do tego drugiego chłopaka nie miał tyle szczęścia co Pański Brat. Tamten chłopak
stracił strasznie dużo krwi w trakcie kiedy straż próbowała go wydostać z
wraku. Będzie nam potrzebna krew , więc proszę
zawiadomić rodzinę … <br />
- Tylko , że ja go nie znam i żadne z moich przyjaciół także. Przyjechał i chciał się ściągać. Mój kolega Josh twierdzi ,
że się dopiero przeprowadził do Londynu …
- Dylan przerwał Doktorowi a ten zdziwił się na jego słowa. <br />
- Jeżeli nie przetoczymy temu chłopakowi krwi ten chłopak umrze … - Kiedy te
słowa wyszły z ust Doktora poczułam jak Dylan cały się spina. Mi za to zrobiło
się gorąco a nogi odmówiły posłuszeństwa. Gdyby nie Walker za pewne upadłam bym na
ziemię. <br />
- Czy … czy my możemy oddać krew? – Zapytałam kiedy Dylan posadził mnie na
krześle. <br />
- Możemy zbadać wasza krew. Jeżeli będzie mogli być dawcami to uratujecie życie
temu chłopakowi. – Dylan od razu się rozpromienił a jego wyraz twarzy mówił ,
że jest gotowy na wszystko. <br />
- Jeżeli chcecie być dawcami to proszę za mną … - Doktor wyszedł pierwszy z sali. Dylan spojrzał na mnie a ja tylko kiwnęłam
głową. Wiedziałam o co chce zapytać. Chłopak złapał mnie za dłoń i wyszliśmy z Sali
Deana.<o:p></o:p><br />
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
*<o:p></o:p></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Razem z Dylanem oddaliśmy krew. Nawet udało nam się namówić
Josha by także oddal swoją. Teraz czekamy na wyniki. Zegar na ścianie wskazuje godzinę 3:54 AM a ta
głupia wskazówka porusza się tak wolno. Josh wpatruje się nieprzerwanie w ścianę na przeciwko
nas a Dylan za to mocno ściska moją dłoń. Ja z nudów wpatruje się najpierw w tego
chłopka a potem w drugiego. W głowie cały czas mam ucieczkę z Harry’m. Teraz już nie wiem czy mam z nim jechać czy
zostać z Dylanem.<br />
- Mam wyniki … - Doktor nagle wychodzi na korytarz a cała nasza trójka staje na
równe nogi. <br />
- Niestety nie mam dobrych wieści … - Zaczyna a
mnie aż ściska w żołądku. Nienawidzę tych niepewnych chwil .<br />
- Żadne z was nie może być dawcą … - Mówi lekarz a Dylan siadała na krześle i
chowie głowę w swoje dłonie. <br />
- ale … W badaniach wyszło , że jest jakieś
pokrewieństwo. – Doktor znowu zaczyna mówić a moje oczy powiększają swój
rozmiar. Jakie pokrewieństwo? Dylan gwałtownie wstaje z powrotem i patrzy się wyczekująco
na Doktora. <br />
- W badaniach wyszło, że Panienka Richardson jest spokrewniona z tym
chłopakiem. – Doktor spogląda na mnie a Josh
i Dylan wyczekują ode mnie odpowiedzi. <br />
- Ale że jak są spokrewnieni ? – Pyta Josh i zaczyna się głupio uśmiechać. <br />
- Przyrodni brat i siostra … <o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: center;">
</div>
<h2 style="text-align: center;">
<span style="color: red;">Czytasz = Komentuj!</span></h2>
<div>
<div style="text-align: center;">
<span style="color: red;">5 komentarzy = Następny rozdział w Niedzielę około godziny 22:00.</span></div>
</div>
<div style="text-align: center;">
Nie jest sprawdzony!</div>
<div style="text-align: center;">
Miałam go dodać wcześniej ale przez mecz Brazylia Vs. Kolumbia plany się pokrzyżowały.</div>
<div style="text-align: center;">
Kolumbia odpadła :-(</div>
<div style="text-align: center;">
Następny pojawi się 7 Lipca.</div>
<div style="text-align: center;">
Mam już sprawny komputer więc postaram się dodawać częściej.</div>
<div style="text-align: center;">
Zapraszam na mojego drugiego bloga:</div>
<div style="text-align: center;">
<a href="http://fastmelove.blogspot.com/"><span style="font-size: large;">Fast Me Love.</span></a></div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/05143838160301547000noreply@blogger.com7tag:blogger.com,1999:blog-6518411823801583346.post-2232700993921364682014-06-30T22:44:00.002+02:002014-06-30T22:44:58.589+02:00Heej :)<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: large;">To niestety jeszcze nie jest nowy rozdział. </span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: large;">Chciałabym was poinformować iż przez tydzień nie będą dodawane rozdziały iż popsuł mi się komputer. </span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: large;">Z siostrą także ostatnio się ostro pokłóciłam, więc raczej nie będę mogła pożyczyć jej laptopa.<br />Następny rozdział ukarze się 4 Lipca.<br />Mam nadzieję, że już będę miała sprawny komputer.<br />Zapraszam także na mojego drugiego bloga gdzie dodałam dzisiaj rozdział.<br /><a href="http://fastmelove.blogspot.com/">Fast Me Love.</a></span></div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://25.media.tumblr.com/01369ce3adf4a41f2e432e8897bcaec7/tumblr_mk8hmi0p3n1rc2je1o1_500.gif" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://25.media.tumblr.com/01369ce3adf4a41f2e432e8897bcaec7/tumblr_mk8hmi0p3n1rc2je1o1_500.gif" height="165" width="400" /></a></div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/05143838160301547000noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-6518411823801583346.post-69587733265965045352014-06-24T22:18:00.000+02:002014-06-24T23:05:48.763+02:00Rozdział 19 „ Zostawmy to w cholerę i zajmijmy się sobą! " <div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<i>Perspektywa
nieznanego chłopaka.</i><o:p></o:p></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Obserwowałem Stelle jak przechadza się po ulicach.
Najwyraźniej na kogoś czeka. Jest ona
taka podobna do tego skurwiela. Normalnie jak dwie krople wody. Rozsiadłem się wygodniej na drewnianej ławce
i dalej wpatrywałem się w dziewczynę. Nagle Stella odwróciła się w moją stronę
i zauważyła mnie. Wystraszała się mnie! Miałem na głowie mój kaptur od bluzy i
siedziałem o północy na ławce podziwiając London Eye – Jaki człowiek by się nie
wystraszył? Stella od razu ruszyła do swojego samochodu i kiedy już miała do
niego wsiadać jakiś chłopak w oddali zaczął krzyczeć jej imię. Sądząc po jego fryzurze
jest to jeden koleś z tego gównianego zespołu.
Zaczęli się przytulać i ze sobą rozmawiać. Następnie ten chuj ją
pocałował. Oj Stella widzę, że grasz na dwa fronty, tatuś nie byłyby z Ciebie
taki dumny gdyby się o tym dowiedział. <br />
Miałem dość obserwowania jak Stella obściskuje się z tym chłopakiem. Po woli
wstałem z ławki i wsiadłem do swojego samochodu, którego stał parę metrów ode
mnie. Miałem w głowie plan ale żeby go wdrążyć w plan potrzebuje czasu. <o:p></o:p><br />
<br />
<a name='more'></a></div>
<div class="MsoNormal">
Kiedy wjechałem na miejsce gdzie obadają się dzisiejsze
wyścigi Devil właśnie odebrał należne dla niego pieniądze. Ten chłopak znowu
wygrał sporą sumkę kasy a to wszystko dla Stelli. Chciałbym już zobaczy minę
Devila jak się dowie, że Stella tak naprawdę nie śpi u siebie tylko obściskuje
się z innym. <br />
Podjechałem bliżej gdzie stał Josh Parker i wysiadłem z samochodu. <br />
- Siema! Chciałbym się ściągać! – Oznajmiłem rzucając w niego kasą. Josh jak to
Josh przyjął pieniądze i rozejrzał się w celu znalezienia dla mnie godnego
przeciwnika. <br />
- Dobra mam pomysł. Za chwilę ma się
odbyć wyścig w którym mają się ścigać czwórka przeciwników. Miałem się ja ściągać ale zajmiesz moje
miejsce. – Josh wyciągnął z kieszeni telefon i zaczął do kogoś dzwonić. Sądząc
po jego uśmiechu dzwonił do Devila. Nie myliłem się. Devil po paru minutach
podjechał obok nas i pewnym krokiem wysiadł ze swojego samochodu. Josh od razu
przywitał się ze Devilem i zaczęli rozmawiać. Po kilku minutach narad w końcu
odwrócili się moja stronę. <br />
- Ty – Jedziesz z moim bratem w parze. Dean chodź no tu! – Uśmiechnąłem się na
słowa Devila. Mam jechać w parze z jego bratem co stawia mnie w dobrej
sytuacji. Muszę za wszelką cenę zdobyć ich zaufanie. <br />
- Jasne. – Odpowiedział Dean kiedy Devil wszystko mu opowiedział. Dean uścisną
rękę Devila po czym podszedł do mnie. <br />
- Ty jesteś pewne ten nowy , z którym mam jechać w parze? – Zapytał a ja
pokiwał twierdząco głową.<br />
- Cześć jestem Dean, młodszy brat Devila! – Przedstawił się a ja uścisnąłem
jego dłoń. <br />
- Możesz mi wytłumaczyć o co chodzi w tym wyścigu? – Zapytałem opierając się o
maskę samochodu. Dean zrobił to samo co ja i oparł się obok mnie. <br />
- Jadą cztery samochody. Ja jestem w drużynie z Tobą. Ty jedziesz prosto przed
siebie do mety a ja chronię twój tyłek by żaden z przeciwników nie wrąbał cię w
barierki albo co gorsze w jakiś magazyn. <br />
Jest jeszcze jedna zasada. Ty nie możesz Mnie chronić. Nawet gdybyś widział , że przeciwnik ma
czyste pole by mnie gdzieś zepchnąć nie możesz mnie ratować. Twoim zadaniem
jest szybka jazda do mety. – Dean wytłumaczył mi zasady a ja tylko pokiwałem
głową na znak, że wszystko rozumiem. <br />
- Więc śpieszmy się bo nasi przeciwnicy już stoją na linii startu! – Chłopak
pokazał kciuki w górę i odszedł do swojego samochodu. Zrobiłem to samo co on i
usiadłem za kierownicą mojego samochodu.
Odpaliłem go i podjechałem na linie startu gdzie Dean już gazował swoim
samochodem. <br />
- Dasz sobie radę ! – Odwróciłem głowę i zobaczyłem jak Devil wsiadł do mojego
samochodu. <br />
- No jasne! Z Tobą prawie wygrałem a jesteś mistrzem – Devil zaśmiał się i
poklepał mnie po ramieniu. <br />
- Wiesz?! Lubię Cię. – Zdziwiłem się, że wielki Devil jest w stanie coś takiego
powiedzieć. <br />
- Dzięki nie sądziłem , że możesz mnie polubić. – Zaśmiałem się głupio. Mój
plan idzie strasznie szybko. Nim się obejrzę a będzie już zrealizowany. <br />
- Dobra stary masz wygrać ! – Devil wysiadł z samochodu a ja położyłem dłonie
na kierownicy. Dziewczyny zaczęły wchodzić na trasę co oznaczało , że za 5
minut ruszymy. <br />
- Jeszcze coś! Nie słuchaj tego co powiedział mój brat. On myśli , że te całe
zasady są na serio. Jeżeli będziesz widział , że grozi mu niebezpieczeństwo
olej co powiedział i go ratuj! – Devil uśmiechnął się leniwie przez otwartą
szybę a kiedy ja przytaknąłem on po prostu odszedł. Rzuciłem jeszcze spojrzenie
na Deana. Chłopak stał samochodem zaraz obok mnie. Kiedy zauważył , że się na
niego patrzę. Pokazał znowu kciuki w górę i wskazał dłonią na drogę. Zaśmiałem
się z niego. Taki dzieciak a już tak się ściąga. <br />
W końcu na środku trasy została jedna blond dziewczyna. Zamachnęła się
chorągiewką i dała nam znak by ruszyć. <o:p></o:p></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<br /></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<i>Perspektywa Stelli.</i><o:p></o:p></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Prowadziłam mój samochód a Harry opowiadał na jakiej to
strasznej imprezie powinien się właśnie
znajdować. Cieszyłam się, że jestem tutaj z nim ale ciągle coś nie dawało mi
spokoju. Niby prawie wyjeżdżaliśmy już na obierza Londynu a ja ciągle czułam ,
że Dylan może mnie w każdej chwili zobaczyć i zabrać od Harry’ego. A do tego ta
sprawa z mieszkaniem. Co mam Harry’emu powiedzieć? Jechaliśmy przez drogę w
lesie a żadnej żywej duszy nie było oprócz nas.
Czemu ja się tak tym wszystkim przejmuje? <br />
- Stella słyszałaś mnie? – Zapytał nagle Harry wyrywając mnie ze swoich myśli. <br />
- Taa jasne … - Odwróciłam głowę na chwilę w jego stronę i posłałam fałszywy
uśmiech. <br />
- Taa to co powiedziałem? – Zapytał naśladując mój ton głosu. Nic mu nie
odpowiedziałam tylko po głosiłam radio w samochodzie. <br />
- Zatrzymaj się ! – Powiedział stanowczo Harry
a ja zjechałam na pobocze i zrobiłam co mi kazał. Zgasiłam samochód i
spojrzałam pytająco na Harry’ego. <br />
- Co jest Stell? - Zapytał wyłączając
radio. Oparłam głowę na swoich dłoniach i zbierała myśli. Co mam mu do cholery
jasnej powiedzieć?<br />
- Wiem , że to jest pojebane ale uda nam się. Zobaczysz wymyśle coś razem z
chłopakami i będziemy razem. Możemy wyjechać z kraju. Kupie dom gdzieś w
USA. Nie ważny jest teraz tutaj zespół
tylko to czy będziesz bezpieczna. Nie
martw się Dylanem . On jeszcze pożałuje tego, że ze mną zadarł. Powinien ci
pozwolić odejść zaraz gdy tylko tego chciałaś. Jeżeli by cię kochał tak ja
kocham Ciebie zrobił by to i … <br />
- Kupił nam mieszkanie. Jutro się do niego wprowadzamy. – Przerwałam Harry’emu.
Chłopak zaniemówił. Patrzył się w skupieniu na moją osobę. <br />
- Nie będziemy mogli się już spotykać tak jak dzisiaj. Będzie mnie kontrolował
i cały czas będzie przy mnie… - Kontynuowałam swoją wypowiedź a łzy spływały po
moich policzkach. <br />
- Po prostu Harry tak ma chyba być. Skończmy
to tak będzie najlepiej! –
Powiedziałam a na moje słowa Harry w końcu się obudził. <br />
- Nieee! Stella rozumiesz nie pozwolę na to by to On cię miał! – Harry krzyczał
na cały samochód. Dobrze , że jesteśmy na jakimś odludzi bo zapewne ktoś by go
usłyszał. <br />
- To co masz zamiar zrobić? – Zapytałam ale kiedy zobaczyłam ten błysk w oczach
Harry’ego można było stwierdzić, że już ma plan. <br />
- Uciekniemy… - Stwierdził i zaczął coś szukać w swoim telefonie. <br />
- Harry ale gdzie … <br />
- Na twoją wyspę! Jutro z samego rana mamy samolot. – Teraz zauważyłam, że
Harry przegląda stronę internetową na swoim telefonie. Jakim cudem On ma tutaj
Internet?<br />
- Ale … co z One Direction? Co z moją szkołą ? Co z twoją i moją karierą? –
Zaczęłam zadawać pytania z ogromna prędkością.
Harry po chwili położył palec na moich ustach i skutecznie mnie uciszył.
<br />
- Chodź do mnie … - Powiedział a ja umiejscowiłam się na jego nogach. Siedzieliśmy twarzą w
twarz i wpatrywaliśmy się w swoje usta. <br />
- Dla Ciebie mogę olać wszystko. Zostawmy to w cholerę i zajmijmy się sobą! –
Harry złożył lekki pocałunek na moich ustach i oparł swoje czoło w moje.<br />
- To jak ? Mam rezerwować bilety? – Zapytał przesuwając swoją dłonią po moich
plecach. Nie mogłam się wcale przez to skupić. Do tego te cholerne motylki w
brzuchu. Harry zaczął składać pocałunki na mojej szyi a ja gwałtownie
odchyliłam głowę do tyłu dają mu większe pole do popisu. <br />
Kiedy ręce Harrego sprawnie znalazły się pod moją koszulą niespodziewanie
zadzwonił mój telefon. <br />
- Harry … - Powiedziałam lecz chłopak nie zaprzestał dalej mnie całować.<br />
- Ej … - Mruknął kiedy odsunęłam się od chłopaka i wyciągnęłam telefon z kieszeni
kurtki. Spojrzałam na wyświetlacz i
ujrzałam imię Dean.<br />
S: Halo? <br />
J: Cześć Stell tutaj Josh Parker. <br />
S: Hej Josh. Czemu dzwonisz z telefonu Deana?<br />
J: Długa historia. Po prostu jesteśmy teraz w szpitalu św. Tomasza.<br />
S: Co?<br />
J: Spokojnie Dylanowi i mi nic nie jest ale Dean i taki jeden nowy trochę
oberwali.<br />
S: Co się stało? <br />
J: Stella przyjedź do szpitala to wszystkiego się dowiesz. Dylan właśnie poszedł
do doktora i kazał mi do Ciebie zadzwonić.<br />
S: Dobra będę za jakaś godzinę. <br />
J: Dobra do zobaczenia.<br />
S: Pa. <o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
Rozłączyłam się i szybko zeszłam z kolan Harry’ego. Ponownie
włączyłam swój samochód i nawet nie informując
Harry’ego gdzie jadę ruszyłam z piskiem opon. <br />
- Stella kto dzwonił? – Zapytał w końcu Harry. <br />
- Josh. Dean miał wypadek i są w szpitalu… - Oznajmiłam nie dowierzając w to co
mówię. Wiedziałam , że to się tak skończy. Wiedziałam ,że prędzej czy później
ktoś przez te wyścigi wyląduje w szpitalu. <br />
Harry nagle stał się jakiś cichy. Kiedy zdawałam mu pytanie on udzielał mi krótkiej
odpowiedzi. <br />
Po 40 minutach drogi znaleźliśmy się pod budynkiem gdzie odbywała się impreza
na której miał być Harry. <br />
- To cześć … - Powiedział cicho i wysiadł z samochodu. Co mu się stało? <br />
- Harry czekaj! – Wysiadałam z samochodu i podbiegłam do Harry’ego. Stanęłam przed nim ale chłopak nie raczył
nawet na mnie spojrzeć. Miał spuszczoną głowę w dół i teraz jego buty stały się
ciekawsze ode mnie. <br />
- Co się stało? – Zapytałam i załapałam za jego dłoń lecz ten szybko ją wyrwał
z mojego uścisku. Nie powiem zabolało mnie to. <br />
- Harry! – Krzyknęłam kiedy chłopak chciał odejść ode mnie. <br />
- Co ? – Zapytał ściszonym głosem. – Jedź sobie już lepiej do Dylana. – To już
powiedział na tyle bym dobrze to usłyszała. <br />
- Czy to siebie słyszysz? Jadę tam do Deana nie do Dylana! – Złapałam za jego
twarz i skierowałam ją tak by spojrzał prosto w moje oczy. <br />
- Słuchaj. Jadę tylko i wyłącznie zobaczyć co z Deanem. Potem wracam do domu i
się pakuje. Powiem Dylanowi, ze jadę do rodziców na weekend a tak naprawdę ucieknę
z Tobą … <o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
</div>
<h2 style="text-align: center;">
<span style="color: red;">Czytasz = Komentuj!</span></h2>
<div style="text-align: center;">
<span style="color: red;">Dziękuje za komentarze pod poprzednim rozdziałem. </span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="color: red;">Więc tak dzięki wam napisałam go dzisiaj. </span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="color: red;">NIE JEST SPRAWDZONY! DODAJE GO NA
SZYBKO! </span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="color: red;">Następny powinien pojawić się na dniach.</span><br />
<span style="color: red;"><a href="https://www.blogger.com/%3Ca%20href=%22http://sblogi.pl/%22%3E%3Cimg%20src=%22http://sblogi.pl/button.php?u=Tysiaczeek%22%20alt=%22Sblogi.pl%20-%20ranking%20blog%C3%B3w%20-%20toplista%20blogow%22%20border=%220%22%20/%3E%3C/a%3E">http://sblogi.pl/button.php?u=Tysiaczeek</a></span></div>
<o:p></o:p><br />
<div class="MsoNormal">
</div>
<div style="text-align: center;">
Co u mnie? Hm.. jak zawsze nudy. Jutro jadę do szkoły na godzinę
13. Fuck Yea. </div>
<div style="text-align: center;">
W czwartek idę na pożegnanie absolwentów w moim starym gimnazjum. </div>
<div style="text-align: center;">
A w piątek upragnione zakończenie roku szkolnego. Mam na 9:00 ( Chyba nie
wstanę.)</div>
<div style="text-align: center;">
Jakie macie plany na wakacje? Pochwalić mi się tutaj :D</div>
<div style="text-align: center;">
Ja osobiście jadę do Zakopanego a potem to już gdzie nogi poniosą.</div>
<o:p></o:p><br />
<br />
<div class="MsoNormal">
</div>
<div style="text-align: center;">
Jak widzicie trochę porobiło u Harry’ego i Stell. Jak
myślicie czy dojdzie do ich ucieczki? </div>
<div style="text-align: center;">
Za pewne będą jakieś komplikację ^^ </div>
<div style="text-align: center;">
A co sądzicie o tym „ nieznanym” chłopaku? Będzie jeszcze kilka notek z jego
perspektywy ale niebawem się ujawni. Kim jest i dlaczego chce zniszczyć Stelle. </div>
<!--[if !supportLineBreakNewLine]--><br />
<!--[endif]--><o:p></o:p><br />
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://static.entertainmentwise.com/photos/Image/anigif_enhanced-buzz-29730-1387383300-0.gif" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://static.entertainmentwise.com/photos/Image/anigif_enhanced-buzz-29730-1387383300-0.gif" height="205" width="400" /></a></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/05143838160301547000noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-6518411823801583346.post-87716017598113648462014-06-22T23:13:00.002+02:002014-06-23T13:42:41.533+02:00Rozdział 18 „Czy ty coś piłeś? „<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<i>Perspektywa Harrego.</i><o:p></o:p></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Kiedy wszedłem do domu panowała w nim grobowa cisza.
Chłopaki pewnie pojechali już na próbę a ja kolejny raz o niej zapomniałem.
Wszedłem do kuchni i od razu w oczy rzuciła mi się różowa kartka leżąca na
blacie kuchennym. <o:p></o:p></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<i><br /></i></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<i>Pojechaliśmy z Paulem na próbę. <br />
Wrócimy około godziny 5:00 pm. <br />
Pamiętaj o dzisiejszej imprezie charytatywnej.<br />
Buziaczki Louis. <o:p></o:p></i></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<i><br /></i></div>
<div class="MsoNormal">
- Kurwa! – Przełknąłem pod nosem kiedy przypomniałem sobie o
dzikszej imprezie charytatywnej. Mamy na niej zaśpiewać kilka kawałków co oznacza, że nie zdążę na spotkanie ze
Stellą.<br />
Nie mogę jej odmówić a tym bardziej nie mogę nie iść na tę imprezę. <br />
<br />
<a name='more'></a><br />
Nalałem sobie do szklanki jakiegoś soku, który stał w kuchni i usiadłem przed
telewizorem. Włączyłem jakiś durny program,
w którym właśnie dwie laski obgadywały nasz zespół. Rozłożyłem się
wygodnie na sofie i nim się zorientowałem odpłynąłem. <o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
Obudził mnie pisk jak sądzę naszego wspaniałego
Irlandczyka. Otworzyłem oczy i
podniosłem się do pozycji siedzącej. Po
chwili do salony wbiegł Niall a zaraz za nim reszta przygłupów oraz jakieś dwie
dziewczyny z Paulem. <br />
- Ooo… widzę, że się wyspałeś! – Podszedł do mnie Zayn i usiadł obok na sofie.
Pokiwałem głową i napiłem się soku, którego przed snem nalałem sobie do
szklanki. <br />
- Dobra. Mamy jakieś 2 godziny do wyjścia.
To jest Tara i Jen. Zajmą się wami i pomogą dobrać odpowiednie ciuchy.
Ja spadam i widzimy się wieczorem. – Paul pogadał jeszcze przez chwilę z Liamem
i wyszedł z naszego domu. Louis od razu zabrał jedną ze stylistek i pomaszerowali
razem do jego pokoju. Druga zaś zaczęła
czesać Zayna twierdząc , że przy nim zejdzie jej najwięcej czasu. <br />
- Co tam ? – Niall usiadł obok mnie na sofie i jak jakiś psychopata wpatrywał
się w moją twarz. <br />
- Nic … - Mruknąłem przełączając kanały w telewizji. Niall dalej nie dawał za
wygraną. Jego twarz znajdowała się
dosłownie kilka centymetrów do mojej. <br />
- Dobra … Umówiłem się ze Stellą dzisiaj
o północy … - Horan wreszcie się ode
mnie odsunął i wyczekiwał co dalej mu powiem.<br />
- Nie wiem co mam zrobić. Nie mogę jej odmówić i nie mogę nie iść na tę
imprezę… A ty co byś zrobił? - Zrobiłem minę zbitego psa na co blondyn
zaśmiał się na cały głos. <br />
- Harry ty wiesz , że my tam gramy jedynie 4 piosenki co zajmie nam najwyżej 20
minut? – Zapytał blondyn podnosząc do góry brwi. <br />
- Stary ja nawet nie wiem gdzie to jest! – Zaśmiałem się i z pytającym wyrazem
twarzy skierowałem się do Horana. Miałem nadzieje, że on mi zaraz wszystko
opowie i się nie myliłem. <br />
- Jedziemy tam o godzinie 9:00 pm. Cała impreza zaczyna się o 8:00 pm. My zaczynamy śpiewać gdy tylko zacznie się
kolacja. Zaśpiewamy te 4 piosenki i mamy
jedynie pozować co chwilę do zdjęć i rozmawiać z gośćmi. Harry nikt nie zauważy
jak znikniesz przez północą … serio – Niall poklepał mnie po ramieniu i wyszedł
z salonu. Odetchnąłem z ulgą i
skierowałem się do pokoju Louisa gdzie stylistka za pewne kończyła już go
czesać. <o:p></o:p></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<br /></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<i>Perspektywa Stelli. </i><o:p></o:p></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Od razu jak Harry wsiadł do samochodu i odjechał pojawił się
przy mnie Dylan. Dziękowałam Bogu , że
nie przyjechał parę minut wcześniej. <br />
Dylan od samego początku nie chciał mi powiedzieć, gdzie mnie zabiera. Jedyne co mi mówił to to , że to
niespodzianka. Jechaliśmy przez ulicę
Londynu dość długo aż w końcu zatrzymaliśmy się pod dużym budynkiem. Spojrzałam
na Dylana lecz ten nic nie odpowiedział tylko uśmiechnął się tajemniczo i
wysiadł z samochodu. Zrobiłam to samo co on i stanęłam obok auta
wpatrując się w budynek przed mną. <br />
- Chodź .. – Dylan załapał mnie za rękę i pociągnął w stronę drzwi. Kiedy weszliśmy
do środka okazało się, że to jest jakiś budynek mieszkalny. Razem z Dylanem
wsiedliśmy do windy a chłopak nacisnął przycisk 7. Chciałam mu zadać tyle pytań
i kiedy w końcu zdecydowałam się na to drzwi widny otworzyły się a my wyszliśmy
z niej. Dylan cały czas milczał lecz jego ciągły uśmiech na ustach mówił, że
już nie może się czegoś doczekać. Po
przejściu przez korytarz zatrzymaliśmy pod drzwiami z numerem 57.<br />
- Dylan powiesz mi o co … - Zaczęłam lecz zamurowało mnie kiedy chłopak
wyciągnął z kieszeni klucze i wręczył je mi. <br />
- Otwórz … - Wskazał dłonią na drzwi a ja wsadziłam kluczyk do zamka i
przekręciłam dwa razy. Drzwi ustąpiły a ja jako pierwsza weszłam do środka.
Moim oczom ukazał się korytarz z pomalowanymi na biało ścianami i kompletnie pusty.
Przeszłam dalej i weszłam do dużego i
przestronnego pokoju. Podeszłam do dużego okna a widok z niego zaparł mi dech w
piersi. Zawsze uważałam , że Londyn jest przepięknym miastem ale ten widok
jeszcze bardziej m nie w tym utwierdził.
Po prawej stronie widać było Tower Bridge a za to na wprost mnie w
oddali widać było Big Ben i London Eye. <br />
- Podoba się? – Zapytał mnie nagle Dylan i owinął swoje dłonie wokół mojej
tali. Spięłam się kiedy mnie dotknął lecz ona chyba nawet tego nie
zauważył. Odwróciłam się tak by na niego
spojrzeć.<br />
- Nie rozumiem Dylan. Co to za mieszkanie? – Zapytałam już lekko zirytowana tą
cała sytuacją. <br />
- Nasze mieszkanie. Twoje i moje … <o:p></o:p></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<br /></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<i>Perspektywa Harrego.<o:p></o:p></i></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Dokładnie około 7:40 pm podjechaliśmy pod budynek , w którym miała się odbyć impreza
charytatywna. Już kiedy wyszliśmy z
naszej limuzyny oślepił nas blask fleszy. Ochroniarze szybko przetransportowali
nas do środka. Wnętrze było luksusowe. Wszędzie dominował kolor beżowy. <br />
Weszliśmy trochę dalej i już od razu z tłumu wynurzył się jakiś siwy facet
około 60 lat. <br />
- Witajcie chłopcy. Miło was wreszcie poznać osobiście … Mam na imię Carmelo i
jestem właścicielem tego otóż budynku. –
Mężczyzna rozłożył ręce w geście pokazania swojej potęgi. <br />
- Miło nam Pana poznać! – Odezwał się Liam i każdy po kolei uścisnął rękę
Carmelo. <br />
- Chłopcy kolacja zaczyna się za jakieś
10 minut. Idźcie się przygotować i dajcie czadu … - Ten zabawny Carmelo
poruszał biodrami i w końcu od nas odszedł. <br />
- Chodźcie zaprowadzę was … - Paul zaprowadził nas na scenę. Rozejrzałem się po
całym pomieszczeniu szukając możliwe znanym mi osób. Niestety nikt mi nie
zdawał się znajomy. <br />
Usiedliśmy sobie kolejno na 5 postawionych krzesełkach na scenie i czekaliśmy
aż kelnerki zaczął wnosić jedzenie. Spojrzałem na chłopaków. Zayn pisał za
plecami sms’a , Niall przygotowywał się do gry na swojej gitarze a Louis i Liam
rozmawiali ze sobą. Przeniosłem wzrok z
powrotem na sale i w końcu zauważyłem kogoś znajomego. Przy stoliku na końcu sali siedział Ed a obok
niego Taylor. Pomachałem mojemu przyjacielowi ale zamiast niego odmachała mi
Taylor. Odwróciłem wzrok i spojrzałem na inne stoliki. Na tej imprezie znajduje
się także Cheryl Cole, Rihanna i wielu, wielu innych. Myślałem ,że z osobistości będziemy tylko my
a tu szykuje się niezła imprezka. Po
paru minutach Niall zaczął grać pierwsze dźwięki Little Things a kiedy
skończyła się piosenka usłyszałem melodie More Than This. Po tych dwóch
piosenkach mieliśmy 10 minut przerwy co wykorzystaliśmy na zjedzenia jakiegoś
posiłku. Po zjedzonym posiłku ruszyłem w
stronę toalety. Załatwiłem co miałem załatwić i z powrotem wyszedłem z toalety.
Kiedy tylko przekroczyłem próg drzwi jakaś dziewczyna wpadła w moje ramiona. <br />
- Harry ! – Pisnęła a czują jej ostry zapach, drogich perfum i słysząc jej przeraźliwy cieniutki głosik mogłem
stwierdzić kto to jest.<br />
- Nicole? Co ty odpierdalasz? – Osunąłem od siebie dziewczynę i surowym
wzorkiem spojrzałem na nią. Była ubrana w strasznie obcisnął sukienkę i strasznie
wysoki buty. Jakim ona cudem porusza się w nich? <br />
- Tęskniłam Haaazusiu! – Dziewczyna znowu rzuciła się na moją szyje i dopiero
teraz poczułem zapach alkoholu. <br />
- Nicole jesteś pijana! Zostaw mnie w spokoju! – Ominąłem dziewczynę lecz ta
nie dawała mi spokoju. Spojrzałem na
scenę gdzie chłopcy już siedzieli na swoich miejscach i czekali pewnie tylko na
mnie. Co ja mam z nią do cholery zrobić? <br />
- Ej ty! – Krzyknąłem widząc przechodzącego obok mnie kelnera. <br />
- Tak? – Chłopak podszedł do mnie a ja nic mu nie tłumacząc poddałem mu na półprzytomną
dziewczynę. Oczywiście On jak i Nicole mówili coś do mnie kiedy zmierzałem w
kierunku sceny ale się nie zatrzymałem. Szybko zająłem przeznaczone dla mnie
miejsce i już po chwili poleciały pierwsze dźwięki you&I. <br />
Kiedy skończyliśmy śpiewać było parę minut po 9:00 pm. Westchnąłem już znudzony
tą imprezą lecz nie mogłem z niej wyjść. Modliłem się by tylko udało mi się wymknąć. Siedząc
przy stoliku specjalnie zarezerwowanego dla nas obserwowałem jak teraz śpiewa
nasz przyjaciel –Ed. Rozejrzałem się po sali.
Paul siedział z jakimiś mężczyznami i śmiał się w najlepsze. Nicole także zniknęła. Co oznacza, że wróciła
do domu i mam święty spokój na tej imprezie. <br />
- Stary nie uwierzysz jakie mam tutaj zajebiste drinki! – Niall nagle przysiadł
się do naszego stolika trzymając w dłoniach dwa drinki. <br />
- Chcesz? – Zapytał wyciągając do mnie dłoń z jednym z drinków. Pokręciłem głową
i skierowałem swój wzrok na wyświetlacz telefonu. <br />
- 9:48 pm. – Westchnąłem głośno kiedy zauważyłem jak wolno
leci czas. <br />
- Może jednak? – Zapytał ponownie Niall i przystawił mi pod nos jakiś kolorowy
drink. <br />
- Dobra skuszę się ale tylko jednego! … - Odebrałem od blondyna drinka i
zaczęła się impreza. <o:p></o:p></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<br /></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<i>Perspektywa Stelli.</i><o:p></o:p></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Dylan odwiózł mnie do domu po tym jak zadziwił mnie informacją
o kupnie dla nas mieszkania. Nie jestem pewna czy chcę z nim mieszkać. Co jeżeli znowu mu odbije i zacznie wydzierać
się na mnie? Muszę to dokładnie przemyśleć a przede wszystkim powiedzieć Harry’emu.<br />
Od czasu kiedy jestem w domu szykuje się na to nasze spotkanie z Harrym. Czemu
zaproponowałam mu północ? Czemu akurat północ i to jeszcze pod London Eye? <br />
- Jestem idiotką! – Mruknęłam pod nosem kiedy wybierałam dla siebie ciepłe
ciuchy z szafy. Na dworze panuję minusowa temperatura a mi się zachciało
spotykać z Harrym. Boże czy ja już na rozum upadłam? No ale czego nie robi się z miłość?!<br />
- Nie zaprzeczę … - Zaśmiała się Tia przez co oberwała ode mnie wieszakiem. <br />
- Tia pomóż mi cos wybrać … - Jęknęłam a dziewczyna migiem znalazła się przy
mojej szafie. <br />
- Masz to i to. Załóż i ocenimy jak będziesz wyglądać. – Tia podała mi jasne jeansy
i jasno różową koszulę. <br />
- Czyli jak będzie z tym mieszkaniem? – Zapytała przeglądając moją szkatułkę z biżuterią. <br />
- Nie wiem jeszcze nad tym nie myślałam … - Odpowiedziałam dziewczynie zgodnie
z prawdą i zaczęłam się przebierać w wybrane przez nią ciuchy. <br />
- Wiesz przecież, że Dylan chce się tam przeprowadzić jak najszybciej ze względu
na to by mieć cię pod kluczem? – Zapytała głupio Tia i usiadła na moim łóżku. <br />
- Wiem ale nie potrafię mu odmówić. W
innych okolicznościach pewnie zgodziłabym się bez wahania ale … <br />
- Ale kochasz Harrego i to z nim chciałabyś zamieszkać? Mam rację? – Tia bezczelnie
mi przerwała ale miała rację. Kocham jedynie Harrego i to się nie zmieni. <br />
- Masz rację. Kocham go nawet po tym co mi zrobił i wiesz co. Gdyby jeszcze raz
mnie zdradził wybaczyłabym mu od razu. Wiem , że On mnie kocha i widać to po
jego oczach , widać to po jego ruchach. – Zapięłam ostatnie guziki w mojej
koszuli i podeszłam do biurka by założyć jakąś biżuterię. Nieodłącznym elementem
każdego mojego ubioru był srebrny naszyjnik od Harrego. Dostałam go od niego w
samolocie w tę pamiętną noc kiedy zapytał się mnie o związek o północy. No i
znowu północ. Ech..<br />
- To czemu nie zerwiesz z Dylanem i nie pójdziesz do Harrego. Mówisz, że jesteś
w stanie mu wybaczyć ale tego nie robisz. Nie ogarniam cię Stell. – Tia rzuciła
się na moje łóżko i wpatrywała się w sufit. Uwielbiałam te nasze rozmowy. Ona
zawsze doskonale mnie rozumiała i próbowała mi pomóc wszelki możliwy sposób. <br />
- Nie rozumiesz, że jeżeli zerwałbym z Dylanem on mógłby nam coś zrobić. Widziałaś
jak zagregował kiedy przyjechał pod dom Hazzy i zauważył mnie z nim idąca z
zakupów. – Wytłumaczyłam dziewczynie i weszłam do łazienki po prostownicę. <br />
- Postaw się mu … przecież możecie z Harrym gdzieś uciec. Wiesz tak jak w tym
durnym romansidłach. – Tia zaczęła gestykulować dłońmi a ja włożyłam wtyczkę do
gniazdka i włączyłam prostownicę. Usiadałam sobie na skraju łóżka i powolnymi
ruchami zaczęłam prostować sobie włosy.<br />
- Nie mogę. Nie umiem się mu postawić bo gdy tylko powiem coś źle, On się na
mnie wydziera a ja ze strachu wolę się już nie odzywać. A co do ucieczki to nie
jest takie proste. Co ze zespołem a do tego moja szkoła i jeszcze pokazy?
Przecież wiesz, że jesteśmy w okresie takim gdzie coraz częściej ktoś się nami
interesuję. A przy okazji Hugo do mnie
dzwonił. Jutro mamy być o 7:00 am w agencji. Ma do nas jakąś sprawę. - Skończyłam prostować swoje włosy i spojrzałam
na zegarek - 10:37 pm.<br />
- Dobra w takim razie ja idę spać. Pozdrów Harrego. – Tia cmoknęła mnie
przelotnie w policzek i wyszła z mojego pokoju. Muszę wyjechać gdzieś około
godziny 11 pm. Więc mam jeszcze trochę czasu. <br />
Jest już prawie północ a ja stoję w londyńskim korku jakieś 10 minut od London
Eye. Mam już tego serdecznie dosyć. Harry pewnie już tam czeka a ja znowu będę spóźniona.
Nie mogę zadzwonić do Harrego bo Dylan wyrzucił moją kartę więc jestem tymczasowo
bez telefonu. <br />
Walnęłam dłońmi w kierownicę swojego białego Land Rovera, którego dostałam od
Louisa w moje urodzinki. Po paru sekundach korek zaczął się trochę ruszać aż w
końcu wyjechałam na drogę gdzie praktycznie nie było żywej duszy. By szybciej dojechać do London Eye skręciłam w
jakąś ciemną uliczkę. Na moje nieszczęście
właśnie odbywał się tam jakiś wyścig. W oddali zobaczyłam samochód Dylana przez
co zrobiło mi się strasznie gorąco.
Droga była zablokowana przez ten wyścig przez co wrzuciłam wsteczny i
wycofałam samochód. No i znowu mój pech dał o sobie znać. Gdy cofałam
przywaliłam tyłem w jakiś samochód.
Szybko wyszłam z niego i zaczęłam przepraszać i oceniać straty. Nagle z
samochodu wyszedł Dean i Josh. <br />
- Cześć piękna! – Powiedział Josh i podszedł bliżej mojej osoby by przywitać się
ze mną krótkim całusem. <br />
- Stella co ty tu ? – Zapytał zdziwiony Dean. No i co mam mu odpowiedzieć, że
jechałam na potajemne spotkanie z Harrym ale trafiłam na was. <br />
- Śledziłam Dylana ! – Skłamałam a Dean i Josh zmarszczyli brwi. <br />
- Po co? – Zapytał Dean a Josh zaczął się śmiać. Kurde, kurde no co ja mam im
odpowiedzieć. <br />
- Chciałam zobaczyć gdzie jedzie … Nie mówcie mu ,że tu byłam? Proszę! – Josh pokręciłam
z dezaprobatą głową a Dean dalej nie wiedział o co tutaj godzi. <br />
- Jeżeli masz podejrzenia, że Dylan cię zdradza to jesteś w błędzie. Mój brat się
zakochał jak jakiś głupi kretyn i gdybym miał uratować mnie albo Ciebie
wybrałby Ciebie! – Pokiwałam głową na znak , że rozumiem co powiedział mi Dean .
Josh za to głupi się uśmiechał i na moje oko coś podejrzewa.<br />
- Dobra chłopaki to ja będę już jechać do domu .Nie mówicie Dylanowi , że tutaj
byłam … - Dean pokiwał głową a ja szybko
pożegnałam się z chłopaki i wyjechałam ponownie na drogę prowadząco do London
Eye. Spojrzałam na zegarek w samochodzie i przewróciłam oczami. 5 minut po
północy. <br />
Nacisnęłam mocnej pedał gazu i po paru minutach byłam obok London Eye. Zaparkowałam
samochód i pośpiesznie wyszłam z niego. Przeszłam
się obok London Eye lecz nigdzie nie było Harrego. Czyżby zapomniał? A może był
tutaj i już pojechał do domu sądząc, że go wystawiłam? Rozejrzałam się jeszcze
raz dokładnie dookoła siebie i jedyne co zauważyłam to jakiegoś chłopaka
siedzącego na ławce jakieś parę metrów ode mnie. Wystraszyłam się bo na pewno to nie jest
Harry. <br />
Strach przejął nade mną kontrolę i szybkim krokiem zaczęłam iść w stronę mojego
samochodu. <br />
Już miałam wsiadać do samochodu kiedy usłyszałam jak ktoś w oddali krzyczy moje
imię. Obejrzałam się za siebie i ujrzałam Harrego biegnącego w moją stronę w
samej koszuli i marynarce. Pokręciłam głową rozbawiona widokiem i ruszyłam w
stronę chłopaka. <br />
- Boże tak się cieszę, że zdążyłem ! – Harry wziął mnie w ramiona i w momencie
odszedł ode mnie jakikolwiek strach. Czułam się bezpieczna i nawet świadomość , że
jakiś podejrzany chłopak siedzi na ławce i za pewne obserwuje cale to
zajście. Odsunęłam się od chłopaka tak ,
ze teraz wpatrywaliśmy się w swoje oczy. Długo to nie trwało bo Harry złączył
nasze usta w namiętnym pocałunku. <br />
- Tak bardzo Cię kocham Stell … - Powiedział Harry kiedy oderwaliśmy się od
siebie. Uśmiechnęłam się na jego
wyznanie i tym razem na krótko złączyłam ponownie nasze usta. <br />
- Czy ty coś piłeś? <o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
</div>
<div style="text-align: center;">
<span style="color: red; font-size: large;">Czytasz = Komentuj!</span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="color: red; font-size: large;">Dziękuje za komentarze pod poprzednim rozdziałem. </span></div>
<div style="text-align: center;">
Strasznie motywują. Naprawdę! Miałam tego rozdziału nie napisać w weekend ale kiedy
zobaczyłam wasze prośby o nowy rozdział postanowiłam go napisać. </div>
<div style="text-align: center;">
No to teraz coś łatwiejszego. </div>
<div style="text-align: center;">
<span style="color: red; font-size: large;">8 komentarzy = Następny rozdział!</span><br />
<span style="color: red; font-size: large;"><br /></span>
<div class="MsoNormal">
Następny rozdział powinien się pojawić jakoś na dniach. <o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both;">
<a href="http://i.crushable.com/wp-content/uploads/2014/01/Harry-Styles-and-Niall-Horan-of-One-Direction-making-surprised-faces-GIF.gif" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://i.crushable.com/wp-content/uploads/2014/01/Harry-Styles-and-Niall-Horan-of-One-Direction-making-surprised-faces-GIF.gif" height="180" width="400" /></a></div>
</div>
<o:p></o:p><br />
<div class="MsoNormal">
</div>
<div style="text-align: center;">
Miałam także napisać małą notkę o czymś co dzieje się w moim
życiu. </div>
<div style="text-align: center;">
Nie wiem od czego mam zacząć. Na początek to mogę powiedzieć, że dzisiaj obejrzałam
TYLKO jeden mecz piłki nożnej . Nie wiem co się ze mną stało ale nie miałam już
ochoty ich oglądać. Tak jakoś. </div>
<div style="text-align: center;">
Wczoraj w Radomsku był koncert Davida Kwiatkowskiego. A ja kompletnie o ty
zapomniałam i nie pojechałam. </div>
<div style="text-align: center;">
Siedzę teraz poniedziałek i wtorek w domu bo w mojej szkole są jakieś egzaminy
zawodowe czy coś. W piątek jak chyba każdy wie jest zakończenie roku. Fuck Yea
:D Ocenki będę miała dość dobre biorąc od uwagę, że przez cały rok nic się nie
uczyłam. </div>
<div style="text-align: center;">
Zrobiłam sobie dzisiaj z siostrą <b><span style="background: white; color: #252525; font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 10.5pt; line-height: 115%;">Selfie. </span></b>Chcecie
zobaczyć? No to trzymajcie:</div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh8qgXE6GceSozUha3SvOcyWQaIjEWBl6Ms69GLWm7i3Wni3mDSQOvYbW0JIzimpyHLC0VrM8jk5aOv59mvEZ0LJ_EbJ7e8lHATc4dVD3US4iqb5EmZl5YpckagOzqn5RvpkMKvwqDXwJak/s1600/ahahhaha.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh8qgXE6GceSozUha3SvOcyWQaIjEWBl6Ms69GLWm7i3Wni3mDSQOvYbW0JIzimpyHLC0VrM8jk5aOv59mvEZ0LJ_EbJ7e8lHATc4dVD3US4iqb5EmZl5YpckagOzqn5RvpkMKvwqDXwJak/s1600/ahahhaha.JPG" height="320" width="315" /></a></div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<o:p></o:p><br />
<div class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<br /></div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/05143838160301547000noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-6518411823801583346.post-87921624541714234162014-06-15T13:01:00.002+02:002014-06-15T13:01:35.763+02:00Chciecie mnie lepiej poznać?<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: large;">Założyłam instagrama z nud ów. Jeżeli chcecie trochę lepiej mnie poznać wbijajcie. :D</span></div>
<div style="text-align: center;">
<a href="http://instagram.com/tysiaczeeek/#"><span style="font-size: large;">http://instagram.com/tysiaczeeek/# </span></a></div>
<br />Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/05143838160301547000noreply@blogger.com7tag:blogger.com,1999:blog-6518411823801583346.post-727875173590245392014-06-15T10:42:00.000+02:002014-06-15T10:42:03.370+02:00Rozdział 17 „Znajdę sposób byśmy byli znowu razem …”<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<i><span style="font-family: inherit;">Perspektywa Stelli.<o:p></o:p></span></i></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<i><span style="font-family: inherit;"><br /></span></i></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="background: white; line-height: 115%;"><span style="font-family: inherit;">- Dylan co ty tutaj robisz? … -
Zapytałam z przerażeniem. Od razu puściłam rękę Harrego, którą trzymałam w
czasie naszego spaceru do supermarketu. Samochód Dylana stał po przeciwnej
stronie ulicy a on sam opierał się leniwie o bramę wyjazdową patrząc się na
mnie tym swoim przenikliwym wzrokiem.<br />
- Oj… Kochanie przyjechałem za wcześnie. Tak strasznie cię przepraszam… - Walker używał tego swojego sarkastycznego
tonu głosu. Boże! Przecież On mnie zabije gdy się dowie wszystkiego. <br />
- Przecież miałeś być w Liverpoolu… - Zaczęłam i niepewnie podeszłam bliżej
Dylana.<br />
- Byłem ale tak się za tobą stęskniłem, że postanowiłem wrócić… lecz widzę, że
ty masz tutaj dobre towarzystwo i samotności ci nie doskwiera. – Znowu powiedział to słowami
przesiąkniętymi sarkazmem. Po chwili na ulice wybiegła Tia a zaraz za nią
reszta chłopaków.</span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="background: white; line-height: 115%;"><span style="font-family: inherit;"></span></span></div>
<a name='more'></a><br />
<div class="MsoNormal">
<span style="background: white; line-height: 115%;"><span style="font-family: inherit;">
- Oo.. jest i nasza aktoreczka. Wiesz … Tia powinnaś spróbować sił w
aktorstwie. Wspaniale kłamiesz. – Tym razem Dylan odwrócił się do mojej
przyjaciółki i do niej skierował swoje słowa. <br />
- Dylan to nie tak … Przyjechałyśmy do chłopaków bo ja tak chciałam… - Tia
próbowała mnie chronić lecz po wyrazie twarzy Dylana można było stwierdzić, że
i tak On ma swoje zdanie.<br />
- Dobra koniec tej szopki. Stella wracamy do mnie ! – Oznajmił Dylan,
odpychając się od bramy. Wziął mnie za rękę i siłą pociągnął w stronę
samochodu. Nim wsiadałam do samochodu
zdążyłam jeszcze posłać przepraszający wzrok Harry’emu. <br />
Po paru sekundach jechaliśmy już w kompletniej ciszy do mieszkania jak mniemam
Dylana. Chłopak zaciskał mocno dłonie na kierownicy a jego wzrok był nieobecny
i wpatrzony cały czas w drogę. <br />
Nie chciałam zwracać na siebie uwagi ale niestety mój telefon zadzwonił w
kieszeni moich spodni. Ledwo zdążyłam go wyciągać a Dylan już mi go zabrał. <br />
- „ Stella wszystko Okay? Przepraszam ale nie chciałem się mieszać. Jeżeli On
ci coś zrobi dzwoń do mnie…” – Dylan przeczytał na głos wiadomość i jedną ręką
wyciągnął z telefonu kartę. Nie zdążyłam zadziałać a karta była już w
kawałeczkach i leżała gdzieś na ulicy, gdyż chłopak wyrzucił ją przez okno.<br />
- Więcej się z nim nie spotkasz! Rozumiesz? – Walker rzucił na moje kolana
telefon i pierwszy raz od jakiegoś czasu powiedział coś do mnie. Nie odezwałam
się. Próbowałam powstrzymywać łzy, które gromadziły się w moich oczach lecz
byłam bez silna. Łzy płynęły po moich policzkach a ja coraz bardziej stawałam
się wkurzona. Spokój odchodził a złość go zastępowała. <br />
- Odpowiedz jak do Ciebie mówię! – Krzyknął na cały samochód kiedy ja nie
okazywałam mu uwagi. Chciałam znaleźć się teraz w moim pokoju w Doncaster i
przetrwać to wszystko w nim. <br />
- Tak rozumiem… - Odpowiedziałam cicho,
praktycznie niesłyszalnie lecz Dylan musiał to usłyszeć bo głupi uśmieszek
pojawił się na jego ustach. Po 1 minutach drogi znaleźliśmy się pod moim
akademikiem. Dylan wysiadł z samochodu a ja poszłam w ślady za nim. <br />
- Idziemy do Ciebie. Ubierasz się na wykłady i pakujesz walizkę! – Chłopak
ciągnął mnie za sobą w stronę akademika. Nie opierałam się mu bo gdybym
postanowiła na swoim pewnie oberwałabym od Dylana. Kiedy znalazłam się w swoim
pokoju ze łzami w oczach zaczęłam pakować walizkę. Dylan został w salonie i z
kimś zawzięcie prowadził konwersację przez telefon. Usłyszałam jedynie , że
Dylan umawia się z kimś. <o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="background: white; line-height: 115%;"><span style="font-family: inherit;">Kiedy spakowałam swoje rzeczy wyszłam z
pokoju. Dylan siedział na sofie w salonie i czekał na mnie. <br />
- Daj to … Podwiozę cię na uczelnię a potem cię z niej odbiorę i pokażę ci
niespodziankę. – Chłopak podszedł do mnie i odebrał moja walizkę. Wydawał się
taki inny. Miły? Co się z nim stało? <br />
Wyszliśmy razem z mieszkania i kiedy zamknęłam drzwi skierowaliśmy z powrotem
do samochodu Dylana. Jechaliśmy znowu w kompletniej ciszy lecz tym razem Dylan
wydawał się zupełnie innym człowiekiem. Jechał po woli i nie zaciskał już tak
mocno dłoni na kierownicy. Co się z nim stało? <br />
- Przyjadę po Ciebie równo o 12:00. Do zobaczenia! – Dylan chciał się ze mną
pożegnać całusem kiedy znaleźliśmy się pod uczelnią ale szybko zrobiłam unik i
wyszłam z jego samochodu. <br />
Weszłam na uczelnie dokładnie o 7:45 więc zostało mi 15 minut do wykładów. Skierowałam
się do swoje szafki gdzie chowałam swoje notatki inne rzeczy potrzebne na
wykłady. Podeszłam do szafki, otworzyłam ją. Wzięłam z niej mój notes i
skierowałam się na sale. Kiedy weszłam na nią parę osób już zajmowało miejsce.
Usiadłam sobie w miejscy, w którym siedziałam zazwyczaj z Tią. Zastanawiam się
co z Tią czy przyjdzie na wykłady dzisiaj czy jednak sobie znowu odpuści. Po
jakiś 5 minutach do sali zaczęło wchodzić coraz więcej ludzi odwróciłam się w
stronę drzwi i zauważyłam Tię. Czyli jednak przyszła. Kiedy dziewczyna mnie
zobaczyła uśmiechnęła się do ucha do ucha i usiadła obok mnie. <br />
- I jak tam? – Wypaliła z pytaniem jakby
czekała by je tylko zadać. Westchnęła i odrzuciłam głowę do tyłu by zebrać
swoje myśli.<br />
- Jak widzisz żyję … - Odpowiedziałam lekko się uśmiechając lecz mój żart chyba
nie wypalił bo Tia nawet lekko się nie uśmiechnęła. Wpatrywała się we mnie tym
swoim surowym wzrokiem. <br />
- Dzwoniłam do Ciebie, Chłopaki zdzwonili … - Powiedziała dalej wpatrując się
we mnie. Na jej twarzy malował się smutek połączony ze współczuciem.<br />
- Dylan połamał moja kartę i ją wyrzucił. – Odpowiedziałam po chichu by nikt
mnie nie usłyszał. Tia zrobiła zdzwioną minę i miała już coś mówić kiedy do
sali wszedł profesor. <br />
- Dylan to kutas! Zerwij z nim i ucieknij półki masz jeszcze szansę. – Szepnęła
do mnie Tia tak cicho by profesor nic nie usłyszał. Pokiwał głową na znak, że
rozumiem i skupiłam się na tym co mówi do mnie profesor.<o:p></o:p></span></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal">
<span style="background: white;"><span style="font-family: inherit;"><span style="line-height: 115%;">Wyszliśmy z wykładów dość wcześnie a
mianowicie 11:40. Miałam 20 minut by pogadać z Tią. Usiadłyśmy sobie na ławce
przez uczelnią i Tia zaczęła swój monolog. Pouczała mnie jak mam
postępować z Dylanem by potem nie zostać
na przykład pobitą. Nagle za zakrętu wyjechał czarny Land Rover. Już na
początku poznałam co to za samochód. </span></span><br /><span style="font-family: inherit;"><span style="line-height: 115%;">
- Zostawię Was samych! – Oznajmiła Tia kiedy samochód zatrzymał się na parkingu
a z niego wyszedł nie kto inny jak Harry. Kiedy mnie zobaczył uśmiechnął się
szeroko. Wstałam gwałtownie z ławki i wpadłam
w jego ramiona. Nie martwiałam się, że za pewne zaraz tutaj zjawą się
tłumy paparazzi by to sfotografować po prostu w jego ramionach czułam się
bezpiecznie. </span></span><br /><span style="font-family: inherit;"><span style="line-height: 115%;">
- Tak strasznie się o Ciebie martwiłem.. – Harry szepnął mi do ucha a mi łzy
znowu napłynęły do oczu. Chciałabym , żeby to było łatwe. Po prostu iść z
Harrym i zostać z nim na zawsze lecz teraz jest to nie możliwe. Harry jest
sławny i tam gdzie On się pojawi tam będę i
ja. Dylan od razu by mnie znalazł i za pewne pobił na śmierć. </span></span><br /><span style="font-family: inherit;"><span style="line-height: 115%;">
- Ucieknijmy … - Powiedział nagle Harry. Odsunęłam się do niego i spojrzałam na
niego moim zapłakanymi oczami. Ten chłopak był gotowy zrobić wszystko by tylko
z nim być. Jak mogłam być taka głupia i mu nie wierzyć kiedy przysięgał , że już nigdy nie spojrzy na inną
dziewczynę?</span></span><br /><span style="font-family: inherit;"><span style="line-height: 115%;">
- Nie możemy Harry. Ty masz zespól a ja mam szkołę … - Odpowiedziałam i
zwiesiłam głowę. W tamtym momencie moje trampki były znacznie </span></span><span style="line-height: 18.399999618530273px;">interesujące</span><span style="font-family: inherit;"><span style="line-height: 115%;"> niż
otaczający mnie krajobraz. </span></span><br /><span style="font-family: inherit;"><span style="line-height: 115%;">
- Harry musisz już iść zaraz tutaj będzie Dylan … - Spojrzałam na zegarek. Wskazywał
godzinę 11:50. Jeżeli Dylan znowu by mnie zobaczył z Harrym nie wiem co by
było. </span></span><br /><span style="font-family: inherit;"><span style="line-height: 115%;">
- Znajdę sposób byśmy byli znowu razem … - Harry podniósł mój podbródek i
spojrzał głęboko w oczy. Zamknęłam oczy kiedy jego usta zaczęły zbliżać się do
moich. Kiedy się połączyły poczułam jakby wokół nas rozbłysły się fajerwerki. </span></span><br /><span style="font-family: inherit;"><span style="line-height: 115%;">
- Przejdź dzisiaj o północy pod London Eye. Tam się spotkamy. .. – Powiedziałam
i odeszłam od Harrego.</span></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="background: white; line-height: 115%;"><span style="font-family: inherit;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="background: white; line-height: 115%;"><span style="font-family: inherit;"> </span><br />
<!--[if !supportLineBreakNewLine]--></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: inherit;"><span style="color: red; font-size: large;">Czytasz = Komentuj!</span></span></div>
<div style="font-family: inherit; text-align: center;">
<span style="font-family: inherit;">Dziękuje za komentarze pod poprzednim. </span></div>
<div style="font-family: inherit; text-align: center;">
<span style="font-family: inherit;">Znowu pobawimy się w takie coś. </span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="background: white; line-height: 115%;">
<!--[endif]--><span style="font-family: Arial, sans-serif; font-size: x-small;"><o:p></o:p></span></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="color: red;"><span style="font-family: inherit;">10 KOMENTARZY = NASTĘPNY ROZDZIAŁ</span><span style="font-family: inherit;"> W PIĄTEK.</span></span><br />
<span style="color: red; font-family: inherit;">Ty razem wam nie odpuszczę. 10 komentarzy dopiero dodam rozdział :D</span><br /><span style="font-family: inherit;">Ten rozdział jest dość krótki ale nie mam </span>zbytnio<span style="font-family: inherit;"> czasu. </span><br /><span style="font-family: inherit;">Wiecie Mundial a ja jako kibic piłki </span>nożnej<span style="font-family: inherit;"> nie mogę opuścić </span>żadnego<span style="font-family: inherit;"> meczu.</span><br /><span style="font-family: inherit;">Następny rozdział pojawi się znacznie wcześniej. Jutro zaliczam ostatnie przedmioty i mam wolne. </span><br /><span style="font-family: inherit;">Co do zakończenia tego bloga to na razie odwlekam ten pomysł. </span>Wszystko<span style="font-family: inherit;"> przyjedzie z czasem. </span><br /><span style="font-family: inherit;">Jak widzicie Dylan się zmienia. Raz jest miły a raz nie </span>do poznania<span style="font-family: inherit;">.<br />Co do tego rodzeństwa Stell musicie jeszcze trochę poczekać.<br /></span><br />
<div>
<span style="line-height: 18.399999618530273px;">Czyli do następnego rozdziału! Trzymajcie się . Bye bye :*</span></div>
<span style="font-family: inherit;"><br /></span>
<span style="font-family: inherit;"><br /></span>
<div>
</div>
</div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/05143838160301547000noreply@blogger.com8tag:blogger.com,1999:blog-6518411823801583346.post-89679713439032196672014-06-10T20:18:00.001+02:002014-06-10T20:18:09.760+02:00Cześć!<br />
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: 'Trebuchet MS', sans-serif;">To jeszcze nie rozdział jak widać. Mam dla was niespodziankę. </span></div>
<span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;"><div style="text-align: center;">
Kiedyś miałam bloga z Malikiem i Stylesem zawiesiłam go i właśnie dzisiaj postanowiłam go reaktywować. </div>
<div style="text-align: center;">
Będę pisać tę historię od nowa ale nie martwcie się. Na tego bloga postaram się dodawać znacznie częściej rozdziały.<br />No i jeszcze taka mała informacja. Już niedługo planuje zakończyć opowiadanie bo stanie się troszkę nudne jak na mój gust.<br />Jeżeli macie jakieś pomysły na zakończenie to możecie je napisać.<br />Możliwie, że wykorzystam bo sama staram się coś ogarnąć lecz nic mi fajnego nie przychodzi do głowy. </div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
Więc tak zapraszam tutaj !</div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhkzBapGEecK5JJNIN-Pc03R3gvXL3dBv5hEoYdV4OO_-vVJT1IknBKbn028MkzdP560OR1RQ0KGwjZXYr51nOesT4U_KzaiqGXaz7WJwzXP2avHWb4Lpb9MD-lZ0XPLZoHUcs5IJRpv4KF/s1600/aaa.jpeg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhkzBapGEecK5JJNIN-Pc03R3gvXL3dBv5hEoYdV4OO_-vVJT1IknBKbn028MkzdP560OR1RQ0KGwjZXYr51nOesT4U_KzaiqGXaz7WJwzXP2avHWb4Lpb9MD-lZ0XPLZoHUcs5IJRpv4KF/s1600/aaa.jpeg" height="300" width="400" /></a></div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: large;"><a href="http://fastmelove.blogspot.com/">Fast Me Love. </a></span></div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://25.media.tumblr.com/14a5b3fada2add8a15a646bf2649cd9b/tumblr_mnccywzj4f1rv92mxo1_500.gif" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://25.media.tumblr.com/14a5b3fada2add8a15a646bf2649cd9b/tumblr_mnccywzj4f1rv92mxo1_500.gif" height="185" width="400" /></a></div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
</span>Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/05143838160301547000noreply@blogger.com6tag:blogger.com,1999:blog-6518411823801583346.post-83057877470395973832014-06-08T19:29:00.002+02:002014-07-21T14:59:51.237+02:00Rozdział 16 „ … Taa i zgadnij jak ma na nazwisko? …”<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<i>Perspektywa Dylana.<o:p></o:p></i></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<i><br /></i></div>
<div class="MsoNormal">
Pojechałem na teren opuszczonych magazynów gdzie dzisiaj
miał się odbyć wyścig. Dean jechał zaraz za mną. Chłopak zdziwił się gdy rano
przyjechał do domu a nie zastał w nim Stelli. <br />
Nie dzwoniłem do mojej dziewczyny dzisiejszym porankiem. Jutro wracam do Londynu i mam nadzieje, że
zastane w akademiku Stelle. To miały być nasze wakacje ale Ona zawsze musi coś
odpieprzyć. Ciekawy jestem tylko jednego czy Ona spotka się potajemnie z tym
pojebanym, pożal się Boże piosenkarzem?<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
Kiedy wjechałem na teren dzisiejszych wyścigów zauważyłem
ludzi wiwatujących na mój widok. Każdy
krzyczał moje przezwisko i klaskał w dłonie.
Zawsze przez nich zapominam o moich problemach i skupiam się jedynie moim samochodzie. <br />
Zatrzymałem samochód na miejscu, które było zarezerwowane dla „ Devila” i
pewnym ruchem wyszedłem z samochodu. Laski od razu rzuciły się na maskę
samochodu by ją otworzyć. <br />
- Siema stary! – Usłyszałem głos Tony’ego za swoimi plecami. Odwróciłem się i
przywitałem z moim kumplem. </div>
<a name='more'></a>- Siema. Kiedy zaczyna się wyścig? – Spytałem i spojrzałem na wyświetlacz
swojego telefonu. Ani jeden wiadomości od Stelli. Co do jasnej cholery ona
robi? <br />
- Wyścig zaczyna się za jakieś 10 minut ale najpierw startuje Dave z jakimś
nowicjuszem a potem Josh z twoim bratem i na końcu ty z jakimś nowym. –
Poinformowała mnie Tony. Mam się ścigać z jakimś nowym. Super! Łatwa kasa. <br />
Przenieśliśmy się bliżej linii startu gdzie Dave i jakiś chłopka stali już na
niej swoimi samochodami. <br />
- Dasz radę stary! – Powiedziałem do Dave’a na co chłopak pokiwał głową i
posłała mi słaby uśmiech. Denerwował się ale znam go i wiem , że da sobie
radę. Po chwili trzy dziewczyny wyszły
na środek trasy. Ta po środku trzymała flagę w górze a dwie po bokach robiły
jakieś dziwne pozy. <br />
- Ta blondynka jest niezła … - Nagle pojawił się obok mnie Dean. Spojrzał na
niego ze zdziwieniem. Ta dziewczyna miała tonę tapety na twarzy i wyglądała jak
buldog. Mojemu bratu chyba posuł się gust. <br />
- Ałaa… - Dean zawył kiedy trzepnąłem go w tył głowy. Po chwili dwie dziewczyna
po bok zeszły z trasy a dziewczyna środku zamachnęła flagą co było jednoznaczne
z tym , że samochody mogą ruszyć. Ruszyli z piskiem opon a już po chwili jazdy
zobaczyłem jak Dave wychodzi na
prowadzenie. <br />
Tłum zaczął jeszcze bardziej krzyczeć kiedy nowy z ogromną prędkością wpadł w
opuszczony magazyn. Dave oczywiście
wygrał a teraz przyszedł czas na mojego brata i Josha. Ci dwaj uwielbiają ze
sobą rywalizować. Klepnąłem po plecach Deana dając mu trochę wsparcia po czym
chłopak wsiadł do swojego niebieskiego Subaru. Po tym jak dziewczyny znowu
wyszły na środek trasy, Dean wraz z Joshem ruszyli. Szyli łeb w łeb aż do końca trasy gdzie Josh
włączył za wcześnie nitro i przegrał. <br />
- Jako zawodowiec powinieneś wiedzieć kiedy włączyć nitro! – Zaśmiałem się
kiedy podeszliśmy do Josha i Deana. Josh właśnie wręczał kasę mojemu
braciszkowi. <br />
- Ty nie bądź taki mądry! Zobaczymy czy ty wygrasz z tym nowym bo moim zdanie
będzie trudno. – Powiedział Josh i
odszedł za pewne do baru po jakieś drinki. <br />
- Co to za nowy?- Zapytałem swojego brata, który dokładnie liczył wygrane
pieniądze. <br />
- Wiem tylko, że na imię Matt… - Powiedział Tony opierając się o mój samochód. <br />
- Taa i zgadnij jak ma na nazwisko. – Dean podniósł wzrok na mnie ze swoich
pieniędzy. Kiwnąłem mu głową by mówił
dalej. <br />
- Richardson i jest cholernie podobny do Stelli… - Powiedział Dean a mnie
zatrwożyło. Stella nigdy nie miała brata i nigdy nie wspominała o jakimś
bracie. Wsiadłem do swojego samochodu i
podjechałem na linie startu. Samochód
mojego przeciwnika już tam stał. Kiedy podjechałem bliżej i wreszcie ujrzałem twarz tego chłopaka. Był
kurwa zajebiście podobny do Stelli. Te same oczy, ten sam nos i do tego
uśmiech, który u Stelli zwala mnie z nóg. <br />
- Siema! – Krzyknąłem do chłopka przez otwarte okna w samochodzie. <br />
- Cześć … - Odpowiedział spoglądając w moją stronę. Podgazowałem trochę
samochodem przez co ryk tłumu jeszcze bardziej się podniósł. <br />
- Mam nadzieje, że dasz mi fory… - Powiedział chłopak kiedy tłum lekko ucichł. <br />
- Jasne zawsze nowicjusze dostają fory! – Powiedziałem sarkastycznie i
uśmiechnąłem się do chłopka. <br />
- Jestem Dylan ale każdy tutaj mówi mi Devil a ty? – Przedstawiłem się kiedy
dziewczyny właśnie zajmowały miejsce przed naszymi samochodami. <br />
- Jestem Matt. Miło mi cię wreszcie poznać, dużo o tobie słyszałem. –
Powiedział a ja ciągle się na niego gapiłem.
Dean ma rację. Czyżby to był jakiś krewny mojej Stelli? <br />
Po chwili przypomniałem sobie, że mam wyścig do wygrania. Ocknąłem się akurat
kiedy dziewczyny po bokach odeszły a na środku została tylko ta blondynka z
toną tapety na twarzy. Podniosła flagę do góry by po chwili dać nam znak do
startu.<o:p></o:p><br />
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<i><br /></i></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<i>Perspektywa Stelli. <o:p></o:p></i></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<i><br /></i></div>
<div class="MsoNormal">
Cały dzień spędziłam w domu chłopaków. Rano poszyłyśmy z Tią
na sesję zdjęciową. Gdyż Hugo zadzwonił do nas rano i oznajmił , że mamy się za
chwilę u niego zjawić. <br />
Hugo zrobił nam parę zdjęć a na koniec oznajmił, że za tydzień jest pokaz
sukienek na tę wiosnę i musimy na nim być.
Zgodziłyśmy się i wyszłyśmy z
Tią. Oczywiście gdy tylko
przekroczyłyśmy próg drzwi ujrzałam samochód Harrego na parkingu. Okazało się , że przyjechał do po nas gdyż
chłopcy robią dzisiaj u siebie grilla i chcą jak najszybciej zacząć imprezę. <br />
Po jakiś 15 minutach drogi znowu zjawiliśmy się pod Villą chłopaków. Tia od
razu poszła do środka nawet na nas nie czekając. Harry pomógł mi wyjść z jego czarnego
samochodu i razem trzymając się za ręce weszliśmy do domu. Chłopcy siedzieli już na tarasie. Niall stał
obok grilla i popędzał Liama, który próbował go zapalić. Zayn i Louis siedzieli
przy stole a Tia już pożerała chipsy. <br />
- Heej! – Przywitałam się z chłopakami kiedy przeszliśmy z Harrym przez
tarasowe drzwi. Usiadłam przy stole a
zraz obok przysiadł się Harry. <br />
- Czeeeść Stell. Jak tam na sesji? – Zapytał Zayn nawet nie odrywając wzroku ze
swojej komórki na, której ślęczy całymi dniami. <br />
- A super. Za tydzień jest pokaz sukienek na wiosnę gdzie z Tią będziemy
pozować. – Pochwaliłam się chłopakom na co oznajmili, że koniecznie muszą się tam zjawić. <br />
Po chwili Niall zaczął krzyczeć i tańczyć co oznaczało , że Liam wreszcie
podpalił grilla. Odwróciłam głowę by spojrzeć na chłopaków i okazało się, że
miałam rację. Niall obskakiwał do około grilla a Liam próbował położyć na nim kiełbaski.
<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
Kiedy zjedliśmy porządny posiłek a słońce właśnie chowało
się po za horyzont postanowiłyśmy z Tią wracać do akademika. Niestety nasz plan
został szybko puszczony w niepamięć. Tia postanowiła jeszcze tę jedną noc
spędzić z chłopakami. <br />
- No nie daj się prosić. Zostań z nami jeszcze tę jedną noc … - Niall prosił
mnie kolanach. Wiedział , że jeżeli ja nie zostanę to Tia da się łatwo na mówić
by też nie zostawać. Spojrzałam na twarze moich przyjaciół każdy błagał byśmy
jeszcze zostały. <br />
- Dobra poddaje się. Zostajemy! – ogłosiłam a chłopcy od razu zaczęli szykować
salon by urządzić w nim tak zwaną „<i>Noc Horrorów”. <br />
- </i>Tia tylko jutro z samego rana jedziemy do akademika, przebieramy się i
idziemy na wykłady! Nie było mnie już na nich szmat czasu a mam zamiar skończyć
tę szkołę! – Tia pokiwała głową i rzuciła mi się na szyje dziękując i mówiąc
jak bardzo mnie kocha. <br />
Przeniosłyśmy się na sofy w salonie gdzie już praktycznie wszystko było
uszykowane na „ Noc Horrorów”. Usiadłyśmy sobie naprzeciwko dużej plazmy i
czekałyśmy na resztę. <br />
- Więc z Toba i Harrym wszystko okay? – Zapytała Tia wkładając sobie do buzi
garść popcornu. <br />
- Um.. Niby trzymamy się za ręce i rozmawiamy ale ciągle czuje jakieś dziwne
napięcie między nami. – Odpowiedziałam nawet nie spoglądając na dziewczynę. <br />
- A kiedy masz zamiar zerwać z Dylanem? No chyba, że na razie będziesz grała na
dwa fronty. – Spojrzałam ze zdziwieniem na Tię. Czy Ona na prawdę pomyślała, że
będę aż taka suką by mieć dwóch facetów? Już miałam jej coś odpowiadać kiedy do
salony wbiegli chłopcy. Harry usadowił się obok mnie a Niall obok Tia za to
Louis wepchał się między mnie a Tię. <br />
- No i to jest życie ..- Westchnął Louis kładąc ręce na moich i Ti barkach. <br />
- Czy Tobie coś się nie pomyliło? – Zapytał Niall i strącił rękę Louisa z
ramion Ti. Zaraz w jego ślady poszedł Harry i zrobił to samo z ręką Louisa na
moim ramieniu. <br />
- No ej! – Louis zrobił smutną minę i skrzyżował ręce przez co wyglądał jak
dzieciach , któremu mama nie kupiła zabawki. <br />
- Tommo znajdź sobie wreszcie laskę i oddaj jej swoje serce. Będziesz mógł ją
przytulać i w ogóle ile będziesz chciał! – Powiedział Niall ale tak szybko ja
te słowa wyszły z jego ust pożałował tego. Spojrzałam na Louisa nasze oczy się
ze sobą spotkały. Widziałam jak Louis z sekundy na sekundę staje się coraz
smutniejszy a zarazem zły. Złapałam go
za dłoń dając mu do rozumienia by przestał. <br />
- Louis … - Usłyszałam za swoimi plecami głos Harrego. Tommo wreszcie podniósł wzrok na mnie i
uśmiechnął się do mnie. Odetchnęłam z ulgą i z powrotem oparłam się plecami o
sofę. <br />
- Idę um… do siebie… - Louis szybkim krokiem wstał i skierował się do schodów. <br />
- Louis no przepr… - Niall tak samo wstał i podszedł do Louisa. <br />
- Nie spoko Niall. Po prostu mam ochotę się położyć jestem zmęczony … - Louis
przerwał Horanowi i wbiegł na górę by po chwili zatrzasnąć drzwi od swojego
pokoju. <br />
W pokoju nagle zapanowała głucha cisza. Słychać było tylko dźwięk mikrofali w
kuchni w której Zayn przygotowywał następną porcję popcornu. <br />
- Idę z nim pogadać … - Odezwał się Harry ale mi szybko zaświeciła się czerwona
lampka. <br />
- Nie Harry daj mu spokój. Pogadacie sobie jutro. A teraz chodźcie spać. Jakoś straciłam ochotę
na filmy. - Poinformowałam wszystkich i
skierowałam się na górę do pokoju Harrego, którego zamieszkiwałyśmy tymczasowo
razem z Tią. Weszłam do niego i pierwsze
co sprawdziłam to mój telefon. Dylan nie dzwonił co było dość dziwne. Spojrzałam na zegarek w telefonie – 21:30. Dylan
za pewne jest na wyścigach. Położyłam telefon
na szafce nocnej i podeszłam do szafy Harrego by wybrać sobie jakąś
koszulkę do spania. Kiedy przeglądałam jego szafę Harry niepodziewanie wszedł
do pokoju. Zamknął lekko za sobą drzwi i usiadł na łóżku. Widać było po nim, że coś go trapi. Był nie
obecny dzisiejszego dnia a teraz siedzi
i wpatruje się w swoje trampki. <br />
Zamknęłam szafę i usiadałam obok Harrego. Złapałam za jego dłoń i wtuliłam się
w jego ramię. Tak bardzo za nim tęskniłam. <br />
- Czym się martwisz …- Zapytałam głaszcząc delikatnie jego dużo dłoń. Chłopak wreszcie spojrzał na mnie i chciał udać
zdziwienie lecz mu to nie wyszło. <br />
- Wiem, że coś jest na rzeczy bo ciągle chodzisz nie obecny. Dzisiaj popołudniu kiedy przejechałeś po nas
prawie słowem się nie odezwałeś nie mówiąc już o grillu. – Chłopak tylko westchnął
na moje słowa i przyciągnął mnie na swoje kolana. <br />
- To jest dla mnie trudne ,wiesz … - Harry położył dłonie na moich plecach i przesunął
mnie tak bym siedziała na nim okrakiem.
Tym razem ja zmarszczyłam czoło ze zdziwienia. Co jest dla niego trudne?
<br />
- Już jutro wrócisz do Walkera … - Zaczął niepewnie i spuścił swoją głowę na
dół. <br />
- Harry wrócę do niego tylko po to by z nim zerwać … - Podniosłam jego podbródek
by spojrzeć w jego oczy. Po moich słowach oczy Harrego aż zamigotały.
Uśmiechnęłam się do niego a po chwili Harry złączył nasz usta. <o:p></o:p></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<i><br /></i></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<i>Perspektywa Dylana.<o:p></o:p></i></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<i><br /></i></div>
<div class="MsoNormal">
Wyścigi skończyły się około 2:00 nad ranem. Pojechałem szybko
do domu mojej mamy. Wziąłem swoją torbę z ciuchami i nawet nie żegnając się z
mamą wyjechałem z Liverpoolu około godziny 3: 00. Jechałem tak szybko jak tylko się da. Chciałem już być Londynie i zobaczyć czy Stella na prawdę jest
u niego czy śpi w swoim akademiku. </div>
<div class="MsoNormal">
Kiedy została mi tylko godzina drogi do Londynu wpadł mi do głowy pomysł. Stella
dzisiaj ma wykłady o godzinie 8:00 więc prawdopodobnie na nogach zarazem z Tią będę
już około 6:00. <br />
Spojrzałem na zegarek który wskazywał godzinę 5:50. Za jakieś 30- 40 minut drogi będę dokładnie
pod domem tego jebanego zespołu i wtedy się okaże gdzie Stella spała dzisiejszej
nocy. <br />
Dokładnie o 6:30 stanąłem pod Villą One Direction i czekałem aż ktoś wyjdzie
przez bramę. <br />
Wybrałem numer Ti i już po kilku sekundach odebrała zaspana dziewczyna a w tle
było słychać głos jakiś chłopaków jak mniemam One Direction.<br />
D: Cześć Tia to ja Dylan. Gdzie wy jesteście? Stoję pod waszym akademikiem i
nikogo nie ma w nim!<br />
T: Oo… Dylan … Um Cześć. Jak to stoisz pod naszym akademikiem nie powinieneś być
w Liverpoolu?<br />
D: Przyjechałem dzisiaj gdyż stęskniłem się za moją królewną. Gdzie jesteście?<br />
T: Om.. ja jestem u Nialla a Tia nie
wiem gdzie jest. Może śpi i nie słyszała jak pukałeś ale poszła na zakupy. <br />
D: Czyli jesteś u One Direction? A czy czasami Stelle nie jest tam z tobą?<br />
T: Nie … Stella om tak jakby tęskniła za tobą i była zła za to , że pojechałeś
bez niej więc zaszyła się w swoim pokoju i siedzi nam już dobre dwa dni. <br />
D: Wiesz Tia dobra jest z Ciebie aktorka… <br />
Zakończyłem rozmowę gdyż zauważyłem moja Stelle idącą na chodniku z zakupami
oraz Harrego przy jej boku także z siatkami pełnymi zakupów. Nie myśląc nad niczym wyskoczyłem z samochodu
i podszedłem do naszej, zakłamanej dwójki.<br />
- Cześć kochanie… - Przywitałem się opierając o bramę wyjazdową Villi tych
zjebów. Stella gdy tylko mnie zobaczyła kolorki z jej piękniej twarzy zeszły.
Czyżby nie spodziewała się mnie tak wcześnie. <br />
- Dylan co ty tutaj robisz? …<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
</div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: inherit;"><span style="color: red; font-size: large;">Czytasz = Komentuj!</span></span></div>
<div style="font-family: inherit; text-align: center;">
<span style="font-family: inherit;">Dziękuje za komentarze pod poprzednim. </span></div>
<div style="font-family: inherit; text-align: center;">
<span style="font-family: inherit;">Znowu pobawimy się w takie coś. </span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="color: red;"><span style="font-family: inherit;">10 KOMENTARZY = NASTĘPNY ROZDZIAŁ</span><span style="font-family: inherit;"> W PIĄTEK.</span></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: inherit;">Przepraszam miał być wczoraj ale miałam urodziny babci i wiecie nie pasowało mi
odejść od stołu i iść pisać nowy rozdział. Co do rozdziału. Zawaliłam go tak
wiem</span><span style="font-family: inherit;"> </span><span style="font-family: inherit;">ale nie mam tym czasowo weny a po
drugie </span>muszę<span style="font-family: inherit;"> się dużo uczyć ;( Jeszcze tylko ten tydzień przeżyć a potem to już
Holiday ^^</span></div>
<div style="font-family: inherit; text-align: center;">
<span style="font-family: inherit;">Będę teraz znacznie dłuższe rozdziały dodawać i będzie się działo. </span><span style="font-family: inherit;"> </span><span style="font-family: inherit;">Powiem tylko , że Dylan zmieni się nie do
poznania a Stella dowie się, że nie jest jedynaczką. </span></div>
<span style="font-family: inherit;"><o:p></o:p></span><br />
<div style="text-align: center;">
<span style="line-height: 115%;"><span style="font-family: inherit;">Czyli do następnego rozdziału! Trzymajcie się . Bye bye
:*</span></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="line-height: 115%;"><span style="font-family: inherit;"><br /></span></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://images5.fanpop.com/image/photos/31700000/Harry-harry-styles-31775011-500-281.gif" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://images5.fanpop.com/image/photos/31700000/Harry-harry-styles-31775011-500-281.gif" height="223" width="400" /></a></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="line-height: 115%;"><span style="font-family: inherit;"><br /></span></span></div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/05143838160301547000noreply@blogger.com5tag:blogger.com,1999:blog-6518411823801583346.post-13069347853793131072014-06-01T17:19:00.002+02:002014-06-01T17:49:36.883+02:00Rozdział 15 „Zmieniła moje życie, zmieniła mnie."<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<i>Perspektywa Louisa.<o:p></o:p></i></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<i><br /></i></div>
<div class="MsoNormal">
Siedzieliśmy wszyscy w moim pokoju i wpatrywaliśmy się przez
okno, które miało widok na altankę.
Harry i Stella siedzieli tam już od dobrych 2 godzin. <br />
- Ej a może oni się tam pozabijali? – Powiedział Niall przerywając głuchą ciszę
panującą w moim pokoju. Od razu został zdzielony w głowę przez Tię. Ta
dziewczyna coraz bardziej mi się zaczyna podobać. Horan słucha jej jakby bał
się, że ją starci.<br />
- Louis myślisz, że się pogodzili?- Spytał Zayn stojąc obok mnie, wpatrując się
nieprzerwanie w pięknie oświetloną altankę, która stała po prawej stronie naszego dużego podwórza. <br />
- Nie wiem. – Odparłem zgodnie z prawdę. Hazz obiecał, że jeżeli będzie się coś
działo to napisze mi dyskretnie sms’a. Nic do tej pory nie dostałem, pomijając
parę sms’ów od mamy i Lottie, które piszą do mnie praktycznie co 60 minut. </div>
<div class="MsoNormal">
</div>
<a name='more'></a> - Ej ale Stella miała dzisiaj wieczorem jechać z Dylanem do Liverpoolu. Czyżby
mu odmówiła by zostać z Harrym na tej randce? - Powiedziała Martina i usiadała sobie na moim
łóżku na które po chwili dołączył do niej Niall. <br />
- Czyli albo odmówiła Dylanowi albo Hazz zabrał jej telefon lub ją zabił!? –
Niall znowu oberwał od Ti w głowę za jego głupie pomysły. <br />
- Niall gdyby się pozabijali nawzajem to ich cienie i ruchy nie odbijały by
się. Przecież widać wyraźnie, że siedzą przy stoliku. – Liam wytłumaczył Horanowi, lekko poirytowany
tą sytuacją. <br />
- Dobra, dobra ! Żartuje sobie tylko a wy to na poważnie wszyscy bierzecie! - Niall zrobił obrażoną minę i wyszedł z mojego
pokoju. <br />
- No nareszcie, będzie trochę spokoju… - Zaśmiała się Tia i przeniosła się do
okna gdzie wszyscy bacznie obserwowaliśmy altankę. Kiedy zaczynało mi się już
strasznie nudzić i rozważałem by iść spać, nasz para wyszła z altanki. Styles
miał uśmiech przyklejony do twarzy - coś czuje, że zaczęły go już nieźle, boleć
policzki. Stella też nie była lepsza, śmiała się na cały Londyn.
Myślałem , że mają zamiar wrócić do domu lecz Stella złapała Harrego za
rękę i wyszli tylną furtką. <br />
- Gdzie Oni idą ? – Zapytał Zayn i w momencie zerwał się na równe nogi. <br />
- Chodźcie za nimi! – Wtrącił się Liam. Podszedł do mojej szafy i zaczął
rozdawać każdemu moje bluzy. <br />
- Dajcie im spokój … Stella odmówiła Dylanowi by zostać z Harrym. Ona mu
najwyraźniej wybaczyła. – Powiedziała Tia nawet nie odrywając wzroku od naszej
parki, znikającej w oddali. Uśmiechnąłem się do dziewczyny i opadłem z wielkim
uśmiechem na łóżko. Kolejna misja
zakończona powiedzeniem. <o:p></o:p><br />
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<i><br /></i></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<i>Perspektywa Dylana.<o:p></o:p></i></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<i><br /></i></div>
<div class="MsoNormal">
Kurwa! Dzwoniłem do Stelli chyba ze 100 razy i ani jednego
połączenia nie odebrała. Muszę być jutro w południe w Liverpoolu wypoczęty i gotowy
do walki więc wyjechałem dzisiaj bez niej. Z
każdym mijanym kilometrem mam poczucie, że coś jest nie tak. Mam ochotę zawrócić
i jechać do domu tego jebanego zespołu. Ona tam na 100% jest. A co jeżeli jest
ze Styles? Co jeżeli zdradza mnie z nim? <br />
Takie myśli nie dawały mi spokoju. Miałem ogromną ochotę zawrócić lecz nie
mogłem. Jeżeli chcę mieć kasę i zapewnić Stelli przyzwoitą przyszłość razem
ze mną u jej boku, muszę się ścigać. Tamten dupek przez to swoje śpiewanie ma kasy jak lodu
a na to laski lecą. Dziewczyny chcą mieć nadzianego chłopka by mieć poczucie,
że będą miały dogodną przyszłość. Niby każdy mi mówi , że Stella nie patrzy na
kasę tylko kocha bezwarunkowo ale ja i tak mam swoje zdanie. <br />
Kiedy wygram jutrzejszy wyścig będę w stanie kupić jakieś mieszkanie w Londynie
by Stella razem ze mną zamieszkała. Planuje to już od dawna. Chcę ją mieć przy
sobie cały czas. <o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
[…] Kiedy po praktycznie 4 godzinach drogi, przejechałem obok znaku na którym widniał
napis Liverpool, odetchnąłem głęboko. Co ja powiem mamie i Deanowi? Dobra mama
połknie wszystkie moje kłamstwa ale młody zaraz zaczai ,że coś jest nie tak.
Zatrzymałem się w końcu pod domem moje
mamy i spojrzałem ostatni raz na wyświetlacz. Ani jeden wiadomości od
Stelli. KURWA! Wybrałem szybko numer Ti pomijać fakt , że jest grubo po
północy. Martina także, nie odebrała połączenia. <br />
Wcisnąłem telefon z powrotem do kieszeni moich spodni, wyciągnąłem z bagażnika
moją torbę i skierowałem się w stronę drzwi. Mama najwyraźniej jeszcze nie
spała bo w salonie paliło się światło a przez uchylone okno słychać było
odgłosy telewizora. Zapukałem kilka razy w dębowe drzwi i już po chwili
usłyszałem kroki za drzwiami. Kiedy drzwi się otworzyły ujrzałem mamę
uśmiechniętą od ucha do ucha.<br />
- Cześć synku… a gdzie masz Stelle? – Zapytała na starcie. Przytuliłem ją do
siebie po czym zamknąłem za sobą drzwi. <br />
- Stella nie przyjechała. Wypadła jej jakaś ważna sprawa związana z
przyjaciółmi. – Powiedziałem i skierowałem się prosto do mojego pokoju na
piętrze. Drzwi od pokoju Deana były otwarte lecz nie było w nim chłopka. Rzuciłem torbę na łóżko i z powrotem
skierowałem się na dół. Wszedłem do salonu i usadowiłem się na sofie. Mama w
kuchni szykowała za pewne dla mnie jakiś posiłek. Przełączałem programy w
telewizorze gdyż nagle zobaczyłem tę zjebaną mordę Stylesa. Był to jakiś stary
wywiad, jak się zorientowałem zaraz po rozstaniu ze Stellą. Styles na serio
wyglądał na przygnębionego. Dziennikarz ciągle zadawał mu pytania związane ze
Stella a ten zjeb siedział jak jakiś chory psychicznie człowiek. Nic się nie odzywał jedynie kiwał głową a na
dłuższe pytania odpowiadali za niego kumple. „ Kurwa co za łajza! „ – Zaśmiałem
się pod nosem. Zdradził dziewczynę a teraz ma kurde pretensje nie wiadomo do
kogo, że Stella od niego odeszła. <o:p></o:p></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<i><br /></i></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<i>- W miłości trzeba zapłacić słoną cenę za przeznaczenie- zawody,
złamane serce, smutek, łzy… Trzeba przejść życie by spotkać przeznaczoną osobę.
Najczęściej jest tak, że przeznaczeni sobie ludzie spotykają się … przypadkowo.
Tak właśnie było ze mną i ze Stellą. Zmieniła moje życie, zmieniła mnie.
Zaległa w moim umyśle i zabrała sobie
moje serce. Niestety człowiek nie zawsze jest święty. Popełniłem błąd. Ona mnie
zostawiła, powiedziała mi – że już mnie nie kocha…<br />
Kiedy widzę jej uśmiech na zdjęciach nie potrafię być na nią zły za to , że
jest szczęśliwa u boku innego mężczyzny. Jeżeli ludzie są sobie przeznaczeni,
będą ze sobą prędzej czy później, mimo wszelkich przeszkód… <o:p></o:p></i></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<i><br /></i></div>
<div class="MsoNormal">
Kiedy usłyszałem jak ten chłopak gada jak pojebany, skręciło
mnie w żołądku. Wyobraziłem sobie Stelle
razem z nim i miałem ochotę wyjść, wsiąść w samochód i jechać z powrotem do
Londynu. <br />
- Dylan co jest?- Zapytała moja mama siadając obok mnie na sofie. Nawet nie zorientowałem się kiedy wróciła do
pokoju. <br />
- Nic, nic. Zmęczony jestem… - Skłamałem i wymusiłem fałszywy uśmiech. <br />
- Pokłóciłeś się ze Stellą? – Zapytała i zapała mnie za rękę. Wyrwałem swoją
rękę z jej uścisku i szybko wstałem z sofy.<br />
- Nie, nie pokłóciłem się ze Stellą … po prostu czuje, że Ona ode mnie się
oddala. – Powiedziałem i skierowałem się do swojego pokoju. Rzuciłem się na łóżku, uprzednio zamykając za
sobą drzwi na klucz. Mam nadziej, że nikt nie będzie się do nich dobijał. Leżąc
na łóżku spróbowałem jeszcze raz zadzwonić do Stelli. Zadzwoniłem raz ale i
tego połączenia nie odebrała. Przekląłem
cicho pod nosem i zamknąłem oczy z myślą, że sen wreszcie oderwie mnie od
Stelli.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<i>Perspektywa Harrego.<o:p></o:p></i></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<i><br /></i></div>
<div class="MsoNormal">
Usłyszałem śmiech chłopaków i poczułem jakąś dziwną maź
spływającą po mojej twarzy. Otworzyłem leniwie oczy i zorientowałem się, że
śpię w salonie. Oddałem wczoraj
Stelli i Ti swój pokój gdyż postanowiły
nie wracać nocą do domu tym bardziej , że wróciliśmy ze Stella o 4 nad ranem. <br />
Przetarłem dłonią twarz i poczułem , że jestem wymazany jakąś substancją..
Spojrzałem na swoją dłoń u ujrzałem na
niej czekoladę.<br />
- Horan! – Krzyknąłem na cały dom. Tylko Niall mógł jeść czekoladę z rana i
mieć pomysł by mnie nią ubrudzić. Zaraz
po tym jak krzyknąłem do salonu wbiegli roześmiani chłopcy. Po woli podniosłem się i usiadłem na sofie.
Nagle poczułem jak coś kapie mi z włosów. Położyłem rękę na swoim jakże zacnych
lokach i poczułem , że mam na głowie bitą śmietanę. <br />
- Który mi to zrobił? – Zapytałem a Zayn wybuchnął głośnym śmiechem. Zaraz za nim w ślady poszła reszta i takim oto
sposobem byłem klaunem na dzisiejszy dzień. <br />
- Mistrz zawsze podpisuje swoje dzieło. – Powiedział Louis i usiadł sobie na
podłodze gdyż już nie mógł wytrzymać ze śmiechu. Spojrzałem na kumpla pytającym wzorkiem a ten
tylko wskazał na klatkę piersiową. Spojrzałem się na swoją koszule nic na niej
nie było. Dopiero po chwili poczułem, że mam coś pod koszulką. Podniosłem się
ze sofy i ściągnąłem koszulkę. Wtedy ujrzałem zajebiste dzieło napisane
sosem do lodów o smaku truskawkowym. <br />
- „ Byłam tutaj ! Stell „ i ta strzałka w dół . Zajebisteeee. – Niall zaśmiał się jeszcze głośniej gdy czytał to
co pisze na mojej klatce i brzuchu. <br />
- Gdzie Ona jest? – Zapytałem z wielkim uśmiechem na twarzy. Nie umiałem się powstrzymać. Normalnie był
bym wściekły ale zrobiła to Stella co oznacza, że mi po woli wybacza. Liam podniósł ręce w geście, że nie wie gdzie
jest Stella ale za to Louis wiedział , że nic jej nie zrobię. Wskazał dłonią na górę co oznaczało , że jest
nadal w moim pokoju. Cały ubrudzony i słodki do granic możliwości wbiegłem na
górę. Skierowałem się do swojego pokoju. Stella siedziała na łóżku tyłem do drzwi.
Co znacznie mi pomogło. Nawet nie patrząc, że ubrudzę sobie pościel i wszystko
inne co będzie obok mnie, rzuciłem się na dziewczynę. Stella krzyknęła i udało jej
się uciec ode mnie. <br />
- I tak cię złapie – Krzyknąłem do dziewczyny kiedy wybiegła z mojego pokoju. Ruszyłem
za Stellą przez co biegaliśmy jakbyśmy bawili się „berka”. Kiedy zbiegłem na dół , Liam próbował mnie
powstrzymać lecz Louis panował nad wszystkim. <br />
- Pobiegła na taras .. – Poinformował mnie przyjaciel i przytrzymał Liama by
nie mógł mnie zatrzymać. Wybiegłem na taras pomimo panującego chłodu na dworze. Stella chowała się właśnie za altanką
gdzie wczoraj mieliśmy tak jakby randkę na przeprosiny. Stella przystała na
moją propozycje, która brzmiała tak by Stella spotykała się ze mną na razie po
kryjomu. Obiecała mi że jeżeli zobaczy iż zmieniłem się zostanie ze mną. <br />
- Stella widzę cię… - Krzyknąłem a dziewczyna wyszła za altanki. Ruszyłem po
woli w jej kierunku a dziewczyna zaczęła cofać się do tyłu. <br />
- Przepraszam … ale przyznaj , że słodko wyglądasz z bitą śmietaną na głowie. –
Zaśmiała się z moim włosów, kiedy ja już byłem strasznie blisko jej
osoby. Rozłożyłem ręce w celu przytulenia dziewczyny do siebie. <br />
- Może przytulas na przeprosiny? … - Zapytałem lecz nawet nie czekając na
odpowiedz Stell przytuliłem się do niej, brudząc ją czekoladą, bita śmietaną i
sosem truskawkowym. Osunąłem się od dziewczyny na niewielką odległość lecz
dalej trzymałem dłonie na jej biodrach.
Spojrzałem w jej roześmiane oczy. Mogłem w nich ujrzeć siebie pośród
wszelkich emocji jakie wyrażały jej oczy. <br />
Przetarłem kciukiem jej usta a przez ten gest Stella aż przymknęła oczy. <br />
- Brakowało mi cię – Szepnąłem opierając swoje czoło o jej. <br />
- Boje się Harry. Boje, że znowu mnie zdradzisz. – Szepnęła Stella i ponownie zamknęła
swoje oczy. Delektowałem się jej bliskością i nie miałem zamiaru wypuszczać jej ze swoich ramion. <br />
- Masz czas. Zobaczysz jak się zmieniłem i wtedy podejmiesz decyzję … - Odpowiedziałem
głaszcząc jej policzek. Stella po chwili
otworzyła oczy i osunęła się nieznacznie ode mnie.<br />
- Pocałuj mnie. <o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<br />
<div class="MsoNormal">
</div>
<div style="text-align: center;">
<span style="color: red; font-size: large;">Czytasz = komentuj!</span></div>
<div style="text-align: center;">
Dziękuje za komentarze pod poprzednim rozdziałem.</div>
<div style="text-align: center;">
Rozdział ten oto nie jest sprawdzony gdyż nie mam zbytnio czasu. </div>
<div style="text-align: center;">
Następny ukarze się w weekend. </div>
<div style="text-align: center;">
Jeszcze tylko 25 dni i wakacje. </div>
<div style="text-align: center;">
Wtedy zacznę reaktywację tego moje drugiego bloga. </div>
<div style="text-align: center;">
Miałam także napisać wam o niespodziance ale postanowiłam ,że zrobię to za
tydzień. <span style="font-family: Wingdings;">J</span></div>
<div style="text-align: center;">
No i znowu mamy Stell&Harry <3<br />
Spokojnie ich szczęście nie potrwa długo.<br />
Do następnego dziubasy :*</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://37.media.tumblr.com/057fc8c3e1028128469ff0947b91a0cd/tumblr_n2j6lpYjgG1sxoh3ro3_500.gif" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://37.media.tumblr.com/057fc8c3e1028128469ff0947b91a0cd/tumblr_n2j6lpYjgG1sxoh3ro3_500.gif" height="183" width="400" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://auto.img.v4.skyrock.net/9773/82829773/pics/3206122197_1_2_MPIKmWxr.gif" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://auto.img.v4.skyrock.net/9773/82829773/pics/3206122197_1_2_MPIKmWxr.gif" height="223" width="400" /></a></div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://images.j-14.com/uploads/photos/file/36262/nina-dobrev-harry-styles-manip.jpg?crop=top&fit=clip&h=500&w=698" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://images.j-14.com/uploads/photos/file/36262/nina-dobrev-harry-styles-manip.jpg?crop=top&fit=clip&h=500&w=698" height="400" width="312" /></a></div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<o:p></o:p>Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/05143838160301547000noreply@blogger.com5tag:blogger.com,1999:blog-6518411823801583346.post-14419451102830085772014-05-29T22:52:00.002+02:002014-05-29T22:52:35.963+02:00Rozdział 14 „ Nie, teraz mam czas dla Ciebie…"<!--[if gte mso 9]><xml>
<o:OfficeDocumentSettings>
<o:AllowPNG/>
</o:OfficeDocumentSettings>
</xml><![endif]--><!--[if gte mso 9]><xml>
<w:WordDocument>
<w:View>Normal</w:View>
<w:Zoom>0</w:Zoom>
<w:TrackMoves/>
<w:TrackFormatting/>
<w:HyphenationZone>21</w:HyphenationZone>
<w:PunctuationKerning/>
<w:ValidateAgainstSchemas/>
<w:SaveIfXMLInvalid>false</w:SaveIfXMLInvalid>
<w:IgnoreMixedContent>false</w:IgnoreMixedContent>
<w:AlwaysShowPlaceholderText>false</w:AlwaysShowPlaceholderText>
<w:DoNotPromoteQF/>
<w:LidThemeOther>PL</w:LidThemeOther>
<w:LidThemeAsian>X-NONE</w:LidThemeAsian>
<w:LidThemeComplexScript>X-NONE</w:LidThemeComplexScript>
<w:Compatibility>
<w:BreakWrappedTables/>
<w:SnapToGridInCell/>
<w:WrapTextWithPunct/>
<w:UseAsianBreakRules/>
<w:DontGrowAutofit/>
<w:SplitPgBreakAndParaMark/>
<w:EnableOpenTypeKerning/>
<w:DontFlipMirrorIndents/>
<w:OverrideTableStyleHps/>
</w:Compatibility>
<m:mathPr>
<m:mathFont m:val="Cambria Math"/>
<m:brkBin m:val="before"/>
<m:brkBinSub m:val="--"/>
<m:smallFrac m:val="off"/>
<m:dispDef/>
<m:lMargin m:val="0"/>
<m:rMargin m:val="0"/>
<m:defJc m:val="centerGroup"/>
<m:wrapIndent m:val="1440"/>
<m:intLim m:val="subSup"/>
<m:naryLim m:val="undOvr"/>
</m:mathPr></w:WordDocument>
</xml><![endif]--><!--[if gte mso 9]><xml>
<w:LatentStyles DefLockedState="false" DefUnhideWhenUsed="true"
DefSemiHidden="true" DefQFormat="false" DefPriority="99"
LatentStyleCount="267">
<w:LsdException Locked="false" Priority="0" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Normal"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="heading 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 7"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 8"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 9"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 7"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 8"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 9"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="35" QFormat="true" Name="caption"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="10" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Title"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="1" Name="Default Paragraph Font"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="11" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Subtitle"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="22" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Strong"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="20" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Emphasis"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="59" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Table Grid"/>
<w:LsdException Locked="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Placeholder Text"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="1" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="No Spacing"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Revision"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="34" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="List Paragraph"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="29" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Quote"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="30" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Intense Quote"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="19" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Subtle Emphasis"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="21" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Intense Emphasis"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="31" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Subtle Reference"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="32" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Intense Reference"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="33" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Book Title"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="37" Name="Bibliography"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" QFormat="true" Name="TOC Heading"/>
</w:LatentStyles>
</xml><![endif]--><!--[if gte mso 10]>
<style>
/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:Standardowy;
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-priority:99;
mso-style-parent:"";
mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt;
mso-para-margin-top:0cm;
mso-para-margin-right:0cm;
mso-para-margin-bottom:10.0pt;
mso-para-margin-left:0cm;
line-height:115%;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:11.0pt;
font-family:"Calibri","sans-serif";
mso-ascii-font-family:Calibri;
mso-ascii-theme-font:minor-latin;
mso-hansi-font-family:Calibri;
mso-hansi-theme-font:minor-latin;
mso-bidi-font-family:"Times New Roman";
mso-bidi-theme-font:minor-bidi;
mso-fareast-language:EN-US;}
</style>
<![endif]-->
<br />
<div class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<i>Perspektywa Louisa.</i></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Kiedy powiedziałem, że Stella chce Harry’emu wszystko
wybaczyć tak jakby coś w nim pękło.<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>Widać było , że zaświeciły mu się oczy i lekki uśmiech wkradł mu się na
usta. Wiem, że znowu zrobiłem mu nadzieje, że Stella mu wybaczy ale nie mam
wyjścia. Oni się muszę pogodzić bo jeżeli nie są razem to oby dwoje wariują.
Kto by pomyślał , że Stella w przyszłości będzie z Dylanem? Gdyby ktoś mi
powiedział parę lat temu , że Stella będzie chodzić z Walkerem wyśmiałbym
go.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Ten chłopak jest tak pogięty, że nie
ma słów. <br />
- Przyjedzie tutaj? Do mnie? – Zapytał. Pokiwałem głową twierdząco przez co na
twarzy Harrego wymalował się jeszcze większy uśmiech. To był ten sam Harry co
kilka miesięcy temu. Ten sam uśmiechnięty i nieogarnięty Styles. </div>
<div class="MsoNormal">
</div>
<a name='more'></a>- Serio? – Zapytał ponownie radosnym tonem głosu. <br />
- Serio. Tylko tego nie spieprz bo ci wleje i mówię to całkiem poważnie. –<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Zażartowałem czym spowodowałem śmiech u
Hazzy. Boże! Jak ja dawno nie słyszałem tego zaraźliwego rechotu. <br />
- Pogadaj z nią szczerze. Powiedz co leży ci na sercu i nie nalegaj. Jeżeli
zacznie gadać o Dylanie powiedz, że niech spróbuje spotykać się z tobą
potajemnie. Będziesz się starał jak tylko umiesz by ją do siebie znowu
przyciągnąć.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Stella cię kocha tylko boi
się znowu ci zaufać. Boi się, że ta miłość do ciebie w końcu ją wykończy. Znam
Stelle i widzę jak na ciebie patrzy. Na mnie spojrzała tylko jeden raz. Jeden
jedyny raz kiedy wyjeżdżałem.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Popełniłem
błąd i straciłem ją ale Ty nie zrobisz tego samego co ja. Odzyskasz ją i
będziecie szczęśliwi wierzę w to! – Uśmiechnąłem się do Harrego a ten wpadł mi
w ramiona.<br />
- Cieszę się, że wrócił stary Harry. Tęskniłem za tobą stary! – Powiedziałem
dalej będąc w mocnym, męskim uścisku z moim przyjacielem. <br />
- Też się cieszę ale zaczynam się Ciebie bać. Nie przeszedłeś mam nadziej na
mężczyzn teraz? - <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Harry gwałtownie się
ode mnie odsunął i spójrz na mnie z pytającym wyrazem twarzy. <br />
- Raczej nie … ale jeżeli chcesz to wiesz zawsze można się zabawić! –
Poruszałem zabawianie brwiami. Wywołując kolejny napad śmiechu u Hazzy. <br />
- Oj Tommo zawsze potrafiłeś mnie rozśmieszyć. – Powiedział kiedy opanowaliśmy
razem nasz napad śmiechu. <br />
- Jasnee no bo przecież jestem Louis z tego słynne!<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Dobra Hazz chodź do domu bo coś mi się zimno
robi … - Ruszaliśmy razem do domu kiedy weszliśmy na korytarz zobaczyliśmy
rozpaczającego Nialla na dywanie. Horan klęczał przed telewizorem i modlił
się.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Kiedy odwrócił głowę i zobaczył kto
stoi w korytarzu od razu zerwał się na równe nogi i pobiegł do Harrego. Rzucił
mu się w ramiona tak jakby Harrego nie widział dobre, parę miesięcy. <br />
- Moje modły zostały wysłuchane! -<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Niall
zaczął tańczyć swój taniec zwycięstwa. Co prawdę mówiąc wygląda jakby chciało
mu się do łazienki. Wraz z jego krzykami na korytarz zbiegli się pozostali
członkowie zespołu. <br />
- Co się stało? – Zapytał Liam mocno zdziwiony tym zajściem. <br />
- Harry wrócił! – Niall powiedział dalej oddalając ten swój popisowy numer. <br />
- A gdzie byłem? – Zażartował nasz Harry śmiejąc się przy tym. Kiedy chłopaki
usłyszeli śmiech Styles’a<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>każdy znieruchomiał.
Nawet Niall zaprzestał tańczyć swój taniec zwycięstwa.<br />
- Czy On się właśnie zaśmiał? – Zapytał zdzwiony Zayn. Pokiwałem głową i
pokazałem Zayn’owi by poszedł ze mną na taras. Malik pokiwał głową i razem
wyszliśmy na taras. <br />
- Powiedziałem mu, że Stella przyjedzie tutaj by mu wybaczyć… - Zaśmiałem się
nerwowo i usiadłem na wiklinowym fotelu, który stał na tarasie. <br />
- Co ty mu powiedziałeś? – Krzyknął Zayn i usiadł na drugim fotelu obok mnie. <br />
- Ciszej … No wiem , że źle zrobiłem ale zobacz Harry jest znowu w świecie
żywych. – Podrapałem się leniwie po głowie. Mam nadzieje, że Malik mi pomoże.
Nie mogę sam zostać z tym gównem. Trzeba ich pogodzić i nawet gdyby trzeba było
kogoś zabić ja to zrobię. Oni musze być razem !<br />
- Louis Ciebie chyba już do końca posrało. Ty sobie w ogóle zdajesz sprawę co
będzie się działo gdy Stella przyjedzie i nie wybaczy Harry’emu? On cię zabije
a potem do tego jeszcze nas. – Zayn tylko złapał się za głowę i zamknął oczy. <br />
- Zayn spokojnie. Zrobimy tak by się pogodzili. Zadzwoń do Stelli by wjechała
do supermarketu i kupiła chipsy o smaku piwa. Takich chipsów na pewno nie
znajdzie a przecież Stella tak łatwo się nie poddaje.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Będziemy mieli kilka minut by coś uszykować.
Mamy przecież ten zestaw do randek na wszelki wypadek. – Wstałem gwałtownie i
zostawiając Zayna skierowałem się do swoje pokoju. Mam nadzieje, że to wypali. <br />
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<i>Perspektywa Stelli</i>.</div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Wjechałam na ostatnie skrzyżowanie i stojąc na światłach
dostałam wiadomość. Korzystając z okazji, że jest dość duży korek. Sięgnęłam ręką
do mojej torebki i odczytałam wiadomość. </div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<br /></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<i>Od: Zayn.<br />
Stella skarbie mam do Ciebie prośbę.<br />
Wjedziesz po drodze do supermarketu i kupisz parę rzeczy?<br />
Kup pizze albo nie kupuj zamówimy.<br />
Kup piwa i coś do nich.<br />
Louis chce chipsy o smaku piwa. <br />
Tylko jedź do tego supermarketu koło ciebie bo tutaj ich nie ma.</i></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Czytając wiadomość zaśmiałam się cicho pod nosem i ruszyłam
z powrotem do hipermarketu , który jest obok mojego akademika.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Po 15 minutach zaparkowałam mój samochód pod
hipermarketem i ruszyłam na zakupy. Na początek wybrałam się po słodycze za
pewne dla naszego Horana. Wrzuciłam do koszyka parę paczek przypadkowych
słodyczy i ruszyłam na dział z alkoholami. Kiedy stałam i zastanawiałam się
jaki alkohol wybrać dla chłopaków ktoś na mnie wpadł. Odwróciłam i zauważyłam
dziewczynę, która po woli podnosiła się z podłogi.<br />
- Przepraszam, tak bardzo Cię przepraszam! – Dziewczyna podniosła się z podłogi
i otrzepała kurz ze swoich spodni. <br />
- Nic nie szkodzi. – Odpowiedziałam i uśmiechnęłam się do niej promienie. Niestety
dziewczyna nie odwzajemniła uśmiechu. Wyglądała jakby ktoś właśnie ją gonił.<br />
- Wszystko okay? Wyglądasz jakbyś przed kimś uciekała… - Załapałam ją za ramie
i wtedy uświadomiłam sobie, że dziewczyna cała drży. <br />
- Pomóż mi się stąd wydostać. Proszę… - Dziewczyna szybko schowała się za mną a
gdy spojrzałam przed kim się chowie ujrzałam <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>wysokiego chłopaka. Nigdy wcześniej go tutaj
nie widziałam chociaż jego<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>twarz
wydawała mi się znajoma. <br />
- Chodź ! Zapłacę tylko za zakupy…- Powiedziałam i razem, dość szybkim krokiem
ruszyliśmy do kasy. Przy kasie akurat nie było dużo ludzi. Dziewczyna pomogła
mi z zakupami i już po chwili siedziałyśmy w moim samochodzie. <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Wyjechałam z parkingu i ruszyłam przed siebie.
Za bardzo nie wiedziałam gdzie mam jechać. Dziewczyna siedziała jak na szpilkach
do półki hipermarket nie zniknął nam z oczu. <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>– Więc … może powiesz mi jak masz na imię? –
Zapytałam przerywając niezręczną cieszę panującą już od jakiś 10 minut. <br />
- Oo.. przepraszam. Jestem Abbie Morris. – Teraz dziewczyna mówiła już
spokojnym głosem. Widać było po niej, że lekko się rozluźniła. <br />
- Miło mi cię poznać. Ja jestem Stella Richardson. – Przedstawiłam się i
poddałam rękę, którą dziewczyna po chwili lekko uścisnęła. <br />
- To ty jesteś ta Stella, którą zdradził Harry…. – Abbie praktycznie krzyknęła
mi to do ucha. Kiedy usłyszałam jak jestem postrzegana przez to co wyczynił
Harry zrobiło mi się głupio a zarazem smutno. Znowu przed oczami stanął mi
obraz tamtego dnia. <br />
- Przepraszam Stella. Nie chciałam cię urazić… Po prostu nie kiedy mam za długi
język … - Dziewczyna zaczęła się tłumaczyć , gadając przy tym jak nakręcona.<br />
- Spoko Abbie. Już się do tego przyzwyczaiłam.- Odpowiedziałam jej i wymusiłam się
na lekki uśmiech skierowany w stronę zatroskanej dziewczyny.<br />
-Możesz mnie tutaj wysadzić. Za tym budynkiem jest hotel w którym się zatrzymałam.
– Poinformowała mnie dziewczyna a ja nie słuchając jej wjechałam w uliczkę i
zatrzymałam się dopiero pod samym hotelem. <br />
- Dziękuje Stella za wszystko. Bez Ciebie pewnie nie dałabym sobie rady … -
Abbie niespodziewanie przytuliła się do mnie co na początku ogromnie mnie zdziwiło
lecz po chwili odwzajemniłam uścisk. <br />
- Nie ma sprawy. Musimy się kiedyś spotkać i wybrać na jakieś zakupy czy coś..
Wpisz mi swój numer. <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>– Poddałam dziewczynie
mój telefon a już po chwili otrzymałam go z powrotem z nowym numerem w
kontaktach. <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Pożegnałam się z dziewczyną
i oddychałam w stronę domu chłopaków. </div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
[...] Wjechałam na posesje chłopaków i zaparkowałam samochód
obok samochodu jak mniemam Louisa. W domu paliło się światło w każdym pokoju.
Co oni imprezę robią czy jak? Wyciągnęłam zakupy z samochodu i ruszyłam do
drzwi. <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Nawet nie zdążyłam zadzwonić dzwonkiem
a drzwi same się otworzyły. <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Weszłam do
środka i ujrzałam uśmiechniętego Liama.<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>Przywitałam się z chłopakiem lecz ten nic nie odpowiedział tylko wskazał
dłonią bym szła dalej. Przeszłam kawałek i ujrzałam rozsypane płatki róż. Były
one ułożone tak by tworzyć drogę. <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Przeszłam
korytarzem do salony idą wzdłuż rozsypanych róż. <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>W salonie stał nie kto inny jak Niall i Tia. Zdziwiłam
się ale gdy spytałam co oni tutaj robią ani jeden mi nie odpowiedział. Za to
Horan odebrał mi siatki z zakupami i zniknął gdzieś na korytarzu. Spojrzałam na
Tię. Dziewczyna uśmiechnęła się do mnie i wskazała ręką bym wyszła przez drzwi
na tras.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Po woli otworzyłam drzwi
trasowe i wyszłam przez nie. <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>W oddali
ujrzałam pięknie oświetloną altankę a przed nią stojących kolejno : Zayn, Harry i
Louis.<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://www.polgard.com.pl/wp-content/uploads/2013/02/Malesia-z-trzcin%C4%85-w-kolorze-maho%C5%84-noc%C4%85.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://www.polgard.com.pl/wp-content/uploads/2013/02/Malesia-z-trzcin%C4%85-w-kolorze-maho%C5%84-noc%C4%85.jpg" height="300" width="400" /></a></div>
<div class="MsoNormal">
Wszyscy trzej byli ubrani w garnitury co mnie już na dobre zaskoczyło. <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Droga do samej altanki była uścielana różami i
odpowiednio oświetlona. Stałam tam i wpatrywałam się jak głupia w to wszystko.
O co tu do cholery chodzi? <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Po chwili
podszedł do mnie Louis z uśmiechem chyba najszerszym jaki może być. <br />
- Zapraszamy Panią do stołu … - Powiedział szarmanckim głosem i wziął mnie pod
ramię. <br />
- Louis co to ma znaczyć? – Zapytałam po cichu kiedy po woli zbliżaliśmy do
Harrego i Zayna. <br />
- Nie poznajesz? Może jest teraz trochę romantyczniej niż w Australii ale i tak
jest altanka. – Zaśmiał się a ja dopiero teraz zorientowałam się o co tutaj
chodzi. Nasza pierwsza randka z Harrym!<br />
- Louis ja nie mogę przecież Dylan … - Zacięłam się kiedy stanęliśmy z Louisem
przed Harrym.<br />
- No to teraz Zayn zostawiamy ich samych. Jeżeli będziecie czegoś potrzebować proszę
zadzwonić dwa razy dzwoneczkiem. – Powiedział Zayn i zarazem z Louisem
skierowali się do drzwi.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Tommo jeszcze
na koniec przy drzwiach pokazał Harremu dwa kciuki w górę przez co Hazz się zarumienił.
Hary się właśnie zarumienił czy to przez to światło?<br />
- Proszę to dla ciebie … - Styles wręczył mi małą czerwoną róże, którą trzymał
w dłoni tak mocno<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>iż dziwne, że jeszcze się
trzyma. <br />
- Dziękuje ale Harry to wszystko … - Harremu uśmiech z twarzy zniknął z
zagościł u niego smutek. Było mi go szkoda nie mogłam go tak teraz odrzucić. –
Nie jestem odpowiednio ubrana! – Palnęłam pierwsze co mi do głowy wpadło. Spojrzałam
ponownie w oczy Harrego , które właśnie się zaświeciły a uśmiech znowu zagościł
na jego twarzy.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Chyba nawet jeszcze
szerszy niż wcześniej. <br />
- Wyglądasz pięknie. Jak zawsze! – Powiedział a ja oblałam się rumieńcem. Nagle
poczułam wibracje w kieszeni. Wyciągnęłam telefon z kieszeni i ujrzałam kto właśnie
dzwoni. <span style="mso-spacerun: yes;"> </span><br />
- Odbierz … - Szepnął po cichu Styles i wszedł do altanki.<br />
- Nie, teraz mam czas dla Ciebie… </div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<span style="color: red; font-size: large;"><span style="font-family: inherit;">Czytasz = Komentuj.</span></span><br />Dziękuje za komentarze pod poprzednim rozdziałem. <br />Rozdział nie jest sprawdzony. <br />Następny pojawi się w weekend.</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: center;">
Mam dla was także małą niespodziankę ale to dopiero napisze wam wszystko w weekend. <br />Jeżeli macie jakiekolwiek pytania zadawajcie je na moim asku. :)<br />Odpowiadam na wszystkie. !<br />Kocham Was dziubasy i do następnego. <3</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://2.bp.blogspot.com/-Q-UpnkVILI0/Ud9S1gK4YjI/AAAAAAAAAm8/maFObmuHcIM/s1600/harry+garnitur+usta.gif" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://2.bp.blogspot.com/-Q-UpnkVILI0/Ud9S1gK4YjI/AAAAAAAAAm8/maFObmuHcIM/s1600/harry+garnitur+usta.gif" height="320" width="640" /></a></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<br /></div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/05143838160301547000noreply@blogger.com5tag:blogger.com,1999:blog-6518411823801583346.post-77028778880409458432014-05-23T22:01:00.001+02:002014-05-23T22:02:06.900+02:00Rozdział 13 " Po tym wszystkim co jej zrobiłem? "<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<i>Perspektywa Liama.<o:p></o:p></i></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<i><br /></i></div>
<div class="MsoNormal">
Stałem na korytarzu i przysłuchiwałem się jak Louis próbuje
spławić naszego menadżera. Niestety nie
udało się to i Paul wszedł do środka.
Przeszedł spokojnym krokiem do salonu, rozglądając się dookoła. Louis jak i zarazem ja szliśmy zaraz za nim.
Boże nasz dom wyglądał jak po dzikiej domówce albo nawet gorzej. Paul wszedł do
salonu i usiadł na sofie, która ledwo
stała. Razem z Louisem stanęliśmy na
przeciwko naszego menadżera i czekaliśmy na to co powie. Po chwili dołączył do
nas także Zayn i zaspany Horan. Staliśmy przed Paulem jakbyśmy czekali na
śmierć. W salonie panowała głucha cisza. <br />
- Więc? – Zapytał Paul a mi aż przeszły ciarki przez jego oschły ton głosu. <br />
- Co to się do cholery działo? Od początku do końca macie mi wszystko
powiedzieć! – Paul rozsiadł się wygodnie aż dziwnie, że ta sofa jeszcze
wytrzymuje ten ciężar. </div>
<div class="MsoNormal">
</div>
<a name='more'></a>- Wszystko zaczęło się kilka tygodni temu.
– Zaczął Zayn jako jedyny chyba mój opanować swój głos i się nie bać
odezwać.<br />
- Pamiętasz tamtą akcje pod szpitalem. Ten pocałunek w strugach deszczy Stelli
i Harrego? – Tym razem przełamałem się ja. Paul tylko skinął głową i dam nam
znak by kontynuować.<br />
- Tamtego dnia Stella powiedziała, że wybiera Dylana i to z nim chce być.
Pożegnała się z nim podobno już na zawsze. Nikt w to na początku nie wierzył.
Przecież oni nie mogą bez siebie żyć. Harry po tym całym zdarzeniu wracał
każdego dnia w stanie nietrzeźwym. Krzyczał , że jego życie nie ma sensu, że
chce z powrotem Stelle. Myśleliśmy, że to tylko przejściowe tak jak mówiłem
wcześniej lecz z każdym dniem było coraz gorzej aż doszło do tego najgorszego.
Wtedy kiedy do nas zadzwoniłeś i oznajmiłeś, że Hazz jest na policji i że
wykryli u niego obecność narkotyków zorientowałem się. Zorientowałem się, że Ona naprawdę odeszła.
Harry nigdy by tak nisko nie upadł po prostu on się załamał…- Louis opowiadał
to a w jego głosie było słychać żal. Tommo naprawdę był blisko związany ze
Stylem do półki nie pokłócili się o Stelle.
Jego głos załamał się na końcu więc ja zabrałem głos.<br />
- Wczoraj przed pójściem na gale Harry obiecał , że będzie się zachowywał.
Uwierzyliśmy mu i tak było. Dopóki ktoś nie wrzucił zdjęcia na Twittera. Jak
zauważyłem potem zdjęcie ukazywało Stelle i Dylana. Para stała oparta o maskę
samochodu. Dylan obejmował Stelle w pasie i trzymał dłonie na jej brzuchu. Podpis był jednoznaczny z tym , że Stella
prawdopodobnie jest w ciąży. Ta wiadomość ogarnęła cały Internet. Każda strona
plotkarska pisała o tym a Harry dostawał coraz więcej heitów. <br />
Brzmiały one bardzo podobne. Każdy obwiniał Harrego o to , że zranił Stelle i
że dobrze mu tak. Fani stanęli po stronie Stelli a Harry się załamał. Zaczął
szukać pocieszenia w kieliszku. Na gali zniknął nam na chwilę a kiedy się
odnalazł bredził od rzeczy. Mówił coś o tym,
że nie chce żyć , że to On powinien zostać ojcem a nie Dylan.
Próbowaliśmy go jakoś uspokoić ale nie udawało nam się. Ochroniarze w końcu
pomogli nam go wyprowadzić tylnymi drzwiami lecz Harry tak głośno krzyczał i
oznajmiał iż kocha Stelle , że Fani go usłyszeli. Mieliśmy małe kłopoty z nimi
ale jakoś sobie poradziliśmy. Gorzej było gdy wróciliśmy do domu. – Praktycznie opowiadałem to na jednym
tchu. Przerwałem swój monolog i teraz do
pracy zabrał się Niall.<br />
- Harry na gali podobno coś wziął. Dokładnie nie wiem co ale musiało być to coś
ostrego bo dało mu takiego kopa , że prawie rozwalił samochód kiedy wracaliśmy. Ledwo wprowadziliśmy go do domu. Miał tyle
siły , że my i ochraniarze nie dawaliśmy sobie rady z nimi. Kiedy w końcu
przekroczyliśmy próg drzwi Hazz zaczął wszystko rozwalać. Najpierw zabrał się za korytarz. Potem
przeszedł do salonu gdzie jak widać uczynił największe straty. Kiedy Louis
zaczął krzyczeć na niego i próbował go ogarnąć Harry wziął Zayna zapalniczkę i
skierował się do góry. ON CHCIAŁ PODPALIĆ DOM! – Niall pokręcił tylko z
niedowierzaniem głową. Chyba każdy w tym pokoju sądzi , że to jakiś głupi sen.
Przecież Harry nigdy się tak nie zachowywał. Był może kobieciarzem ale zawsze
twierdził , że nigdy nie skusi się na narkotyki. <br />
- Chłopaki trzeba coś z nim zrobić. Na początek Louis pogadaj ze Stellą może
ona coś zaradzi a jeżeli Styles nie zmieni swojego zachowania będziemy zmuszeni
pożegnać się z jednym z członków One Direction… - Paul wstał i otrzepał spodnie
z niewidzialnego pyłu. Każde oczy były wlepione w jego osobę. Czy On naprawdę
to powiedział? <br />
- Co? – Pisnął Niall i gwałtownie wstał z fotela na którym przed minutą usiadł.
<br />
- Posłuchajcie … Jego wybryki są
nieprzyjęcia. Kiedy media się
dowiedziały o Harrym, komisariacie i narkotykach straciliście fanów. Nie mogę dalej tego tolerować! Przekażcie mu
to jak wstanie i jutro wstawiajcie się u mnie o 10:00 … i ani minuty
spóźnienia. – Pokiwaliśmy z chłopkami
głową i Louis poszedł odprowadzić Paula do wyjścia. W salonie panowała cisza. Nikt się nie odzywał
za pewne każdy przeżywał jakiś wewnętrzny szok. <br />
- Zayn dzwoń do Stelli … One Direction przestanie istnieć bez Stylesa. ONI SIĘ
MAJĄ KURWA POGODZIĆ! – Louis wpadł do pokoju jak burza. Wymachiwał rękoma na
prawo i lewo. Widać, że nerwy już mu puściły. Zayn szybko wykonał polecenie
Louisa i już po chwili gadał ze Stellą.<br />
Niestety nasz balangowicz wreszcie się obudził. Szybkim krokiem zbiegł po
schodach i kiedy usłyszał z kim rozmawia Zayn znowu wpadł w szał. <o:p></o:p><br />
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<i>Perspektywa Stell.<o:p></o:p></i></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<i><br /></i></div>
<div class="MsoNormal">
Dylan do mnie dzwonił i oznajmił , że dzisiaj zabiera mnie
do Liverpoolu na weekend. Chyba zaczynam się już do tego przyzwyczajać. Polubiłam brata i matkę Dylana. Są dla mnie
tacy mili i wyrozumiali. <o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
[…] Spakowałam się już na ten wyjazd weekendowy po czym
zaczęłam szykować kolację. Uszykowałam
już jakieś kanapki i postanowiłam zrobić także sałatkę. Zabrałam się za
krojenie warzyw kiedy zadzwonił mój telefon. Szybko wytarłam mokre dłonie w
ścierkę i pobiegłam do salonu gdzie leżał mój telefon. Nawet nie spoglądając
kto dzwoni odebrałam telefon.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
S: Halo?<br />
Z: Cześć Stell. Wiesz co mamy do ciebie ogromną prośbę.<br />
S: Cześć Zayn. No o co chodzi?<br />
Z: Mogłabyś do nas dzisiaj przyjechać. Mamy małe kłopoty i tylko ty jesteś
wstanie nam pomóc.<br />
S: Zayn mam jechać dzisiaj do Liverpoolu z Dylanem…<br />
Z: Stella tutaj chodzi o nasz zespół! Jeżeli nam nie pomożesz One Direction
przestanie istnieć!<br />
S: Jest aż tak poważnie?!<br />
Z: Jest strasznie!<br />
S: Dobra postaram się do was wpaść za jakieś 30 minut. A możesz mi mniej więcej
powiedzieć o co chodzi? <br />
Z: Jak wpadniesz do nas to ci wszystko opowiemy. Stella musze już kończyć. Do zobaczenia!<br />
S: Pa.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
Kiedy Zayn się żegnał usłyszałam jak ktoś się wydziera na
cały dom. Ciekawe o co chodzi? Boję się
tam iść i spotkać Hazze. Od zdarzenia pod szpitalem nie byłam w ich domu.
Chłopaki mnie odwiedzali ale ja nie miałam odwagi iść do ich domu i spotkać się
w oko w oko z Harrym. Wiem, że to przeze mnie wpadł w taki szał. Czuje się
winna całemu temu zamieszaniu. Nawet Dylan i inni mnie od tego odwodzili.
Twierdzili, że Harry sam jest sobie winien a nie ja. <br />
Napisałam do Dylana, że muszę pewną sprawę załatwić i by przyjechał po mnie
parę godzin później. <br />
Oczywiście od razu zaczęły się pytania: Co muszę załatwić, gdzie idę, idę sama
czy z kimś? <br />
Nie powiedziałam Dylanowi , że muszę iść do domu chłopaków i przebywać w nim z
moim byłym. Gdyby się o tym dowiedział pewnie poszedł by ze mną albo próbował
odwieść mnie od tego pomysłu. <br />
[…] Przebrałam się w obcisłe, czarne rurki i szarą przydłużą bluzę po czym
weszłam do łazienki. Związałam włosy w luźnego kucyka, nałożyłam lekki makijaż i
wyszłam z łazienki. Na koniec wrzuciłam na siebie białe trampki i wychodząc z
mieszkania przelotem wzięłam kluczyk od mojego samochodu. <br />
Pogoda w Londynie dzisiaj była wyjątkowo dobra. Od samego rana promienie słoneczne
ogrzewały ziemię, że aż miło było wyjść na dwór. Jechałam sobie spokojnie moim samochodem nucąc
pod nosem piosenki lecące w radio. Próbowałam jakoś się zrelaksować i nie
myśleć o tym co będzie za parę minut gdy wejdę do domu One Direction. <o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<i>Perspektywa Harrego.<o:p></o:p></i></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<i><br /></i></div>
<div class="MsoNormal">
Kiedy zszedłem na dół i usłyszałem co chłopaki planują.
Wkurzyłem się. Nie chcę by Stella litowała się nad mną tylko dlatego , że mam
małe problemy. Ona nie powinna się już mną interesować. Nie jesteśmy razem
wygrała jego. Wybrała jebanego Dylana. <br />
- Po co do niej zadzwoniłeś? – Zapytałem kiedy Zayn skończył rozmowę ze
Stellą. Zaciskałem mocno dłonie. Nie
chciałem teraz wybuchnąć i uderzyć go. Wiem, że chcą dobrze ale nie muszę ze
wszystkim lecieć do Stelli. Jak to Ona sama powiedziała nas już nie ma więc
dali by sobie w końcu spokój. <br />
- Zadzwoniłem bo Tylko Ona może ci przetłumaczyć do rozsądku. Harry Paul tutaj
był. Masz przejebane po całej linii. –
Zayn tylko poklepał mnie po ramieniu i wbiegł po schodach. Za pewne przesiedzi
tę całą sprawę w swoim pokoju. Spojrzałem na resztę, która ulokowała się na sofie
i wlepiła swojego oczy w moją postać. Olałem ich i skierowałem się do kuchni po
jakaś wodę. Głowa bolała mnie niemiłosiernie a moje zapasy właśnie się
skończyły. Dzisiaj będę musiał przeżyć bez żadnych prochów. Wziąłem butelkę wody z lodówki i wróciłem
do moich kumpli. <br />
Usiadłem sobie na sofie obok Nialla i zacząłem spokojnie pić wodę. Po jakimś
czasie zacząłem się czuć dziwnie. Każda para oczu w tym pokoju była skierowana
na mnie. <br />
- Mam coś na twarzy?- Spytałem poirytowany ich zachowaniem.<br />
- Nie! Nic tutaj nie widzę! – Niall zeskanował cała moją twarz od góry do dołu.
Odepchnął go od siebie i gwałtownie wstałem. Nie rozumiem ich. Zachowują się jakbym
był jakimś chory psychicznie. <br />
- No to kurwa po co się tak na mnie gapicie? Powiedzcie mi o co chodzi a nie
tłumicie to w sobie! – Wykrzyczałem swoje myśli tym samym przywołując do salony
Zayna. <br />
- Harry jeżeli nie przestaniesz ćpać i pić, Paul wywali cię z zespołu. –
Powiedział w końcu Louis nawet nie patrząc w moje oczy. Zatkało mnie. Nie
powiedziałem nic tylko skierowałem się do wyjścia. W korytarzu założyłem moje
białe trampki i otworzyłem drzwi . Kiedy miałem wychodzić ktoś złapał mnie za
ramię. Obróciłem się i zauważyłem zmartwioną
twarz Louisa. <br />
- Harry proszę cię. Nie idź nigdzie! – Puścił moje ramię i spojrzał ponownie w
moje oczy. Martwił się o mnie. Louis martwił
się o chłopaka który najpierw zabrał mu miłość życia a potem ją zranił. <br />
- Louis muszę pobyć sam… Za godzinę wrócę. Nie martw się nie zrobię żadnych
głupot. – Wysiliłem się lekki uśmiech i wyszedłem z domu. <br />
- Harry, Stella zaraz przyjdzie! Ona chce ci wybaczyć. - Zatrzymałem się w pół drogi do podjazdu na
którym stal mój czarny Land Rover i zmarłem. Czy Stella na naprawdę tutaj
przyjdzie? Po tym wszystkim co jej zrobiłem?<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<br />
<div style="text-align: center;">
<span style="line-height: 115%;"><span style="color: red; font-family: inherit; font-size: large;">Czytasz = Komentuj!</span></span></div>
<div style="line-height: 115%; text-align: center;">
<span style="line-height: 115%;"><span style="font-family: inherit;">Następny pojawi się w przyszłym tygodniu!</span></span></div>
<div style="line-height: 115%; text-align: center;">
<span style="line-height: 115%;"><span style="font-family: inherit;">Jutro mam wesele! Coś czuje , że będzie się działo.</span></span></div>
<div style="line-height: 115%; text-align: center;">
<span style="line-height: 115%;"><span style="font-family: inherit;">Dziękuje za komentarze pod poprzednim komentarzem. <3<br />Kocham Was. ;-*</span></span></div>
<div style="line-height: 115%; text-align: center;">
<span style="line-height: 115%;"><span style="font-family: inherit;"><br /></span></span></div>
<div style="line-height: 115%; text-align: center;">
<span style="line-height: 115%;"><span style="font-family: inherit;"><br /></span></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://31.media.tumblr.com/8f73070b846e0809c821fbe1adf5b7cd/tumblr_n2j3znmbBv1sclzono2_r1_500.gif" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="268" src="https://31.media.tumblr.com/8f73070b846e0809c821fbe1adf5b7cd/tumblr_n2j3znmbBv1sclzono2_r1_500.gif" width="640" /></a></div>
<div style="line-height: 115%; text-align: center;">
<span style="line-height: 115%;"><span style="font-family: inherit;"><br /></span></span></div>
<!--[if !supportLineBreakNewLine]--><br />
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: Calibri, sans-serif; font-size: 15px; line-height: 16.866666793823242px;"><br /></span></div>
<!--[endif]-->Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/05143838160301547000noreply@blogger.com7tag:blogger.com,1999:blog-6518411823801583346.post-59096078240635668382014-05-17T22:14:00.001+02:002014-05-17T22:14:43.642+02:00Rozdział 12 „Nie, nie zapomnę ..."<!--[if gte mso 9]><xml>
<o:OfficeDocumentSettings>
<o:AllowPNG/>
</o:OfficeDocumentSettings>
</xml><![endif]--><br />
<!--[if gte mso 9]><xml>
<w:WordDocument>
<w:View>Normal</w:View>
<w:Zoom>0</w:Zoom>
<w:TrackMoves/>
<w:TrackFormatting/>
<w:HyphenationZone>21</w:HyphenationZone>
<w:PunctuationKerning/>
<w:ValidateAgainstSchemas/>
<w:SaveIfXMLInvalid>false</w:SaveIfXMLInvalid>
<w:IgnoreMixedContent>false</w:IgnoreMixedContent>
<w:AlwaysShowPlaceholderText>false</w:AlwaysShowPlaceholderText>
<w:DoNotPromoteQF/>
<w:LidThemeOther>PL</w:LidThemeOther>
<w:LidThemeAsian>X-NONE</w:LidThemeAsian>
<w:LidThemeComplexScript>X-NONE</w:LidThemeComplexScript>
<w:Compatibility>
<w:BreakWrappedTables/>
<w:SnapToGridInCell/>
<w:WrapTextWithPunct/>
<w:UseAsianBreakRules/>
<w:DontGrowAutofit/>
<w:SplitPgBreakAndParaMark/>
<w:EnableOpenTypeKerning/>
<w:DontFlipMirrorIndents/>
<w:OverrideTableStyleHps/>
</w:Compatibility>
<m:mathPr>
<m:mathFont m:val="Cambria Math"/>
<m:brkBin m:val="before"/>
<m:brkBinSub m:val="--"/>
<m:smallFrac m:val="off"/>
<m:dispDef/>
<m:lMargin m:val="0"/>
<m:rMargin m:val="0"/>
<m:defJc m:val="centerGroup"/>
<m:wrapIndent m:val="1440"/>
<m:intLim m:val="subSup"/>
<m:naryLim m:val="undOvr"/>
</m:mathPr></w:WordDocument>
</xml><![endif]--><!--[if gte mso 9]><xml>
<w:LatentStyles DefLockedState="false" DefUnhideWhenUsed="true"
DefSemiHidden="true" DefQFormat="false" DefPriority="99"
LatentStyleCount="267">
<w:LsdException Locked="false" Priority="0" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Normal"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="heading 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 7"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 8"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 9"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 7"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 8"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 9"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="35" QFormat="true" Name="caption"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="10" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Title"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="1" Name="Default Paragraph Font"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="11" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Subtitle"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="22" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Strong"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="20" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Emphasis"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="59" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Table Grid"/>
<w:LsdException Locked="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Placeholder Text"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="1" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="No Spacing"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Revision"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="34" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="List Paragraph"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="29" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Quote"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="30" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Intense Quote"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="19" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Subtle Emphasis"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="21" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Intense Emphasis"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="31" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Subtle Reference"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="32" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Intense Reference"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="33" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Book Title"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="37" Name="Bibliography"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" QFormat="true" Name="TOC Heading"/>
</w:LatentStyles>
</xml><![endif]--><!--[if gte mso 10]>
<style>
/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:Standardowy;
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-priority:99;
mso-style-parent:"";
mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt;
mso-para-margin-top:0cm;
mso-para-margin-right:0cm;
mso-para-margin-bottom:10.0pt;
mso-para-margin-left:0cm;
line-height:115%;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:11.0pt;
font-family:"Calibri","sans-serif";
mso-ascii-font-family:Calibri;
mso-ascii-theme-font:minor-latin;
mso-hansi-font-family:Calibri;
mso-hansi-theme-font:minor-latin;
mso-bidi-font-family:"Times New Roman";
mso-bidi-theme-font:minor-bidi;
mso-fareast-language:EN-US;}
</style>
<![endif]-->
<br />
<div class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<span style="font-family: inherit;"><span style="font-size: small;">Perspektywa Harrego. </span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: inherit;"><span style="font-size: small;">Znowu czuje się jakbym unosił się kilka metrów nad ziemią.
Znowu czuje te motyle w brzuchu i dziwnie dreszcze.<span> </span>Jej usta tak idealnie pasują do moich.<span> </span>Serce wali mi jak szalone i nawet nie czuje
tego bólu w klatce piersiowej. Czuje się jakby wszystko otaczające nas
zniknęło. Jakby nic nie było poza naszą dwójką całujących się na środku
sali.<span> </span><br />
- Przepraszam…- Powiedziała, kiedy oderwała się od moich ust i nawet nie
patrząc na mnie zniknęła za drzwiami sali. Odwróciłem się w stronę moich
najbliższych, pewnie z komiczną miną. „ Czy ona mi znowu uciekła? „ –
Pomyślałem i znowu zabolało mnie w klatce piersiowej. Nie przez ranę postrzałową.
Tym razem przez moje serce, które jej potrzebowało. </span></span></div>
<div class="MsoNormal">
</div>
<a name='more'></a><span style="font-family: inherit;"><span style="font-size: small;">- No, co tak stoisz idioto? Biegnij za nią! – Krzyknął do mnie Zayn a ja jak na
zwołanie ocknąłem się i prawie wyrywając drzwi z zawiasów rzuciłem się w bieg. <span> </span>Wybiegłem na korytarz, lecz już nie było śladu
po Stelli. Podbiegłem do windy akurat przyjechała na to piętro, więc Stella
wybrała schody. Wszedłem do windy i pojechałem na parter szpitala. Modliłem się
by zdążyć przed dziewczyną.<br />
- Nie mogę znowu pozwolić jej odejść. Nie tym razem! – Postanowiłem sobie przeglądając
się w szybie na ścianie windy. Winda jechała zaledwie kilka sekund, ale dla
mnie to była wieczność. Układałem sobie w głowie całą sytuację, kiedy drzwi
windy się otworzyły. Wybiegłem z niej jak poparzony ignorując nasilający się
ból w klatce piersiowej.<span> </span>W pewnym
momencie zobaczyłem ją. Kierowała się pewnym krokiem w stronę drzwi
wyjściowych. <span> </span>„ Muszę ją zatrzymać! „ –
Postanowiłem sobie kolejny raz i ruszyłem w stronę drzwi wyjściowych.<span> </span>Już w oddali widziałem paskudną pogodę
panującą za drzwiami szpitala.<span> </span>W końcu
wybiegłem na środek szpitalnego parkingu i zacząłem obracać się w kółko.<span> </span>Długo szukać nie musiałem Stelle była o parę
kroków dalej ode mnie. Mimo deszczu strasznie padającego pobiegłem za nią.<br />
- Stella czekaj! –Krzyknąłem, kiedy byłem już za plecami dziewczyny. Stella
gwałtownie się odwróciła tak, że wpadła prosto w moje ramiona. <br />
- Czemu uciekłaś? – Zapytałem zaczynając rozmowę. Mimo, że byłem mokry do
ostatniej suchej rzeczy na moim ciele. <br />
- Harry przepraszam to miało się nie zdarzyć… Po prostu zapomnij … - Mimo tego
deszczu padającego na nasze twarze widziałem łzy w jej oczach. <br />
- Nie, nie zapomnę. Odpuściłem sobie po tym jak cię zdradziłem i takiego
drugiego błędu nie popełnię. Nie mam zamiaru znowu żyć bez Ciebie aż tyle dni.
Wiesz ile? Dokładnie 3 miesiące, 24 dni i 2 godziny. Liczę każdą godzinę od
naszego zerwania jakby to były ostanie dni mojego życia. I wiesz, co? Wiem, że
ty też cierpisz. Jesteś z Dylanem tylko po to by nie czuć się samotna. Znam Cię
Stell i Kocham nad życie. Powiedz tylko jedno słowa a już będzie tak jak
dawniej... – Stella słuchała mnie uważnie a ja prowadziłem swój monolog
wyrzucając z siebie wszystkie emocję. <br />
- Nigdy już nie będzie tak jak dawniej. Już zawsze będę widzieć ciebie i tę
dziewczynę. Zawsze… - Nie pozwoliłem Stelli mówić dalej. Gwałtowniej wpiłem się
w jej usta automatycznie kładąc dłoń na jej policzku. Znowu odezwały się te
cholerne motylki, kiedy nasze usta się złączyły. Stella odwzajemniła pocałunek
nawet splotła swoje dłonie na moim karku przyciągając mnie do siebie jeszcze
bliżej. <br />
Moglibyśmy się tak całować wieczność gdyby nie to, że ktoś nam bezczelnie
przerwał a mianowicie nie, jacy fotoreporterzy.<span>
</span>Pociągnąłem Stelle za rękę szybkim krokiem chowając się znowu w holu
szpitala. Dziewczyna nie opierała mi się. „ Czyżby wszystko wróciło do normy?”
– Zapytałem samego siebie. Uśmiech zawitał na moich ustach i miałem wielką
nadzieje, że wszystko wróci do normy.</span></span><br />
<span style="font-family: inherit;"><span style="font-size: small;">
</span></span><div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<br /></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<i><span style="font-family: inherit;"><span style="font-size: small;">Perspektywa Stelli. </span></span></i></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<br /></div>
<span style="font-family: inherit;"><span style="font-size: small;">
</span></span><div class="MsoNormal">
<span style="font-family: inherit;"><span style="font-size: small;">„, Co ja wyprawiam?” – Odezwało się moje sumienie, kiedy
biegliśmy z Harrym w stronę drzwi wejściowych szpitala.<span> </span>Kiedy tylko przekroczyliśmy próg tych drzwi
wyrwałam swoją rękę z uścisku Harrego. Chłopak gwałtownie się odwrócił i
spojrzał na mnie ze zdziwieniem. <br />
- Co jest? – Zapytał.<br />
- Nie mogę Harry. Nie mogę ci wybaczyć… przepraszam – Wyznałam i skierowałam
się do kanapy stojącej w rogu korytarza szpitalnego.<span> </span>Usiadłam na niej nawet nie zwracając uwagi na
moje przemoczone ubrania. <br />
- Więc co? Pocałowałaś mnie od tak sobie? Dziewczyny ja cię nie rozumiem! –
Harry usiadł obok mnie, lecz szybko odwróciłam wzrok od niego. <br />
- Czyli, że nie ma dla nas już szansy? – Zapytał a mi skręciło żołądek. Nie wiem,
co mam mu powiedzieć!? Wyznać, że tak naprawdę ciągle go kocham i chce mu
wybaczyć czy skłamać i zranić jego uczucia?<br />
- Harry… - Zaczęłam, ale chłopak mi zaraz przerwał.<br />
- Nie Stella. Nie chcę słuchać znowu tego, że mnie kochasz, ale nie jesteś w
stanie mi wybaczyć. Zdecyduj się, bo już po woli mnie to zaczyna wkurzać.
Wybieraj albo Ja albo On. Innego rozwiązania nie ma.<span> </span>Powiedz, że wybierasz Jego a już więcej mnie
nie zobaczysz. – Po słowach Harrego odważyłam spojrzeć się w jego oczy. Był to
chyba największy błąd, bo ujrzałam w nich jedynie czystą miłość do mnie. Te
oczy, jego oczy, od których nie mogę oderwać wzroku zaczarowały mnie.<span> </span>Westchnęłam głęboko, kiedy znowu przed oczami
ukazał mi się obraz Harrego i tej szmaty Nicole. Dlaczego ja nie mogę wymazać
tego z pamięci i żyć bez wspomnień o tamtym incydencie? ·- Przykro mi Harry,
ale nie mogę. Nie mogę. Zaufałam Ci i pojechałam na studia. Ostrzegali mnie
przed tym. Mówili, że nie jesteś stały w związkach a ja tak po prosto myślałam,
że zmieniłeś się. Uwierzyłam Tobie a nie im. Zawiodłam się na Tobie. Straciłam
do Ciebie zaufanie a to chyba najgorsza rzecz, którą ciężko odbudować.<span> </span>Zawsze będziesz dla mnie kimś wyjątkowym… -
Po woli wstałam z sofy a Harry uczynił to samo. Staliśmy na przeciwko siebie i
wpatrywaliśmy się w siebie.<br />
- Nie, nie rób tego. Nie żegnaj się to nie miało być tak. Miałaś wpaść mi w
ramiona i powiedzieć, że wszystko się ułoży. Nie możesz mnie teraz tak po
prostu zostawić. Pocałowałaś mnie, od teraz wszystko miało być dobrze… - Słowa
Harrego wżynały się w moje serce, co sprawiało mi niemiłosierny ból.
Opanowywałam łzy, lecz z każdym jego słowem stawały się one nie do opanowania. <br />
- Żegnaj! – Powiedziałam i skierowałam się do wyjścia. Zrobiłam to szybko by
nie zobaczył moich łez płynących po policzkach. Pragnęłam się odwrócić i
zobaczyć Harrego, lecz coś podpowiadało mi bym szybko wyszła z tego budynku i
znalazła się w domu. </span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<span style="font-family: inherit;"><span style="font-size: small;">
</span></span><div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<i><span style="font-family: inherit;"><span style="font-size: small;">4 tygodnie później.</span></span></i></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<br /></div>
<span style="font-family: inherit;"><span style="font-size: small;">
</span></span><div class="MsoNormal">
<span style="font-family: inherit;"><span style="font-size: small;">Dzisiaj miał być dzień nic nie robienia i przesiedzenia go w
moim i Ti skromnym mieszkaniu.<span> </span>Wstałam
około godziny 9:30. Wzięłam jedynie szybki prysznic i założyłam na siebie szare
dresy i jakąś koszulkę. Miałam dzisiaj mieszkania tylko dla siebie gdyż Tia
pojechała do galerii handlowej za pewnie spotkać się z Horanem. Co przyczynia
się do tego, że szybko nie wróci. Dylan także jest już od paru dni w
Liverpoolu. Co do chłopaka to wszystko sobie wyjaśniliśmy. Dylan opowiedział mi
o Joshu, którego policja dalej szuka i nie może wpaść na jego trop. Z tego, co
mówił Dylan, Parker ma niezłą kryjówkę. Mój chłopak opowiedział mi także o tym
to nie on nasłał Josha na Harrego. Podobno Parker miał prywatne sprawy do
Harrego i właśnie wtedy przyszła pora wyrównać rachunki.<span> </span>Uwierzyłam Dylanowi, chociaż mam przeczucie,
że wtedy chodziło także o mnie. <br />
Z Harrym nie widziałam się od tamtej akcji pod szpitalem. Obiecał, że jeżeli
wybiorę Dylana on się usunie z mojego życia i tak zrobił. Zdjęcia z tamtej
akcji pod szpitalem, zaraz następnego dnia opanowały każdą gazetę i cały
Internet. Media snuły takie plotki, że miałam już dość ich czytania. <br />
Dylan oczywiście zobaczył zdjęcie jak całujemy się z Harrym w strugach deszczu
i żądał wytłumaczeń. Opowiedziałam mu całą historię i kiedy powiedziałam, że
wybrałam właśnie jego odpuścił mi wszystkie moje wybryki.<span> </span>Ostatnio nawet zabrał mnie na wyścigi. Dalej
nie pochwalam tego, co robi, lecz po woli toleruje jego zamiłowanie do tego
sportu.<span> </span>Dylana brat – Dean i ich mama
zaakceptowali mnie. Ciągle jeździmy do Liverpoolu w odwiedziny jego rodziny. Zdarza
się, że nawet 3 razy w ciągu tygodnia wyruszamy w taką podróż. </span></span></div>
<span style="font-family: inherit;"><span style="font-size: small;">
</span></span><div class="MsoNormal">
<span style="font-family: inherit;"><span style="font-size: small;">Kiedy ogarnęłam całe mieszkanie z miską pełnią chipsów
położyłam się przed telewizorem i włączyłam jakiś program muzyczny. Właśnie
leciały jakieś wiadomości ze świata gwiazd.<span>
</span>Dziennikarze właśnie obgadywali kreację <span style="background: none repeat scroll 0% 0% white; color: black; line-height: 115%;">Beyonce,
którą miała na wczorajszej gali.<span>
</span>Następnie ukazało się zdjęcie Rihanna, na którym miała dziwnie, opiętą
sukienkę na jej ciele. Dziennikarze oczywiście nie zostawili na dziewczynie
suchej nitki. Już miałam wyłączać telewizor kiedy usłyszałam tę
charakterystyczną dla mnie nazwę zespołu. </span></span></span></div>
<span style="font-family: inherit;"><span style="font-size: small;">
</span></span><div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<br /></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<i><span style="font-family: inherit;"><span style="font-size: small;">Zespół One Direction także pojawił się na wczorajszej gali. <br />
Cała 5 wyglądała olśniewająco ale jeden z członków zespołu wczoraj zaszalał.<br />
Nie jaki Harry Styles tak się upił, że chłopcy musieli go wczoraj wyprowadzać z
budynku. <br />
Już od kilku tygodni Harry ciągle baluje. <br />
Widywany jest w najstraszniejszych zaułkach Londynu.<br />
Tydzień temu w sobotę Harry wylądował na komisariacie policji.<br />
Podobno był pod wpływem narkotyków. <br />
Co się dzieje z naszym przesłodkim Harry?<br />
Czyżby to wszystko przez zerwanie z dziewczyną.</span></span></i></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<i><span style="font-family: inherit;"><span style="font-size: small;">Jak widomo Harry był w związku ze Stellą Richardson. Kiedy do sieci wpłynęły
zdjęcia ich całujących się pod szpitalem w okropna ulewę Harry na drugi dzień
oznajmił ,że już nic nie łączy go z panną Richardson. <span style="font-family: inherit;">Od tamtego czasu Harry
strasznie się zmienił. Miejmy nadziej, że w końcu wyjdzie na prosta<span>
</span>i nie skończy jak niektóre gwiazdeczki na odwyku.</span></span></span></i></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<br /></div>
<span style="font-family: inherit;"><span style="font-size: small;">
</span></span><div class="MsoNormal">
<span style="font-family: inherit;"><span style="font-size: small;">Wysłuchałam całą audycję z otwartymi szeroko oczami. Owszem
wiedziałam, że Harry szaleje po naszym zerwaniu. Nawet Niall dzwonił do mnie
kilka razy i opowiadał jak to Styles wrócił nocą kompletnie zalany.
Zignorowałam to. To nie jest już moja sprawa co on robi po nocach. </span></span><br /><!--[if gte mso 9]><xml>
<o:OfficeDocumentSettings>
<o:AllowPNG/>
</o:OfficeDocumentSettings>
</xml><![endif]--></div>
<div class="MsoNormal">
<!--[if gte mso 9]><xml>
<w:WordDocument>
<w:View>Normal</w:View>
<w:Zoom>0</w:Zoom>
<w:TrackMoves/>
<w:TrackFormatting/>
<w:HyphenationZone>21</w:HyphenationZone>
<w:PunctuationKerning/>
<w:ValidateAgainstSchemas/>
<w:SaveIfXMLInvalid>false</w:SaveIfXMLInvalid>
<w:IgnoreMixedContent>false</w:IgnoreMixedContent>
<w:AlwaysShowPlaceholderText>false</w:AlwaysShowPlaceholderText>
<w:DoNotPromoteQF/>
<w:LidThemeOther>PL</w:LidThemeOther>
<w:LidThemeAsian>X-NONE</w:LidThemeAsian>
<w:LidThemeComplexScript>X-NONE</w:LidThemeComplexScript>
<w:Compatibility>
<w:BreakWrappedTables/>
<w:SnapToGridInCell/>
<w:WrapTextWithPunct/>
<w:UseAsianBreakRules/>
<w:DontGrowAutofit/>
<w:SplitPgBreakAndParaMark/>
<w:EnableOpenTypeKerning/>
<w:DontFlipMirrorIndents/>
<w:OverrideTableStyleHps/>
</w:Compatibility>
<m:mathPr>
<m:mathFont m:val="Cambria Math"/>
<m:brkBin m:val="before"/>
<m:brkBinSub m:val="--"/>
<m:smallFrac m:val="off"/>
<m:dispDef/>
<m:lMargin m:val="0"/>
<m:rMargin m:val="0"/>
<m:defJc m:val="centerGroup"/>
<m:wrapIndent m:val="1440"/>
<m:intLim m:val="subSup"/>
<m:naryLim m:val="undOvr"/>
</m:mathPr></w:WordDocument>
</xml><![endif]--><!--[if gte mso 9]><xml>
<w:LatentStyles DefLockedState="false" DefUnhideWhenUsed="true"
DefSemiHidden="true" DefQFormat="false" DefPriority="99"
LatentStyleCount="267">
<w:LsdException Locked="false" Priority="0" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Normal"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="heading 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 7"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 8"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 9"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 7"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 8"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 9"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="35" QFormat="true" Name="caption"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="10" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Title"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="1" Name="Default Paragraph Font"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="11" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Subtitle"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="22" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Strong"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="20" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Emphasis"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="59" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Table Grid"/>
<w:LsdException Locked="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Placeholder Text"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="1" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="No Spacing"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Revision"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="34" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="List Paragraph"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="29" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Quote"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="30" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Intense Quote"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="19" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Subtle Emphasis"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="21" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Intense Emphasis"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="31" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Subtle Reference"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="32" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Intense Reference"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="33" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Book Title"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="37" Name="Bibliography"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" QFormat="true" Name="TOC Heading"/>
</w:LatentStyles>
</xml><![endif]--><!--[if gte mso 10]>
<style>
/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:Standardowy;
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-priority:99;
mso-style-parent:"";
mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt;
mso-para-margin-top:0cm;
mso-para-margin-right:0cm;
mso-para-margin-bottom:10.0pt;
mso-para-margin-left:0cm;
line-height:115%;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:11.0pt;
font-family:"Calibri","sans-serif";
mso-ascii-font-family:Calibri;
mso-ascii-theme-font:minor-latin;
mso-hansi-font-family:Calibri;
mso-hansi-theme-font:minor-latin;
mso-bidi-font-family:"Times New Roman";
mso-bidi-theme-font:minor-bidi;
mso-fareast-language:EN-US;}
</style>
<![endif]-->
</div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<i><br />Perspektywa Louisa.</i></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
- LOUIS OTWÓRZ DRZWI! – Zayn krzyknął do mnie z drugiego
pokoju. Jak by on nie mógł się pofatygować i iść otworzyć. Dość mi już Styles
sprzątania narobił. <br />
Wytarłem dłonie w ścierkę po czym skierowałem się do drzwi. Wyminąłem Liama
zbiegającego po schodach na korytarz i szybko otworzyłem drzwi naszemu
niespodziewanemu gościowi. <br />
Kiedy tylko uchyliłem drzwi zobaczyłem twarz naszego menadżera.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>„ O nie. Nie teraz! „ – Pomyślałem i szybko
wyszedłem na zewnątrz zamykając za sobą drzwi.<br />
- No co Louis nie wpuścisz mnie do środka? – Zapytał lekko zmieszany moim
zachowaniem. <br />
- To nie najlepszy pomysł… Mamy straszny bałagan… - Próbowałem się jakoś
wymigać od zaproszenia go do środka.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span><br />
- Louis ! – Powiedział ostrym głosem aż ciarki przeszły mnie po plecach. <br />
- Tylko się nie wystrasz… z góry mówię, że już po woli to sprzątamy. –
Powiedziałem kiedy wchodziliśmy w głąb naszego domu.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span><br />
- Matko boska co tu się stało? – Zapytał kiedy weszliśmy do salonu. Ten pokój
chyba był najgorzej rozwalony ze wszystkich. <br />
- Mieliśmy małe problemy w nocy… - Zacząłem lecz menadżer mi szybko przerwał.<br />
- Louis mów całą prawdę! – Krzyknął już lekko podenerwowany.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Westchnąłem i zacząłem opowiadać o tym co
działo się kiedy wróciliśmy z gali.<!--[if gte mso 9]><xml>
<o:OfficeDocumentSettings>
<o:AllowPNG/>
</o:OfficeDocumentSettings>
</xml><![endif]--></div>
<br />
<br /><div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<span style="font-family: inherit;"><span style="font-size: small;"><span style="line-height: 115%;"><span style="color: red;"><span style="font-size: large;">Czytasz
= komentuj!</span><br />
10 komentarzy = następny rozdział. </span><br />
Dziękuje za komentarze pod poprzednim rozdziałem. <br />
Nie będę się tutaj jakoś zbytnio rozpisywać. <br />
Następny rozdział dodam jakoś w tygodni gdyż mam wesele na przyszły tydzień i
będzie krucho z czasem. <span> </span>Więc do
następnego rozdziału . :*</span></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhEWITcEtQy0XqFM8erNQlCLLFkBrQgsgg5mPhfMIG7TI8YnA7-fJ8j4P3I6gJ6pW65ND9GtQpxZ7jJkkVpPr1vdpONHZkpWKSlROvGWshKxM0oNIacwd9My2MzHwqcWEQw4kX8kb87kHO_/s1600/tumblr_static_harry-styles-quiff-gif-519.gif" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhEWITcEtQy0XqFM8erNQlCLLFkBrQgsgg5mPhfMIG7TI8YnA7-fJ8j4P3I6gJ6pW65ND9GtQpxZ7jJkkVpPr1vdpONHZkpWKSlROvGWshKxM0oNIacwd9My2MzHwqcWEQw4kX8kb87kHO_/s1600/tumblr_static_harry-styles-quiff-gif-519.gif" height="356" width="640" /></a></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<span style="font-family: inherit;"><span style="font-size: small;"><span style="line-height: 115%;"> </span><br /><span style="line-height: 115%;"></span></span></span><span style="font-family: "Calibri","sans-serif"; font-size: 11.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: PL; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"><span style="font-family: inherit;"><span style="font-size: small;">
</span></span><br style="mso-special-character: line-break;" />
</span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<span style="font-family: inherit;"><span style="font-size: small;"></span></span><br style="mso-special-character: line-break;" /><span style="font-family: "Calibri","sans-serif"; font-size: 11.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: PL; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"><span style="font-family: inherit;"><span style="font-size: small;"><span style="font-family: inherit;"><span style="font-family: "Calibri","sans-serif"; font-size: 11.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: PL; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"></span></span></span></span></span><span style="font-family: "Calibri","sans-serif"; font-size: 11.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: PL; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"><span style="font-family: inherit;"><span style="font-size: small;"><span style="font-family: inherit;"><span style="font-family: "Calibri","sans-serif"; font-size: 11.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: PL; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">
</span></span></span></span></span><br style="mso-special-character: line-break;" /><span style="font-family: "Calibri","sans-serif"; font-size: 11.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: PL; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"><span style="font-family: inherit;"><span style="font-size: small;"><span style="font-family: inherit;"><span style="font-family: "Calibri","sans-serif"; font-size: 11.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: PL; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"></span></span></span></span></span><span style="font-family: "Calibri","sans-serif"; font-size: 11.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: PL; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"><span style="font-family: inherit;"><span style="font-size: small;"><span style="font-family: inherit;"><span style="font-family: "Calibri","sans-serif"; font-size: 11.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: PL; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">
</span></span></span></span></span><br />
<span style="font-family: "Calibri","sans-serif"; font-size: 11.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: PL; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"><span style="font-family: inherit;"><span style="font-size: small;"><span style="font-family: inherit;"> </span></span></span></span><br /><span style="font-family: "Calibri","sans-serif"; font-size: 11.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: PL; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"><span style="font-family: inherit;"></span></span><span style="font-family: "Calibri","sans-serif"; font-size: 11.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: PL; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"><span style="font-family: inherit;"><span style="font-size: small;">
</span></span><br style="mso-special-character: line-break;" />
</span>Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/05143838160301547000noreply@blogger.com9tag:blogger.com,1999:blog-6518411823801583346.post-13498141048916211602014-05-10T23:44:00.001+02:002014-05-10T23:44:53.777+02:00Rozdział 11 „ … aż w drzwiach pojawi się moja miłość życia. „<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<i>Perspektywa Nialla.<o:p></o:p></i></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<i><br /></i></div>
<div class="MsoNormal">
Zaraz po wywiadzie pojechaliśmy do naszego domu, który
ostatnio kupiliśmy. Chciałem jechać
jeszcze odwiedzić Harrego, ale Paul odwiódł mnie od tego pomysłu twierdząc, że
jest już za późno. <br />
Dzisiejszy wywiad przebiegł dziwnie. Pierwsze parę minut byliśmy tylko w trójkę,
ale nawet, gdy Louis dołączył do nas to już nie było to samo One Direction. Wywiad
wyszedł tak sobie. Nie mieliśmy praktycznie na nic energii a dziennikarka
zadawała coraz to frustrujące pytania. <o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
Weszliśmy do naszego domu i nawet nie ścigając butów
rzuciłem się na sofę. Miałem ochotę tylko zamknąć oczy i spać ile się tylko da,
ale oczywiście z tymi debilami się tak nie da. <br />
- Nialler! – Krzyknął Louis i rzucił się na mnie. Jęknąłem z bólu, kiedy wbijał
mi łokieć w plecy. Po chwili poczułem jeszcze większy ucisk, kiedy Zayn rzucił
się na Louisa. No i takim o to sposobem tworzyliśmy kanapkę stworzoną przez
cierpiącego i prawie płaczącego Nialla na samym dole, Louisa śmiejącego się jak
małpa w środku i Zayna skaczącego na samej górze. Pewnie gdyby był Harry wskoczył
na Zayna i wtedy nie było by dla mnie ratunku.</div>
<a name='more'></a>- Chłopaki przecież zgnieciecie biednego Horana! Zamawiamy Pizzę?! – Liam, jako
jedyny normalny pomyślał o jedzeniu. <br />
- Jasne! – Krzyknąłem i zrzuciłem z siebie Louis i Zayna. Nawet nie wiem skąd
nagle u mnie taka siła, ale to chyba właśnie pożywienie na mnie tak działa. <br />
- Ałaa! –Jęknął Zayn, któremu teraz wbijał się łokieć Louis prosto w
żebra. Tommo nadal śmiał się jak opętany
ledwo łapiąc oddech.<br />
- DEBILU ZŁAŹ ZE MNIE! MIAŻDŻYSZ MI KLEJNOTY RODZINNE! – Zayn zaczął piszczeć
jak dziewczynka. Spojrzeliśmy na dwójkę naszych przyjaciół leżących na podłodze
obok sofy i zaśmialiśmy się głośno. Louis próbował wstać, ale usadowił swoje
kolano w dość nie komfortowym miejscu dla Zayna. <br />
Kiedy zadzwonił mój telefon wszystko nagle się uspokoiło. Nawet Louis opanował
swój śmiech i oczekiwał wiadomości, kto dzwoni.
Wyciągnąłem z kieszeni telefon i ujrzałem imię: Hazz. <br />
N: Dzień Dobry! Dodzwoniłeś się do domu publicznego w Londynie. W czym mogę
służyć?<br />
H: Haha Cześć Nialler. Nie wiedziałem, że prowadzisz dom publiczny!<br />
N: No widzisz teraz już wiesz. To jest to, co mnie kręci!<br />
H: Brałeś coś?<br />
N: MOŻLIWE, ale sądząc po tym, że od wywiadu nic nie jadem to raczej odwala mi
przez pusty żołądek.<br />
H: A ty znowu o jedzeniu!<br />
N: No jasne to sen mojego życia. <br />
H: Serio a myślałem, że Tia!<br />
N: Och zamknij się! Co chcesz, że dzwonisz? Pogorszyło ci się czy jak?<br />
H: Dzwonie by oznajmić WAM szanowni przyjaciele, że jutro wracam do domu!<br />
N: Om.. Naszego czy swojego?<br />
H: Naszego. Paul załatwi dla mnie pielęgniarkę i ochronę, przez co cały nasz
zespół będzie chroniony!<br />
N: Powiadasz pielęgniarkę...<br />
H: Boże Niall, o kiedy ty zrobiłeś się taki zboczony? <br />
N:, Od kiedy poznałem Ciebie Hazz.<br />
H: Bardzo śmieszne… Przyjedziecie jutro po mnie? <br />
N: Hmm.. A o której?<br />
H: Podobno wypis będzie gdzieś o 9:00. To jak?<br />
N: Tak wcześnie? Stary przecież to środek nocy… Nie no okay przyjedziemy po
Ciebie.<br />
H: Dzięki Nialler. To życzę miłego wieczoru. Erotyczny i kolorowych Horan!<br />
N: Nawzajem!<o:p></o:p><br />
<div class="MsoNormal">
Skończyłem rozmawiać z moim jakże przemiłym kumplem. Liam
podczas mojej rozmowy zdążył już złożyć zamówienie przez telefon. Usiadłem
sobie z powrotem na sofie i napisałem wiadomość do przepięknej Ti. <o:p></o:p></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<br /></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
Do: Tia.<br />
Co tam u Ciebie słychać?<br />
Mam nadziej, że u was wszystko dobrze.<o:p></o:p></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Włożyłem z powrotem telefon do kieszeni swoich spodni i
cierpliwe wyczekiwałem aż usłyszę dźwięk przychodzącej wiadomości. Chłopaki także
już się ogarnęli znudziło im się ciągle wygłupianie albo po prostu są już strasznie
zmęczeni. Po chwili Liam poszedł do kuchni.
Wrócił z miską chipsów i jakimiś innymi przekąskami. Wszyscy wygodnie usadowili się na sofie obok
mnie a Liam włączył jakiś durny film. Tia długo nie odpisywała. Zazwyczaj po maksymalnie
5 minutach czytałem już wiadomość od niej. „ Może coś się stało?” – Pomyślałem, ale zaraz
wyrzuciłem te myśli ze swojej głowy, gdy usłyszałem dźwięk przychodzącej wiadomości.
<o:p></o:p></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<br /></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
Od: Tia.<br />
Taa. Wszystko w jak najlepszym porządku.<br />
Przepraszam Niall, ale mam gościa.<br />
Napisze do Ciebie jutro. <o:p></o:p></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Kiedy przeczytałem wiadomość od Tia uśmiech zszedł mi z ust.,
„ Kim może być ten gość?” – Pomyślałem nawet nie zwracając uwagi na Louisa pytającego
mnie o coś. „ Za pewne to jej jakiś kolega z Argentyny!” –
Moje myśli niedawany za wygraną. Snuły takie historie wyssane z palca, że aż
zrobiło mi się niedobrze. <br />
- Niall Pizza przyszła? Czemu nie jesz? Haloo! – Przed oczami nagle pojawił mi się
Zayn. Chłopak prawdopodobnie ślęczył przede mną parę minut. <br />
- Nie jestem głodny! – Odpowiedziałem i unikając dalszych pytań zamknąłem się w
królestwie Horana, – Czyli w moim pokoju. Nie chciałem o tym wszystkim myśleć.
Ściągnąłem z siebie ciuchy i samych bokserkach położyłem się na moim, dużym
łóżku. Zamknąłem oczy, ale i tym sposobem Tia dawała mi w kość. Teraz już wiem,
dlaczego ludzie mówią, że najlepiej myśli się w łóżku. <br />
- Niall! Co jest? Otwórz te drzwi? – Za drzwi mojego królestwa dobiegły mnie
głosy moich przyjaciół. Dzięki co Boże, że zamknąłem za sobą drzwi na klucz. <br />
- Śpię! – Krzyknąłem, ale tych trzech głąbów nie dawało za wygarną.<br />
- Niall czy to coś związanego z Tią? Napisała ci coś? – Zapytał Zayn. Ten to jednak
ma dobre oko do wszystkiego. <br />
- Możliwe. Dajcie mi pospać. Jutro rano wam wszystko wytłumaczę! Dobranoc! – Krzyknąłem
ostatni raz w stronę drzwi. Chłopaki dali sobie najwyraźniej spokój, bo słyszałem
jak schodzą po schodach a potem dopingują jakiejś drużynie – No tak miał być
mecz piłki nożnej, ale i tak nawet na to nie mam ochoty. Wtuliłem się ostatecznie w miękką poduszkę na
moim łóżku i po woli oddawałem się snu. <o:p></o:p></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<i><br /></i></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<i>Perspektywa Harrego.<o:p></o:p></i></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<i><br /></i></div>
<div class="MsoNormal">
Obudziła mnie rano jakaś starsza pielęgniarka. Kazała mi się
umyć i ubrać gdyż za parę minut otrzymam wypis ze szpitala. Wziąłem w rękę
czyste ciuchy leżące na pobliskim fotelu w mojej sali i skierowałem się do
łazienki obok mojego pokoju. Ubrałem ostrożnie ciuchy na swoje obolałe ciało i umyłem
zęby i twarz. Kiedy po woli wyszedłem z łazienki Mama i Gemma rozmawiały właśnie
z lekarzem. Facet trzymał jakąś kartkę w ręce a drugą pokazywał jak sądzę receptę
mojej mamie. <br />
- Dzień dobry! – Przywitałem się z moją rodzinką i lekarzem.<br />
- Witaj Harry. Jak się czujesz? – Zapytał doktor wręczając mojej mamie moje
dokumenty.<br />
- Bywało lepiej… - Zaśmiałem się lekko i usiadłem na łóżku gdyż czułem lekki
ból w klatce piersiowej. <br />
- Harry posłuchaj wpisuje cię tylko, dlatego, że Paul twierdzi, iż w domu
będzie miał lepszą ochronę. Nie możesz się przemęczać i dużo leżeć w łóżku. Nie
wstawaj bez przyczyny! Będę cię odwiedzał regularnie i sprawdzał twój stan zdrowia
… - Lekarz tłumaczył mi dalej, czego mam nie robić a co mogę, lecz ja go nie
słuchałem. Wyczekiwałem momentu aż w drzwiach pojawi się Stella. „ Czy Ona zapomniała,
że ma dzisiaj przyjść czy po prostu mnie wystawiła? „ – Pomyślałem sobie. No
okay chłopaki mogli zaspać, ale to chłopaki. Stella zawsze dotrzymywała
obietnicy. <br />
- Dobrze, więc z mojej strony to wszystko. Mam nadziej, że już w najbliższym
czasie dasz czadu na swoim koncercie! – Lekarz uścisnął moja dłoń a ja w
odpowiedzi uśmiechnąłem się do niego. <br />
- Do zobaczenie! – Lekarz w końcu zniknął za drzwiami a Gemma razem z mamą
zabrał się za pakowanie mojej torby. Po chwili do sali wbiegli roześmiani Louis
i Zayn. Zdziwiłem się, gdy Liama i Nialla nie było za nimi. „ Co do cholery?” –
Pomyślałem i po woli wstałem z łóżka by przywitać się z moimi przyjaciółmi.<br />
- Siema Hazz… - Krzyknęli równocześnie i rzucili się na mnie jak wygłodniałe
lwy.<br />
- Jak się czujesz? – Zapytał Louis nadal mnie obejmując, kiedy Zayn już odszedł
i pomagał mojej mamie przy pakowaniu mnie. <br />
- Spoko po za tym, że trochę mi smutno… - Powiedziałem a Louis momentalnie się
ode mnie odsunął. <br />
- Czemu? – Zapytał Zayn upychając właśnie moje spodnie w mojej, małej sportowej
torbie. <br />
- Ktoś miał tutaj przyjść i nie mówię o tym naszym żarłoku i przemądrzałym
panie Payne. – Zaśmiałem się chcąc rozładować atmosferę. <br />
- Czy ty masz na myślę Stellę? – Louis zadał bardzo inteligentne pytanie jak na
jego przystało. <br />
- Spokojnie Hazz. Liam z Horanem pojechali po nią. Podobno, kiedy Niall zadzwonił
rano z pytaniem czy potrzebuje podwózki pod szpital dopiero się obudziła. – Zayn wytłumaczył mi i rozwijał moje
zmartwienia. Z wielkim uśmiechem na twarzy usiadłem z powrotem na łóżku i wyczekiwałem
chwili aż w drzwiach pojawi się moja miłość życia. <o:p></o:p></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<i><br /></i></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<i>Perspektywa Stell.<o:p></o:p></i></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<i><br /></i></div>
<br />
<div class="MsoNormal">
Wsiedliśmy do samochodu Liama i ruszaliśmy do szpitala gdzie
właśnie Harry otrzymuje pewnie wypis. Obiecałam mu, że przyjdę a ja taka głupia
zaspałam. Nawet nie nastawiłam sobie budzika a moja współlokatorka i wspaniali
chłopak spali sobie w najlepsze. Dobrze,
że Niall był na tyle mądry by zadzwonić do mnie i mnie obudzić. <br />
Po parunastu minutach drogi w końcu znaleźliśmy się pod szpitalem. Szybkim krokiem
wbiegłam do windy i wcisnęłam przycisk odpowiedniego piętra nawet nie czekając na Nialla i Liama. <br />
Kiedy drzwi windy otworzyły się wybiegłam z nich jak z procy. Kiedy wbiegłam do
sali. Chłopak siedział na łóżku a Zayn wraz
z jego mamą pakowali mu torbę. Gemma była pochłonięta w rozmowie z Louisem więc
jedynie Harry mnie zauważył. Jego oczy od razu rozjaśniały kiedy mnie zobaczył.
Po woli podniósł się z łóżka a ja rzuciłam się w jego ramiona.<br />
- Przepraszam ale zaspałam… - Powiedziałam zaciągając się jego zapachem. <br />
- Nie szkodzi. Ważne, że jednak przyjechałaś! – Powiedział a w Sali można było usłyszeć
westchnięcie mamy Harrego oraz Gemmy.<br />
- A nie mówiłem! Dawaj 10 funtów. – Louis najwyraźniej założył się o coś z
Zaynem. Po chwili odsunęliśmy się z Harrym od siebie. Jednak chłopak nie wypuścił mnie z uścisku. Oparł
swoje czoło o moje i wpatrywał się w moje oczy.<br />
- Jesteś taka piękna… przepraszam Cię Stell. Tak bardzo przepraszam – Wyszeptał
Harry a ja nie wiedząc co mną kieruje pocałował go. Pocałował go przy
wszystkich…<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<span style="color: red; font-size: large;">Czytasz = Komentuj!</span><br />Bawimy się nadal.<br /><span style="color: red;">10 komentarzy a pojawi się nowy rozdział!</span><br />Dziękuje za tak liczne komentarze pod poprzednim rozdziałem.<br />Co do Twittera.<br />Macie mojego prywatnego jak na chwile obecną.<br />Nad kontem tego otóż bloga muszę jeszcze pomyśleć.<br />Za bardzo czasu nie mam. Ledwo znalazłam czas by napisać ten oto rozdział.<br />Nie bójcie się jeszcze parę tygodni i wakacje a wtedy rozdziały będą się pojawiać bardzo często.<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: center;">
Co do Harrego i Stell.<br />Wow w końcu się pocałowali i to jeszcze Stella pocałowała Hazze.<br />Moja wyobraźnia coś mi mówi , że będzie nieźle namieszanie w ich życiu.<br />A ciekawe co odwali Dylan gdy się o tym dowie.!<br />Wow!<br />Ostatnio zostałam zapytana dlaczego policja nie ujęła Parkera jeżeli Harry się przyznał , że to On u niego był. Spokojnie nie było jeszcze tego wątku ale w najbliższym czasie się pojawi. <br />Mogę tylko powiedzieć, że policja szuka go. <br />Chłopak się ukrywa i nie tak łatwo go znaleźć. </div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: center;">
Dobra na dzisiaj kończę. Życzę miłej lektury. Pytajcie mnie na Asku i jeżeli macie ochotę i zaobserwujcie mnie na moim prywatnym koncie na Twitterze.<br />Do następnego rozdziału. Paa ;*</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<strike><img border="0" src="http://media.tumblr.com/c2af0cf5e86ec07c84edd6986f72f774/tumblr_inline_mmdi5cY8ki1rxd27a.gif" height="308" width="640" /></strike></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<br /></div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/05143838160301547000noreply@blogger.com10tag:blogger.com,1999:blog-6518411823801583346.post-52008346153260281472014-05-09T23:37:00.000+02:002014-05-09T23:37:15.295+02:00Heejo!<br />
<div style="text-align: center;">
Witam Was !</div>
<div style="text-align: center;">
Ostatnio ktoś mnie poprosił o Twittera dla Was. </div>
<div style="text-align: center;">
Swojego prywatnego Twittera mam: </div>
<div style="text-align: center;">
Proszę o to i on :</div>
<br />
<h2 class="username" style="background-color: #444444; color: white; direction: ltr; font-family: Arial, sans-serif; font-size: 18px; font-weight: normal; line-height: 24px; margin: 0px 0px 1px; text-align: center; text-rendering: optimizelegibility; unicode-bidi: embed;">
<span class="screen-name">@Crazy_Tysiak</span></h2>
<div style="text-align: center;">
Spróbuje coś założyć związanego z blogiem.<br />Na chwilę obecną macie mojego prywatnego. :)<br />A jeżeli chodzi o rozdział 11 to jest w trakcie tworzenia.</div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhChympECLPDBBgKc7Q2EbeTsoytwSffbvBKxYoWgYjIXXoXVd9mHjsGli9WfKgoobhNLcA7i1qyu2nufrLCIM8hgmzMUPMu5TshLzxH9PoYETqwHnbMLv3fSwFQVqJRQiZadN3O5Lhsm5C/s1600/IMG_20140509_232337.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhChympECLPDBBgKc7Q2EbeTsoytwSffbvBKxYoWgYjIXXoXVd9mHjsGli9WfKgoobhNLcA7i1qyu2nufrLCIM8hgmzMUPMu5TshLzxH9PoYETqwHnbMLv3fSwFQVqJRQiZadN3O5Lhsm5C/s1600/IMG_20140509_232337.jpg" height="300" width="400" /></a></div>
<div style="text-align: center;">
<br /><br />Jutro wieczorem powinien się pojawić. :)<br />Dobranoc! Na dzisiaj kończę pisanie i idę spać :*<br />Ps. Dziękuje za tak liczne komentarze pod poprzednim rozdziałem.<br />Normalnie Kocham Was. <3</div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjoEI0yuOqijLd5GJkNnOMNu5xXQuvQ0PSQjkq603Shpc5zdGReEkPwdyiPOSr9ZVje3OSdCpLVSeTsCS84JobLc_Bn263SoB34Sq0h1G_5DRS-KxmooSWmG-Jb5hs5ia6tyHvovL3-_j-A/s1600/harry-styles-gif1.gif" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjoEI0yuOqijLd5GJkNnOMNu5xXQuvQ0PSQjkq603Shpc5zdGReEkPwdyiPOSr9ZVje3OSdCpLVSeTsCS84JobLc_Bn263SoB34Sq0h1G_5DRS-KxmooSWmG-Jb5hs5ia6tyHvovL3-_j-A/s1600/harry-styles-gif1.gif" height="221" width="400" /></a></div>
<div style="text-align: center;">
<br />Ar słodziak Hazz tak na koniec. <3</div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/05143838160301547000noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-6518411823801583346.post-6828984830666637452014-05-07T10:27:00.002+02:002014-05-07T10:27:53.718+02:00Rozdział 10 „Daj mi ze sobą porozmawiać. Proszę …"<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<i>Perspektywa Harrego.<o:p></o:p></i></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<i><br /></i></div>
<div class="MsoNormal">
Ucieszyłem się kiedy zawitała do mnie Stella. Zrobiła to z
własnej niewymuszonej woli ale cholerny los chciał , że trafiała akurat kiedy
Nicole przyszła. Ucieszyłem się strasznie ale kiedy Stella oznajmiła, że
przyjdzie potem uśmiech momentalnie zniknął z mojej twarzy. Próbowałem jakoś ja
zatrzymać. Nawet nie owijałem w bawełnę, że nie chce tutaj Nicole ale Ona jak
na złość siedziała i nie miała zamiaru się ruszyć. <br />
Stella wyszła a ja zostałem sam na sam z tą SUKĄ! Nicole siedziała blisko
mojego łóżka i szczerzyła się do mnie jak psycholka, która uciekła z
psychiatryka. </div>
<div class="MsoNormal">
</div>
<a name='more'></a>- Nicole chciałabym się przespać. Chyba powinnaś już iść … - Powiedziałem
stanowczym głosem. Dziewczyna wstała ze swojego miejsca ale zatrzymała się w
połowie drogi do drzwi.<br />
- Wiesz, że jesteś idiotą?! – Nie wiem czy to było stwierdzenie czy raczej
pytanie ale nie miałem ochoty na nie odpowiadać.<br />
- Jesteś idiotą bo nie mogłeś się mi oprzeć i przez to straciłeś laskę życia… -
Zaśmiała się ale nadal stała między łóżkiem a wyjściem. Spojrzałem na nią z
szeroko otwartymi oczami. „ O czym ona
gada do cholery?!” – Spytałem sam siebie. <br />
- Harry zrozum to wreszcie, że ja NIGDY nie będę z tobą. Myślałam , że nasze
spotkanie wtedy w Londynie da ci nauczkę. Harry dla mnie liczył się tylko sex
nic więcej… - Nie rozumiałem co ona chce mi tym przekazać. Przyszła tutaj tylko po to by powiedzieć , że
mnie nie kocha?!<br />
- Jeżeli chcesz mi powiedzieć , że mnie nie kochasz … To ja już dawno to wiem i
wiesz co … Ja też cię nie kocham. Nigdy cię nie kochałem. To było głupie
zauroczenie, które zaślepiło mi oczy i nie widziałem jaką suką jesteś! – Zaśmiałem się pod nosem i podniosłem z
półki mój telefon by napisać do Stelli. <br />
- Wiem , że źle postąpiłam. Naprawdę tego żałuje. Wiem co teraz przechodzisz… -
Powiedziała i skierowała się do wyjścia. <br />
- Czekaj! Co ? – Nicole zatrzymała się przy drzwiach. Trzymałem telefon dalej w
dłoni ale oczy skierowane były w stronę dziewczyny. <br />
- Wiem jak obydwoje się teraz czujecie. Przepraszam okay? Nie powinnam Cię
wtedy po pijaku zaciągać do łóżka. – Nie byłem pewien czy to aby na pewno jest
Nicole. Stara Nicole nigdy by nikogo nie przeprosiła. <br />
- Co ci się stało? Kosmici cię podmienili w nocy czy jak? – Zapytałem i lekko
się uśmiechnąłem w stronę Nicole.
Dziewczyna tylko pokręciła głową i podeszła bliżej mojego łóżka. <br />
- Powiedzmy ,że mnie też uderzyła tak zwana strzała Kupidyna. – Nicole usiadła
z powrotem na krzesełku przy moim łóżku.<br />
- Proszę, proszę czyżby serce wielkiej Nicole ktoś wreszcie skradł? Co to za nieszczęśnik? – Zapytałem z nutką
sarkazmu w głosie. <br />
- Nie znasz… ale jest naprawdę boski… - Nicole opowiadała dalej o swoim „
boski” wybranku a ja korzystając z tego, że dziewczyna jest pochłonięta w
swoich myślach wysłałem wiadomość do Stelli.<o:p></o:p><br />
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<i><br /></i></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<i>Do: Stella.<br />
Przepraszam za Nicole. <br />
Ja ją tutaj nie zapraszałem. Sama przyszła.<br />
Mam nadzieje, że jeszcze mnie odwiedzisz.<br />
Miłego wieczoru. Całuje Harry.<o:p></o:p></i></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<i><br /></i></div>
<div class="MsoNormal">
Nacisnąłem przycisk „
wyślij” i odłożyłem telefon z powrotem na szafkę obok łóżka. Nicole po chwili
przestała gadać o tym swoim wybranku i wyszła życząc mi tym w końcu pogodził
się ze Stella. <br />
Zdziwiła mnie tą swoją wizytą i przeprosinami ale mam ją teraz gdzieś. Muszę
walczyć i w końcu wygram.<br />
Następnie przyszła mama wraz z Gemmą i lekarzem. Jak się okazało na prośbę mojej mamy mogę
zostać wysłany do domu tutaj w Londynie. Paul zaoferował się, że zapewni mi
ochronę oraz prywatną pielęgniarkę. Kiedy lekarz jeszcze omawiał coś z moja
mamą usłyszałem dźwięk przychodzącej wiadomości. Szybko sięgnąłem do niego
ponieważ moja siostra jest nie obliczalna i w każdej chwili mogła odebrać mi
mój sprzęt i przeczytać wszystkie wiadomości. Kiedy odblokowałem ekran i
ujrzałem imię: Stella uśmiech sam mi się wkradł na usta. <o:p></o:p></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<i>Od: Stella.<br />
Rozumiem. Nie musisz się przecież mi tłumaczyć.<br />
Mogę wpaść rano, przed zajęciami.<br />
Też życzę ci miłego wieczoru.<o:p></o:p></i></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<i><br /></i></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<i>Do: Stella.<br />
Wiesz to już tak z przyzwyczajenia. <br />
Będę czekał jutro rano na ciebie.<br />
O 9:00 podobno mnie wypisują do domu w Londynie. <br />
Możesz potem też z Tią wpaść do mnie. Znasz pewnie adres.<o:p></o:p></i></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<i><br /></i></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<i>Od: Stella.</i></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<i>
Tak szybko cię wypisują? <br />
Mam nadzieje, że będziesz miał ochronę.<o:p></o:p></i></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<i><br /></i></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<i>Do: Stella.<br />
Tak. Paul już wszystko podobno załatwił.<br />
Jedynie potrzeba mi jest pielęgniarka. <br />
Może jesteś zainteresowana taką propozycją?<o:p></o:p></i></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<i><br /></i></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<i>Od: Stella.<br />
Jesteś zboczony! Ile ja ci już to razy mówiłam?<br />
Ale jeżeli dobrze zapłacisz to może pomyśle nad tym. ;)<br />
Okay Harry a jestem już pod akademikiem. <br />
Trzymaj się. Do jutra. <o:p></o:p></i></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<i><br /></i></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<i>Do: Stella.<br />
Strasznie dużo razy!<br />
Do jutra :*<br />
<!--[if !supportLineBreakNewLine]--><br />
<!--[endif]--><o:p></o:p></i></div>
<div class="MsoNormal">
Śmiałem jak głupi z naszej rozmowy. Brakowało mi tych
naszych głupich rozmów i moich podtekstów, które rozumiała tylko Stella.
Odłożyłem w końcu telefon na szafkę i rozejrzałem się po pomieszczeniu. Lekarza
nie było a siostra razem z mama siedziały na sofie w moim pokoju szpitalnym i
wpatrywały się zawzięcie w moje poczynania. Gemma uśmiechała się do mnie jak
szalona a mama spoglądała na mnie i wyczekiwała jakichkolwiek wyjaśnień. <br />
- Co ? – Spytałem chichotając z ich jakże uroczych min.<br />
- Z kim tak pisałem przez jakieś 10 minut? Harry mówiłam do Ciebie a ty nawet
nie reagowałeś! – Gemma podniosła się z
sofy i usiadła na krzesełku gdzie wcześniej siedziała Nicole. <br />
- Pisałem ze Stellą. – Odrzekłem spokojnie ale mój uśmiech zdradził wszystko.<br />
- Harry czy między Tobą a Stellą nadal jest wszystko Okay? - Zapytała mama i także wstała z sofy.
Usiadła na drugim krzesełku po drugiej stronie mojego łóżka.<br />
- Jakoś tak dziwnie się ostatnio zachowujecie… Dzisiaj wyszła tak szybko nawet
nie miałam okazji z nią pogadać… - Mama dalej ciągnęła ten temat a ja
wiedziałem , że teraz już nie mogę dalej tego kryć. <br />
- Mamo ja ją zdradziłem. – Wydusiłem w końcu te słowa. Mina mojej siostry i
mamy – bezcenna.<o:p></o:p></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<i><br /></i></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<i>Perspektywa Stelli.<o:p></o:p></i></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<i><br /></i></div>
<div class="MsoNormal">
Opowiedziałam Ti i Lottie całą historię. Oczywiście dostałam
ochrzan za to , że nawet nie zadzwoniłam.
Posiedziałam z moimi przyjaciółkami jeszcze parę minut po czym poszłam
się trochę odświeżyć. Wzięłam prysznic i
ubrałam się w czyste ciuchy. Położyłam
się na moim łóżku i wspominałam nasze sms’y z Harry. Już dawno tak dobrze mi się z nikim nie
gadało. Harry naprawdę ma to coś w sobie co mnie do niego przyciąga.
Wyciągnęłam z kieszeni telefon i jeszcze raz je wszystkie przejrzałam. Nie chcący przewinęłam za daleko i ujrzałam
sms’y od Harrego zaraz po tym jak go przyłapałam na zdradzie. Znowu coś jakby ścisnęło mi serce. Dzisiaj
rano byłam gotowa mu wybaczyć ale teraz znowu nie wiem czy dobrze bym
postąpiła. Nagle moje rozmyślenia
przerwał dźwięk dzwonka do drzwi. Nie chciało mi się podnosić z łóżka więc Tia
musiała otworzyć drzwi. Po chwili ktoś
zapukał w moje drzwi. <br />
- Proszę! – Krzyknęłam odkładając telefon na półkę obok mojego łóżka. <br />
- Cześć Stell. Mogę… - W drzwiach ujrzałam Dylana. Od razu uśmiech zawitał na
mojej twarzy a rozmyślania na temat zdrady i wybaczenia Harremu zeszły na drugi
plan.<br />
- Jasne! Chodź. – Odrzekłam i zrobiłam na łóżku miejsce by Dylan się położył
obok mnie. Chłopak ściągnął ze swoich ramion skórzaną kurtkę i położył się na
łóżku obok mnie. Chłopak chciał mnie pocałować lecz szybko zrobiłam unik. <br />
- Najpierw wytłumacz mi sprawę wyścigów i swojej rodziny.. – Usiadłam na łóżku
i wpatrywałam się w mojego chłopka. <br />
- Dobra… Udział w wyścigach śmierci biorę tylko po to by mieć kasę. Co do mojej
rodziny to trochę głupia historia. Kiedyś mama razem z moim ojcem mieszkali
razem w Liverpoolu. Któregoś dnia zaraz po tym jak Dena przyszedł na świat
rozstali się. Ojciec wziął mnie i przeprowadził się do Doncaster a mama wraz z
Deanem została w Liverpoolu. Obwiniałem za to wszystko moją mamę. Nie chciałem
ją znać za to , że wybrała Deana i została z nim. Nie odzywaliśmy się przez
dobre 15 lat. Dopiero gdy zacząłem brać udział w wyścigach spotkałem tam Deana.
Na początku nie wiedzieliśmy kim jesteśmy. On znał tylko moje imię a ja jego.
Dopiero gdy zostaliśmy kumplami poznałem jego nazwisko. Wtedy zyskałem brata i pogodziłem
się z mamą. No i taka jest moja
historia. – Gdy Dylan zdradził mi swoją historię odetchnął z ulgą tak jakby
kamień spadł mu z serca. <br />
- Nie chcę byś brał udział w tych wyścigach. Boję się o ciebie… - Cmoknęłam go
lekko i usta i położyłam głowę na jego klatce piersiowej. <br />
- Nie mam wyboru… Skarbie chcę ci zapewnić dostatnie życie. Będziesz miała
wszystko a a jestem profesjonalistą. Nic mi się nie stanie dopóki Speed nie
jeździ … - Zaśmiał się mówić ostatnie zdanie a mnie przeszedł dreszcz. Jaki
znowu Speed? <br />
- Co? – Podniosłam się z jego klatki w błyskawicznym tępe. Dylan zachichotał i objął mnie z powrotem w
tali. <br />
- Tak sobie żartuje. Speed nie jeździ już dobre 12 miesięcy. Zrezygnował z tego
bo twierdził , że za dużo ryzykuje… - Dylan uspakajał mnie tym swoim gadaniem.
Położyłam się ponownie obok niego i teraz patrzeliśmy sobie prosto w oczy. <br />
- Czemu nadają wam takie głupie przezwiska? – Zaśmiałam się przypominając sobie
jak mówią na mojego chłopka. <br />
- Moje przezwisko nadali mi pewnie dla tego ,że miałem ogromnego diabła
przyklejonego na tylnej szybie samochodu ale jest możliwość, że mówią tak na
mnie bo jeżdżę jak „ Devil”… - Mój chłopak był na prawdę strasznie skromny.<br />
- A dlaczego Speed… Tylko nie mów dlatego , że szybko jeździ! – Spytałam zaciekawiona
tymi ich przezwiskami. <br />
- Pewnie dlatego , że zaliczał laski w ekspresowym tempie. – Kiedy Dylan mi to
wszystko opowiadał zaczęłam się robić strasznie senna. Zamknęłam oczy i mocnej wtuliłam się w chłopaka.
<br />
Niestety nie dane mi było długo pospać bo po chwili ktoś zadzwonił do drzwi. <br />
- Kogo niesie o tej porze? – Zapytał mój chłopak a ja szybko wstałam z łóżka i
skierowałam się do drzwi. Przekręciłam zamki w drzwiach i kiedy je otworzyłam
ujrzałam tę postać, którą tak strasznie nienawidzę. Próbowałam zamknąć drzwi
prosto przed jej nosem lecz zatrzymała je ręką. <br />
- Stella porozmawiajmy… - Powiedziała
dziwnie spokojnym i zmartwionym głosem.<br />
- Nie mamy o czym. – Odrzekłam stanowczo lecz dziewczyna nie dała za wygraną.<br />
- Byłam u Harrego jego już przeprosiłam. Daj mi ze sobą porozmawiać. Proszę… <o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<span style="color: red; font-size: x-large;">Czytasz = Komentuj.</span><br />
Jest rozdział numer 10. <br />
Nie jest sprawdzony!<br />
Miłego czytania życzę. <br />
Następny powinien się pojawić w weekend bo w czwartek wracam do szkoły.<br />
Muszę teraz popoprawiać oceny więc będę miała mniej czasu na bloga. <br />
Trzymajcie kciuku za mnie. <o:p></o:p></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
Ps. Koleżanka
poleciła bym pobawiła się z wami w takie coś.<br /><span style="color: red;">
10 KOMENTARZY = KOLEJNY ROZDZIAŁ NA PEWNO W SOBOTĘ!</span><br />
<!--[if !supportLineBreakNewLine]--><br />
<!--[endif]--><o:p></o:p></div>
<br />
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
Bye Bye ;*<br />
Do soboty!<o:p></o:p></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://i2.pinger.pl/pgr71/d5f14368001d887a510e49ff" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://i2.pinger.pl/pgr71/d5f14368001d887a510e49ff" height="356" width="640" /></a></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<br /></div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/05143838160301547000noreply@blogger.com10tag:blogger.com,1999:blog-6518411823801583346.post-11432013861260879982014-05-05T22:38:00.001+02:002014-05-05T22:40:09.960+02:00Rozdział 9 „ Witaj Nicole… „<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<i>Perspektywa Louisa.<br /><br /><o:p></o:p></i></div>
<div class="MsoNormal">
Obudziłem się wczesnym rankiem w obcym łóżku. Podniosłem się na
łokciach i spojrzałem w prawo na osobę, która spała obok mnie – Dean. Po woli zaczynałem przypominać sobie noc i to
co się wydarzało. Z Deanem trochę
zabalowaliśmy za to Dylan i Stell od razu poszli spać. Odkąd Stell pomyliła
sobie Dylana z Harrym, chłopak przestał tak jakby oddychać. Kiedy Stella
powiedziała Harry zamiast Dylan zrobiło się strasznie cicho i do tej pory jest
cicho. Słychać jedynie stukanie garczków w kuchni na dole. Pewnie matka Deana i
Dylana coś szykuje. Do tego Stella powiedziała, że jest w stanie wybaczyć
Harremu. Jest w stanie ale się boi, że ją ponownie zrani. Te słowa Dylan także
słyszał. Opadłem zrezygnowany z powrotem na łóżko. Wyciągnąłem telefon z
kieszeni spodni i zobaczyłem dużą ilość nie odebranych połączeń i wiadomości od
chłopaków. Przejechałem kciukiem po
ekranie i otworzyłem tym pierwszą wiadomość.<br />
<a name='more'></a><br /><br /><o:p></o:p></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<i>Od: Hazz.<br />
Tia dzwoniła do mnie. Zabrałeś Stelle do Liverpoolu?<br /><br /><o:p></o:p></i></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<i>Od: Hazz.<br />
Louis idioto odezwij się!<br /><br /><o:p></o:p></i></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<i>Od: Liam.<br />
Paul mówi, że jutro wieczorem mamy ważny wywiad.<br />
Masz wrócić do godziny 14!<br /><br /><o:p></o:p></i></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<i>Od: Nialler. <br />
Lou skarbie ty mój jest tam gdzieś obok ciebie sklep?<br />
Możesz mi kupić coś słodkiego albo nie kup pizze!<br /><br /><o:p></o:p></i></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<i>Od: Hazz.<br />
Jeżeli za chwilę nie zadzwonisz do mnie to skopie ci dupę!<br />
Louis no odzwoń!<br /><br /><o:p></o:p></i></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<i>Od: Lottie.<br />
Lou gdzie wy jesteście?<br />
My tutaj z Tią odchodzimy od zmysłów!<br /><br /><o:p></o:p></i></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<i>Od: Nialler.<br />
Wiesz co kup jednak dwie pizze i dużo żelków…<br /><br /><o:p></o:p></i></div>
<div class="MsoNormal">
No ładnie mam przerąbane. Sądząc po wiadomościach od moich
przyjaciół to serio się martwili i nie ujdzie mi to na sucho. Pewnie nie spali
całą noc zamartwiających się gdzie jesteśmy. <o:p></o:p></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<i><br />Do: Hazz.<br />
Harry wszystko jest dobrze. <br />
Stella jest cała i zdrowa. <br />
Wracamy zaraz po śniadaniu. <br /><br /><o:p></o:p></i></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<i>Do : Liam.<br />
Dobrze! <br />
Wyjeżdżamy zaraz po śniadaniu. <br /><br /><o:p></o:p></i></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<i>Do: Nialler.<br />
Wstąpię po drodze do sklepu i ci coś kupie.<br />
Będę około godziny 13:00 :)<br /><br /><o:p></o:p></i></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<i>Do: Lottie.<br />
Przepraszam Was. Za pewne Stella wam wszystko opowie.<br />
Będziemy około 13:00 w Londynie. <br /><br /><o:p></o:p></i></div>
<div class="MsoNormal">
Odpisałem każdemu po kolei i z powrotem włożyłem telefon do
kieszeni spodni. Podniosłem się z łózka
i tym właśnie obudziłem Deana. <br />
- Siema Stary! – Zaśmiałem się z jego jęków. Poszaleliśmy nie powiem ale ja
jakoś się trzymam a ten małolat wygląda jak z krzyża zdjęty.<br />
- Cześć Tommo… Która godzina?– Dean dalej z zamkniętymi oczami leżał na swoim
łóżku. Spojrzałem ponownie na swój
telefon na którym wybiła właśnie godzina 9:00.<br />
- Stary wybiła godzina 9:00. Ja musze najpóźniej wyjechać o 10:00 by zdążyć na dzisiejszy
wywiad. .. – Dean szybko podniósł się z łóżka i skierował się do szafy.<br />
- Dobra spoko. Zjecie coś ze Stellą i możecie jechać. – Powiedział Dean i
zmienił brudną koszulkę na czystą.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
Umyliśmy się szybko w łazience wraz z Deanem. Chłopak okazał
się spoko kolesiem. W przeciwieństwie do jego brata oczywiście. Ich mama też jest całkiem, całkiem. Zrobiła
dla nas śniadanie i wręczyła tabletki przeciwbólowe oraz wodę. Jak ja
pojadę z takim kacem? <br />
- Tommo nie sądzisz, że trzeba by dobudzić Stelle i Dylana? - Zapytał Dean sprzątając talerze po
śniadaniu. <br />
- Idź ich obudź. Nie chcę ich na czymś nakryć. – Leniwie się zaśmiałem a Dean
tylko pokręcił głową i wyszedł z kuchni. Po jakiś paru minutach usłyszałem
wiązankę przekleństw ze strony Dylana i krzyk Stelli. Co oni tam wyrabiają?
Szybkim krokiem skierowałem się w stronę kłótni moich przyjaciół. <o:p></o:p></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<i><br />Perspektywa Stelli.<br /><br /><o:p></o:p></i></div>
<div class="MsoNormal">
Zostałam obudzona przez Deana. Głowa bolała mnie
niemiłosiernie. Więcej nie pije. Oczywiście na śniadanie powitałam obrażonego Dylan.
Co ja znowu zrobiłam? Bez słowa ogarnęłam się w łazience i wróciłam do pokoju
Dylana. Mój chłopak właśnie opowiadał coś zażarcie swojemu braciszkowi o którym
nie raczył mi powiedzieć. <br />
- Dean możemy już iść na śniadanie. Jestem gotowa.. – Powiedziałam by zwrócić
na siebie uwagę. Dean tylko pokiwał głową i podszedł do mnie. Wyszedł pierwszy drzwiami
a ja zaraz za nim. <br />
- Dylan idziesz czy będziesz się dalej obrażał i nawet nie zejdziesz zjeść ze
mną śniadania. – Moje słowa były przepełnione sarkazmem. <br />
- Ja się obrażam?! To ty odpierdalasz jakieś dziwne akcje. Mówisz, że mnie
kochasz a co innego myślisz! – Chłopak w końcu podniósł się z miejsca i wyszedł
na korytarz. <br />
- Co masz na myśli? – Zapytałam zatrzymując go na środku korytarza. <br />
- Naprawdę nie wiesz kurwa o czym mówię? – Dylan zapytał a kiedy ja pokręciłam
przecząco głową zaśmiał mi się prosto w twarz. <br />
- Wczoraj pomyliłaś sobie trochę imienia kochanie… - Dylan mówiąc to patrzał mi się prosto w oczy.
Zaczynałam się go po woli bać. Odsunęłam
się krok do tyłu lecz chłopak przywarł mnie do ściany i oparł czoło o moje. <br />
- Przyznaj, że nadal Go kochasz. Przyznaj, że to On jest tym jedynym w Twoim
kurwa życiu. Powiedz, że ja się nie liczę, że jesteś tylko ze mną by zapełnić
pustkę w swoim sercu… Kurwa Stella przyznaj to tu i teraz. – Łzy zaczęły
gromadzić się w kącikach moich oczu. Widziałam
kątem oka, że Dean, Louis i mama Dylana nas obserwują z zapartym tchem. Nagle przypomniałam sobie wszystkie chwile
spędzone z Harrym. Nasze wygłupy i wszystkie rozmowy o północy. Wszystkie romantyczne
chwile i te dość nie zręczne. Ten jego głos o poranku, który budził mnie i te
jego ciepłe dłonie błądzące po moim ciele. Te wszystkie pocałunki, które
zwalały z nóg. Ten jego charakterystyczny styl bycia. Byliśmy szczęśliwi a ten
jeden błąd zrobił z nas zimnych skurwieli, którzy żerują na ludzkich uczuciach
by tylko lepiej się poczuć. Kocham Go.
Nadal kocham Harrego ale czy mam się teraz tutaj przyznać przed nim. Te głupie
dwa słowa wszystko zniszczą. Podniosłam wzrok
tak by spojrzeć w oczy Dylana. Jego oczy
nie były takie same jak Harrego. Nie było w nich tych błyszczących iskierek, które
pojawiały się za każdym razem gdy w nie patrzałam. <br />
- Dylan Kocham Ciebie. Harry mnie zranił i nie jestem w stanie mu wybaczyć. – Szepnęłam
tak cicho by tylko Dylan mógł to usłyszeć. <br />
- Wczoraj mówiłaś coś innego… - Głos Dylana diametralnie się zmienił. Teraz
jego głos był przyjemny i nie czułam już żadnego strachu.<br />
- Wczoraj byłam pijana. Nie panowałam nad sobą. Dylan przepraszam! – Wtuliłam się
w jego klatkę piersiową a chłopak automatycznie objął mnie w tali. <br />
- Kocham Cię Stell… Pamiętaj. Zawsze będę cię kochać i to się nie zmieni ale
jeżeli Ty kochasz Harrego to zrozumiem… – Pokiwałam jedynie głową. Nie mogłam
na niego spojrzeć bo coś męczyło mnie, że robię źle. Powinnam mu powiedzieć, że Kocham Harrego i
jestem skłonna mu w każdej minucie mojego życia wybaczyć. <o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
Pożegnałam się z Dylanem i z jego rodziną po czym wyjechaliśmy
przed 10:00 z Liverpoolu. Dylan obiecał mi wszystko opowiedzieć o jego bracie i
mamie. Powiedział ,że wszystko mi wytłumaczyć w Londynie bo to jest dość długa
historia. Louis strasznie się śpieszył na 14:00 podobno mają jakiś umówiony wywiad.
Telefon Louisa dzwonił co 5 minut ale chłopak nawet nie raczył odebrać. Jak się
dowiedziałam w czasie jazdy to dzwoni Niall i przypomina by kupić mu coś do
jedzenia. Dokładnie 13:45 byliśmy przed budynkiem w Londynie gdzie miał się odbyć
wywiad. <br />
- Stella przepraszam ale nie odwiozę cię pod akademik. Przepraszam. Zadzwonię
do ciebie potem . Przepraszam… - Zaśmiałam się tylko na ciągłe powtarzanie
przez Louisa słowa” przepraszam” odpowiedziałam mu, że rozumiem i że nic się
nie stało. Louis po chwili zniknął za
drzwiami budynku gdyż z lewej strony zaczęły nadbiegać stada fanek. Przebiegłam przez ulicę i skierowałam się w stronę
mojego akademika. Po paru minutach ciągłego marszu zauważyłam budynek szpitala
gdzie leży Harry. W mojej głowie zaczęły kłębić się myśli by iść i go
odwiedzić. Szłam chodnikiem i nie wiedziałam co mam zrobić. Serce mi mówiło bym
szła a rozum bym lepiej sobie odpuściła. <o:p></o:p></div>
<br />
<div class="MsoNormal">
Winda po chwili się otworzyła a ja już z daleka ujrzałam
rodzinę Harrego. Zaczęłam iść w ich stronę. Gemma już z daleka szeroko się do
mnie uśmiechała. Harry pewnie im jeszcze
nie powiedział o naszym rozstaniu. <br />
- Dzień Dobry! – Przywitałam się z rodziną Harrego z przyklejonym , sztucznym
uśmiechem do twarzy. Gemma jak i mama Harrego od razu rzuciły się na mnie i
mocno do siebie przytuliły. <br />
- Witaj Stella. Co tam u ciebie? – Zapytała mama Harrego a ja tylko pokiwałam
głową i odpowiedział , ze wszystko w porządku – Kolejne kłamstwo z mojej strony.
<br />
- Czy mogę wejść do Harrego? – Zapytałam. <br />
- Jasne. Harry od rana marzy by cię zobaczyć. Jest teraz u niego przyjaciółka
ale wejdź. – Gemma poklepała mnie po
ramieniu. Kiedy powiedziała mi , że Harry o mnie marzy zrobiło mi się dziwnie
gorąco. Czułam się identycznie po naszym
pierwszym pocałunku w basenie. <br />
Popchnęłam lekko drzwi a moim oczom ukazała się drobna postać siedząca tyłem na
krzesełku obok łóżka Styles. <br />
- Stella! - Harry spojrzał na moja osobę
i od razu na jego ustach zwiał szeroki uśmiech. Dziewczyna odwróciła się i wtedy
ja rozpoznałam. <br />
- Cześć Stella. – Powiedziała tym swoim przesłodzonym głosem. <br />
- Witaj Nicole… <i><o:p></o:p></i></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
</div>
<div style="text-align: center;">
<span style="color: red; font-size: large;">Czytasz = Komentuj!</span></div>
<div style="text-align: center;">
No i mamy rozdział numer 9. </div>
<div style="text-align: center;">
Jak pisałam wcześniej jest i dzisiaj .</div>
<div style="text-align: center;">
Teraz wkroczy trochę do akcji Nicole.</div>
<div style="text-align: center;">
Mam nadzieje, że za dużo nie namiesza ale znając moją wyobraźnię to nic nie
wiadomo. </div>
<div style="text-align: center;">
Ostatni dużo myślałam nad tym z kim ma być Stella.</div>
<div style="text-align: center;">
Coś czuje, że jeszcze w tej części się nie okaże ale co będzie dalej pokaże
czas. </div>
<div style="text-align: center;">
Mam jeszcze wolne do środy gdyż MATURY. Mam nadzieje, że zdołam coś napisać
jeszcze przez te dwa dni. </div>
<div style="text-align: center;">
Trzymajcie się :* Do następnego rozdziału. :*</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://data2.whicdn.com/images/91997500/large.gif" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://data2.whicdn.com/images/91997500/large.gif" height="400" width="246" /></a></div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<!--[if !supportLineBreakNewLine]--><br />
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<!--[endif]--><o:p></o:p>Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/05143838160301547000noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-6518411823801583346.post-49670943438147638492014-05-04T22:16:00.000+02:002014-05-04T22:16:07.865+02:00Rozdział 8 „Już nikogo nie pokocham tak jak kocham Harrego…”<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<span style="font-family: inherit;">Perspektywa Stelli.<br /><br /><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: inherit;">Po paru
godzinach męczącej drogi dojechaliśmy do Liverpoolu. Słonce zaszło już dawno za
horyzont, co oznaczało, że wyścigi się już zaczęły. Od kiedy Louis powiedział mi,
czemu mnie zostawił w Doncaster i nie odzywał się przez tyle miesięcy, nie
odezwałam się ani słowem. Czym bliżej podjeżdżaliśmy do lotniska tym Louis
coraz bardziej był zdenerwowany. Widać
było to po jego wyrazie twarzy i mocno zaciskających się dłoniach na kierownicy. Wpatrywałam się w krajobraz za oknem i
zastanawiałam się co powiem Dylanowi. Będzie zły? Za pewne tak. Kiedy
wyjechaliśmy za zakrętu zauważyłam duży budynek z napisem „<span style="background-color: white; line-height: 115%;">Liverpool John Lennon
Airport”. Myślałam, że tutaj się zatrzymamy i jakoś na nogach dotrzemy na
miejsce lecz Louis jechał dalej. Nagle wjechaliśmy w jakąś uliczkę gdzie nie
było żadnych lamp, które oświetlały by drogę. Polegaliśmy tylko na światłach w
samochodzie Louisa. <br />
- Za chwilę będziemy musieli zgasić światła… Stella nie bój się! – Louis złapał
za moją dłoń i lekko ją ścisnął dając mi tym trochę pewności siebie. Kiwnęłam porozumiewawczo głową a Lou zgasił
całkowicie światła. Przez cały czas trzymał mnie za rękę a ja gorączkowo
wyczekiwałam momentu aż znajdziemy się na płycie lotniska. </span></span></div>
<a name='more'></a><span style="font-family: inherit;">- Stella teraz cicho i nic się nie odzywaj … - Powiedział stanowczo chłopak i
zatrzymał samochód. Otworzył po woli okno a mnie oślepiło światło latarki. <br />
- Louis Tomlinson a to moja dziewczyna… -
Lou się przedstawił jakiemuś chłopakowi.<br />
- Kupe lat stary! Co tam u ciebie słychać? – Chłopak praktycznie włożył całą
głowę przez otwarte okno. Przyglądał się mojej osobie co nie uszło uwadze
Louisowi.<br />
- Nie gap się tak Evans bo przy robisz w głowę za chwile. – Evans tylko głupio
się zaśmiał i wyciągnął do mnie rękę.<br />
- Tony Evans… Miło mi cię poznać piękna. – Nie wiedziałam co zrobić. Bałam się
lecz nie chciałam by coś poszło nie tak. Wyciągnęłam rękę przed siebie i
zdobyłam się na sztuczny uśmiech.<br />
- Stella Richardson. – Przedstawiam się dość nie pewnie. Czy dobrze zrobiłam
mówiąc swoje prawdziwe nazwisko? Chyba tak bo Louis tylko uśmiechnął się
złośliwie do chłopaka i walną go lekko w głowę. <br />
- Za co to?- Spytał oburzony lecz uśmiech nie schodził mu z ust. <br />
- Za żywota! Możemy już wjechać? – Chłopak obszedł samochód dookoła i w końcu
otworzył jak się okazało bramę, która była przed nami.<br />
- Za parę sekund będzie się ścigał Devil z jakimś nowym. Koniecznie trzeba to
zobaczyć. Trzymaj się stary. Mam nadziej, że jeszcze kiedyś się spotkamy!
- Evans pożegnał się z Louisem i po
chwili wjechaliśmy przez bramę. Teraz Louis już normlanie włączył światła więc
wszystko było widać. W oddali było widać wiele samochodów i ludzi szpanujących
swoimi samochodami.<br />
- Louis kto to jest Devil? – Spytałam gdyż męczyło mnie już to czekanie i ta
głucha cisza. <br />
- Devil to twój chłopak. – Odpowiedział nawet się na mnie nie patrząc.
Widziałam jakie trudności mu przychodzą z powiedzeniem tego jednego głupiego
zdania. „ Mój chłopka” Czy on w ogóle zasługuje jeszcze na ten tytuł? <o:p></o:p></span><br />
<div class="MsoNormal">
<span style="background-color: white; line-height: 115%;"><span style="font-family: inherit;">Kiedy
Louis zatrzymał swój samochód po woli wysiadałam z niego. Louis szybko okrążył
go i znalazł się przy moim boku. <br />
- Chodź. Zaraz zacznie się wyścig…- Louis lekko pociągnął mnie za rękę i
ruszyliśmy przed siebie. Mijaliśmy ludzi dla mnie kompletnie obcych lecz Lou
witał się z nimi jak z dawnymi kumplami. <br />
- No no Tommo w końcu się pojawił! – Usłyszałam czyiś głos za swoimi plecami.
Automatycznie razem z Lou obróciliśmy się za siebie. Moim oczom ukazał się
właściciel tych słów. Przed nami stał chłopak prawie identyczny do Dylana. Miał
na sobie obcisłe czarne spodnie i białą koszulkę. Na głowie miał czarnego full
capa a ustach trzymał prawie wypalonego papierosa. <br />
- Witaj Dean. – Powiedział oschle Louis i pociągnął mnie za sobą w druga
stronę. <br />
- Stella , Dylan nie był by zadowolony, że TUTAJ jesteś i to jeszcze z NIM! –
Zaszokowana jego słowami odwróciłam się gwałtownie w jego stronę. Na ustach
chłopaka malował się szeroki uśmiech a ręce miał schowane w kieszeniach swoim
obcisłych spodni. <br />
- Skąd wiesz jak mam na imię? – Praktycznie wykrzyczałam to w jego stronę.
Chłopak zrobił parę kroków w moja stronę tak , że teraz staliśmy twarzą w
twarz.<br />
- Taka piękna.. aż dziwne ,że lecisz na mojego brata…- Chłopak powiedział to
patrząc prosto w moje oczy. Analizowałam to wszystko w swojej głowie i nic nie
rozumiałam z tego wszystkiego.<br />
- Jakiego brata. Chłopie ja cię nie znam! – Dean zaśmiał się z tego co
powiedziałam i położył dłoń na moim policzku. Szybko jednak odepchnęłam jego
rękę przez co chłopak jeszcze bardziej się zaczął śmiać. <br />
- Nazywam się Dean Walker. Mówi ci coś to nazwisko? - Zapytał kpiąco. Jak to? Przecież Dylan nie ma
rodzeństwa. Co do jasnej cholery?<br />
- Czyżby TWÓJ ukochany nie opowiedział ci o swoim braciszku? Bo wiesz Dylan mi
o tobie wiele ciekawych rzeczy opowiedział. Jesteście razem tak krótko a ty już
mu do łóżka się wpakowałaś. Nie ładnie. Takiej śliczna a tak szybko można ci
się do majtek dostać… - Dean zaczął coraz głośniej mówić tak by słyszeli go
wszyscy dookoła. <br />
- Zamknij się ! – Powiedziałam i szybko odwróciłam się przygotowana do ucieczki
lecz silna dłoń Deana na moim ramieniu gwałtownie mnie zatrzymała. <br />
- Słuchaj Stella. Ja do ciebie nic nie mam. Mój ukochany braciszek najwyraźniej
wpadł i się zabujał. Nie chcę byś złamała mu serce zdradzając go z jego
wrogiem! – Dean wskazał dłonią na Louis stojącego zaraz za moimi plecami. <br />
- Nie zdradzam Dylana! Po prostu przyjechałam tu zobaczyć dlaczego mój chłopak
tak na prawdę znika na całe noce… - Zamknęłam oczy i głęboko odetchnęłam.<br />
– Louis jest moim przyjacielem i nie
jestem PUSZCZALSKA. – Ostatnie słowo
wykrzyczałam z taką siłą , że poczuwałam ogromny ból w klatce <br />
- Wow wow. Okay. Nie musisz się tak denerwować – Dean objął mnie ramieniem i
zaczęliśmy iść, jak sądzę w stronę mety.<br />
- Devil będzie zaskoczony twoją wizytą. Wiele razy mi o tobie opowiadał lecz
nigdy nie chciał mnie z Toba poznać. Wiesz potem to już myślałem, że on sobie
ciebie zmyślił….- Podeszliśmy w trojkę
do samochodu stojącego niedaleko mety gdzie za parę minut miał się pojawić
zwycięzcą. Miałam tak wiele pytań, które ciągle krążyły po mojej głowie. Czemu
znając Dylana tyle lat nie wiedziałam, że ma młodszego o rok brata? Czemu nie
wiedziałam , że się ściga? Czemu TYLE lat żyłam w kłamstwie?<br />
Jak się potem okazało samochód należał do Deana. Chłopak oparł się o maskę
samochodu i ze spokojem obserwował w oddali ścigające się samochody. Co jeżeli
Dylan trafi na pułapkę? Boże przecież ON
jest w śmiertelnym niebezpieczeństwie. <br />
- Wszystko Okay? – Spytał Louis widząc , pewnie bladą jak ściana moją twarz.
Pokiwałam twierdząco głowa i oparłam się o maskę samochodu obok Deana. Chłopak był
strasznie podobny do Dylana. Te same oczy i ten charakterystyczny uśmiech. <br />
- Wiem , że ładny jestem… ale nie musisz się tak na mnie gapić. – Dean nie był
osoba zbyt skromną identycznie tak jak jakiego straszy brat. <br />
- Jeżeli ci się podobam to możesz mi to powiedzieć – Zaśmiałam się z humoru
Deana i z tego jak fajne poruszał brwiami.<br />
- Chcecie coś do picia ? – Zapytał w końcu Dean i po chwili zniknął w tłumie
ludzi. Zostałam tylko z Louisem, który najwyraźniej nie miał dobrego humoru.
Widząc jego wyraz twarzy i jak zaciska szczękę lepiej się do niego nie odzywać.
Louis oparł się o maskę samochodu obok mnie i wpatrywał się w przestrzeń przed
sobą. Widziałam w oddali jak dwa samochody się ze sobą ścigają i ściskało mi
żołądek. Ciągle myślałam o tym by Dylan wjechał na linię mety cały i zdrowy. <br />
- Kochasz Go? – Zapytał przerywając między nami ciszę. <br />
- Co masz na myśli? – Zapytałam i odwróciłam się do tyłu by spojrzeć gdzie jest
Dean. <br />
- Kochasz Dylana tak samo jak Harrego? – Zapytał nawet na mnie nie spoglądając
. Wzięłam głęboki oddech by zebrać wszystkie myśli. Odchyliłam głowę do tyłu i
spojrzałam w gwiazdy.<br />
- Kocham ale NIGDY już nikogo nie pokocham tak jak kocham Harrego…-
Odpowiedziałam chłopakowi i ledwo powstrzymałam łzy gromadzące się w moich
oczach. <br />
- Kochasz Go nawet po tym jak chciał zabić Harrego? Nie rozumiem cię. Dlaczego
nie wybaczysz Harremu i do niego nie wrócisz. On cię kocha. Żałuje tego co
zrobił. Wtedy na tę imprezę to my go wyciągnęliśmy. Nie chciał iść lecz po
naszej namowie jednak się zgodzi. Gdybym wiedział , że tam będzie ta
Nicole… - Louis obwiniał się za to
wszystko. Schował twarz w swoje dłonie a ja podeszłam do niego i przytuliłam
się do niego. <br />
- To nie twoja wina. Tak miało być… Nie cofniesz czasu. A co do Harrego. Nie potrafię mu wybaczyć bo gdy
tylko jestem obok niego w moich myślach pojawia się obraz jego i tej szmaty. Teraz
jestem z Dylanem i jeżeli On mi to wszystko wytłumaczy będę z nim. Jestem w
stanie wszystko wybaczyć ale zdrady nie mogę. – Gdy skończyłam mówić akurat
pojawił się Dean z dwoma puszkami piwa i jednym drinkiem. Za pewne dla mnie.
Dean wręczyła nam napoje i teraz musieliśmy tylko czekać na Dylana.<o:p></o:p></span></span></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<i><span style="background-color: white; line-height: 115%;"><span style="font-family: inherit;"><br />Perspektywa Dylana.<br /><br /><o:p></o:p></span></span></i></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: inherit;"><span style="background-color: white; line-height: 115%;">Wyminąłem
słabego nowicjusza i teraz za zakrętem czekała mnie tylko ostatnia prosta. Ten
ostatni odcinek drogi jest najgorszy. Zawsze ktoś tutaj się rozbije. Spojrzałem
w lusterko. Nowicjusz był daleko za mną. Wszedłem w ostry, ostatni zakręt i
przede mną rozległ się najniebezpieczniejszy odcinek. „ Czas trochę
przyspieszyć” - Pomyślałem i zmieniłem
bieg. Samochód od razu zaczął szybciej jechać.
Omijałem kolejno wyskakujące pułapki przed moim samochodem. „ Jeszcze
parę metrów i jest na miejscu” – Mówiłem sobie w myślach i tym zdaniem
podnosiłem się na duchu.<br />
Znowu przed moim samochodem wyrosła pułapka. Szybo ją ominąłem i znowu zmieniłem
bieg na szybszy. „ Jeszcze parę metrów. Dasz radę!” – Pocieszałem się w głębi
duszy i omijałem kolejny głupi drut kolczasty na drodze. Spojrzałem w lusterka
nowicjusz jechał za mną i z dużą prędkością zbliżał się do mnie. „ Muszę
wygrać! „ – Pomyślałem i zacząłem manewrować po całej trasie nie dając pola by
ten nowy mnie wyminął. Niestety przez moją lekkomyślność nie zauważyłem
ogromnej plamy oleju na środku trasy. Wjechałem prosto w nią przez co straciłem
panowanie nad moimi samochodem. Okręciło mnie parę razy dookoła i po chwili szczęśliwie
zatrzymałem się na środku trasy. Mi nic się nie stało ale chłopak jadący za mną
z zerowym doświadczeniem tak samo stracił panowanie nad samochodem i niestety
koziołkował parę razy w powietrzy a na koniec zatrzymał się na ogromnej,
ceglastej ścianie po lewej stronie. Nie czekając na dalszy przebieg akcji ruszyłem
z piskiem opon przed siebie. Takie są zasady w tej grze. Myślisz tylko o swoim
życiu. Nie możesz nikomu pomagać tylko możesz szkodzić. Gdyby nie to, że jest z
tego niezła kasa nigdy bym nie ryzykował w wyścigach śmierci.<br />
W końcu znalazłem się za linią mety. Od razu usłyszałem krzyki i piski moim
fanów a przeważnie fanek. Zatrzymałem samochód i od razu zobaczyłem
uśmiechniętą minę </span><span style="background-color: white; background-position: initial initial; background-repeat: initial initial; line-height: 115%;">Josha. <br />
- Wiedziałem stary, że ci się uda! Nie bez przyczyny nazywają cię DEVIL – Josh praktycznie
krzyczał mi do ucha. Za nim stało mnóstwo
osób, które praktycznie znałem tylko z widzenia. Josh jeszcze przez parę sekund
gratulował mi jak psychol piszcząc przy tym jak panienka. <br />
- Dobra Parker dosyć tego. Weź mój samochód i sprawdź go. – Rzuciłem kluczyki
mojemu kumplowi a ten tylko zasalutował jak jakiś żołnierz. <br />
- Josh nie wiesz gdzie jest Dean? – Spytałem gdy chłopak wsiadał właśnie do
mojego samochodu. <br />
- Deana widziałem przy barze. Brał dwa piwa i jednego mocnego jak cholera
drinka. Wygląda na to, że ma towarzystwo. – Parker uśmiechnął się do mnie i
puścił oczko. Zmarszczyłem jedynie brwi a chłopak odjechał do naszych garaży. Przedarłem
się przez tłum piszczących dziewczyn i skierowałem się do baru. Jeżeli tam nie
znajdę mojego brata to nie mam zielonego pojęcia co ten debil znowu wymyślił i
gdzie go wywiało. <o:p></o:p></span></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal">
<span style="background-color: white; background-position: initial initial; background-repeat: initial initial; line-height: 115%;"><span style="font-family: inherit;">Napiłem się w barze i ruszyłem na
poszukiwania mojego szanownego braciszka. Próbowałem nawet do niego zadzwonić
lecz ten małolat nawet nie raczył odebrać. W barze dowiedziałem się także jak
wygląda stan tego nowicjusza, który się ze mną ścigał. Nic mu nie jest lecz
auto idzie do kasacji. Podobno miał dużo szczęścia bo jedynie jest poobijany.
Ludzie myślą , że w ogóle nie interesuje mnie zdrowie innych uczestników ale
tak nie jest. Przejmuje się nimi i nie mogę znieść myśli , że praktycznie co
drugi ścigający się trafia do szpitala. <br />
W końcu zauważyłem samochód mojego brata i jego postać stojącą na przeciwko jakieś
laski, która opierała się o jego samochód.
Dean najwyraźniej chciał ją poderwać bo szczerzył się do niej jak głupi.
Ciekawy jestem czy chociaż wygląda jak normalna laska. Byłem coraz bliżej samochodu
brata i wtedy zauważyłem jeszcze jednego chłopka, który opierał się o maskę
samochodu z puszką piwa w ręce. Kogoś mi On przypomina! Czy to nie jest czasami
Tommo? Przyspieszyłem kroku i w tamtym momencie
usłyszałem śmiech dziewczyny. Śmiech tak podobny, śmiech, który kocham ponad życie.
<br />
- Stella? – Prawie zapiszczałem jak baba widząc moją dziewczynę trzymającą w
ręce pustą szklankę po drinku. <br />
- Cześć kochanie! – Moja dziewczyna zapiszczała i rzuciła mi się w ramiona.
Wyglądała jakby wypiła znacznie więcej niż tylko jednego drinka. <br />
- Dean co Ona tutaj robi? – Spytałem kiedy Stella wtuliła się w moją koszulkę i
mruczała coś niezrozumiale pod nosem. <br />
- A skąd ja mam to niby wiedzieć? Zobaczyłem ją z Tommo to podszedłem. – Dean zaczął się tłumaczyć a Louis go
bronił. Coś mi się wydaje, że zostali oficjalnie dobrymi kumplami. <br />
- Tomlinson masz coś do powiedzenia? – Spytałem zdenerwowanym głosem. Jakim
cudem Stella znalazła się tutaj i to jeszcze z tym gnojkiem?<br />
- Dylan Ona się o Ciebie martwiła a ty bawisz się w jebanego kierowcę i
ryzykujesz życie! Przyjechałem tutaj z nią bo mnie o to poprosiła! – Louis
odsunął się od samochodu mojego brata i podszedł bliżej mnie. <br />
- Mam nadziej, że jej nie skrzywdzisz bo Ona naprawdę Cię kocha. Chodź Dean
jedziemy do Ciebie! – Louis wraz z moim bratem wsiedli do samochodu. <br />
- Dean poczekaj jedziemy z Tobą! – Pociągnąłem na pół przytomną Stella za sobą
do samochodu i już po chwili jechaliśmy do domu mojego brata i mojej matki. <br />
- Jak to się stało , że Ona się tak
najebała? – Spytałem a Dean zaczął się śmiać jak opętany.<br />
- Wiesz brat to całkiem śmieszna historia. Wypijała tego JEDNEGO drinka i
odleciała! – Dean odpowiedział ledwo powstrzymując śmiech. Pokręciłem tylko
głową i przytuliłem mocniej Stelle.<br />
- Kocham Cię Stell.. – Szepnąłem prosto do jej ucha. Dziewczyna zachichotała
tylko w moją koszulkę.<br />
- Też Cię kocham Harry … <br />
- Harry? </span><br />
<!--[if !supportLineBreakNewLine]--><br />
<!--[endif]--><span style="font-family: Arial, sans-serif; font-size: 10pt;"><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="background-color: white; background-position: initial initial; background-repeat: initial initial; line-height: 115%;"></span></div>
<div class="MsoNormal">
</div>
<div style="text-align: center;">
<span style="background-color: white; line-height: 115%;"><span style="color: red; font-family: inherit; font-size: large;">Czytasz
= Komentuj!</span></span></div>
<span style="background-color: white; line-height: 115%;"><div style="text-align: center;">
<span style="line-height: 115%;"><span style="font-family: inherit;">Jest i rozdział numer 8. </span></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="line-height: 115%;"><span style="font-family: inherit;">Miał być około godziny 22:00 i jest. </span></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="line-height: 115%;"><span style="font-family: inherit;">Przepraszam , że tak długo go nie było ale nie miał weny twórczej.</span></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="line-height: 115%;"><span style="font-family: inherit;">Ten rozdział pisałam chyba cały tydzień. </span></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="line-height: 115%;"><span style="font-family: inherit;">Rozdział nie jest sprawdzony. </span></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="line-height: 115%;"><span style="font-family: inherit;">Następny pojawi się możliwe , że jutro !</span></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="line-height: 115%;"><span style="font-family: inherit;">Teraz się z wami żegnam. Miłej lektury :*</span></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="line-height: 115%;"><span style="font-family: inherit;">Ps. Za chwilę uzupełnię zakładkę bohaterzy, więc będziecie mogli zobaczyć jak
poszczególne postacie wyglądają. </span></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="line-height: 115%;"><span style="font-family: inherit;"><br /></span></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjrmCp-GKoYkbZkcSueR9NpBHbM4nDk6VtDpa5OeAKqYBJVjyYnjOPzbbL_DCODkr04LwK4Mbd6NjFLSXxwCsYUl2zNq7mC6yiC7ELVZX50cZ8l3ON6Dg0qM6ua6o8hw7D6_QGCquJfaHon/s1600/tumblr_n51qhnZrhF1rs4pgio3_250.gif" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjrmCp-GKoYkbZkcSueR9NpBHbM4nDk6VtDpa5OeAKqYBJVjyYnjOPzbbL_DCODkr04LwK4Mbd6NjFLSXxwCsYUl2zNq7mC6yiC7ELVZX50cZ8l3ON6Dg0qM6ua6o8hw7D6_QGCquJfaHon/s1600/tumblr_n51qhnZrhF1rs4pgio3_250.gif" height="400" width="225" /></a></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="line-height: 115%;"><span style="font-family: inherit;"><br /></span></span></div>
<span style="font-family: Arial, sans-serif; font-size: x-small;"><o:p></o:p></span></span>Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/05143838160301547000noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-6518411823801583346.post-82046712028721885852014-04-27T18:28:00.003+02:002014-04-27T18:28:49.426+02:00Rozdział 7 „Ten kto wygra miał mieć prawo do ciebie…”<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<i><span style="font-family: inherit;">Perspektywa Harrego.<o:p></o:p></span></i></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<i><span style="font-family: inherit;"><br /></span></i></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: inherit;"><span class="apple-converted-space"><span style="background-color: white; background-position: initial initial; background-repeat: initial initial; line-height: 115%;"> -
</span></span><span style="background-color: white; background-position: initial initial; background-repeat: initial initial; line-height: 115%;">Wiesz dlaczego? Bo twój chłopak jest jednym z winnych … -
Kiedy to powiedziałem Stella tak jakby zamarła. Musiałem jej to powiedzieć.
Chodzi z kryminalistą i grozi jej niebezpieczeństwo a ja nie mogę nic zrobić. <br />
- Nie! To nie możliwe. Dylan się zmienił… - Stella zaczęła nerwowo chodzić po
całym pokoju. <br />
- Zmienił się? To wytłumacz mi dlaczego znika na całe noce w piątkowe i
sobotnie noce? – Zadałem pytanie, na które Stella pewnie nie znała odpowiedzi. <br />
- Skąd wiesz, że znika na całe noce? – Zadała pytanie utwierdzając mnie w tym
,że mam rację co do zniknięć Dylana. <br />
- Czyli jednak znika. Radzę ci byś przejechała się za Dylanem do Liverpoolu…
Weź Louisa on będzie wiedział gdzie jechać. – Powiedziałem a Stella bez słowa
wyszła z mojego pokoju. Opadłem zmęczony na poduszkę i wbiłem wzrok w biały
sufit. Nadal ją kocham. Kocham, ją tak bardzo, że jestem gotowy sobie odpuścić
by Tylko Ona była szczęśliwa ale nie mogę oddać jej chłopakowi , który bierze
udział w wyścigach śmierci. </span></span></div>
<a name='more'></a><br />
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: inherit;"><span style="background-color: white; background-position: initial initial; background-repeat: initial initial; line-height: 115%;">Po jakiś paru minutach do pokoju wszedł
Paul z moją rodzinką. Oczywiście mina Paula była nie zastąpiona. Chciało mi się
z niego śmiać lecz jakoś powstrzymałem śmiech ze względu na moją mamę. <br />
- Harry teraz musisz nas uważnie posłuchać! – Paul nie owijał w bawełnę od razu
przechodzi do rzeczy. Paul stanął nad moim łóżkiem i uważnie skanował moją
twarz. Moja mama usiadła obok mnie i lekko głaskała mnie po dłoni. Gemma za to
w najlepsze słuchała sobie muzyki stojąc przy oknie. <br />
- Harry my wiemy kto tu był. Sprawdziliśmy kamery na korytarzu… Musisz tylko
powiedzieć kim jest ten chłopak… - Paul poddał mi zdjęcie na którym istniała
postać wchodząca do mojego pokoju. Od razu go rozpoznałem. Tej twarzy nigdy się
nie zapomina. Tym bardziej gdy ten ktoś kiedyś był twoim przyjaciele a teraz
trzyma z twoimi wrogami i próbuje się zemścić za jeden głupi błąd popełniony
nie cały rok temu. <br />
- Nie znam go … - Odpowiedziałem pewnym głosem. Nie chciałem by zaczęli podejrzewać,
że zatajam prawdę. Tak będzie dla wszystkich dobrze. Nikt nie dowie się o moich
występkach i nikt nie dowie się o jego. <br />
- Jesteś pewny? Bo Gemma twierdzi, że to Josh Parker twój kumple z </span><span class="apple-converted-space"><span style="background-color: white; background-position: initial initial; background-repeat: initial initial; line-height: 115%;"> </span></span><span style="background-color: white; background-position: initial initial; background-repeat: initial initial; line-height: 115%;">Holmes Chapel<span class="apple-converted-space"> ?! –
Zapytała tym razem moja mama. Spuściłem wzrok na swoje poranione dłonie. Nie
chciałem patrzeć w ich oczy bo pewnie wykryli by , że kłamie. <br />
- To nie jest mój kumpel. Nie rozmawiałem z nim od ładnych paru lat… -
Odpowiedziałem już lekko poirytowany tym przesłuchaniem. <br />
- Po co tutaj był? – Zapytała tym razem Gemma odrywając się od swojego
telefonu. No i co ja mam im teraz powiedzieć? Przecież nie powiem , że był
tutaj bo chciał mnie udusić bo Dylan go nasłał. <br />
- Chciał mnie tylko odwiedzić… - Szepnąłem takim głosem, że sam bym sobie nie uwierzył
w to co mówię. Gemma tylko przewróciła oczami i westchnęła głośno.<br />
- Harry nie broń go bo i tak wszystko wyjdzie na jaw. Już tylko razy ratowałeś
mu dupę a On co chce cię zabić? – Gemma nie dawała za wygraną. Moja siostra
jako jedyna chyba wiedziała co działo się w </span></span><span style="background-color: white; background-position: initial initial; background-repeat: initial initial; line-height: 115%;">Liverpoolu. Wiedziała co zaszło na tamtych wyścigach i
dlaczego nasza przyjaźń z Joshem przestała istnieć. <br />
- Nie bronie go … Po prostu był tutaj mnie odwiedzić… - Nie dawałem za wygraną.
Ciągle trzymałem się swojego zdania i miałem cichą nadzieję, że uwierzą mi w to
co mówię. <br />
- Taa jasne… Harry kamery pokazały tylko Parkera. Nie musisz go już bronić… -
Gemma usiadała tym razem obok mnie na skraju łóżku. Mama stała nade mną razem z
Paulem i wyczekiwali na to co powiem. <br />
- Tak to był Josh Parker ale… - Wreszcie się przyznałem chciałem jakoś go
uratować. Powiedzieć, że to Dylan mu to kazał zrobić lecz Paul mi przerwał.<br />
- Żadnego „ ale” . Przyszedł tutaj i chciał cię zabić. Musi ponieść
konsekwencję swoich czynów… i Harry pomimo , że będziesz go krył my i tak go
dorwiemy. – Paul poklepał mnie po ramieniu i wyszedł. Zostawił mnie teraz z
mamą i z Gemma, która aż się pali by
zadać kolejne pytania. <o:p></o:p></span></span></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<span style="background-color: white; background-position: initial initial; background-repeat: initial initial; line-height: 115%;"><span style="font-family: inherit;"><br /></span></span></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<span style="background-color: white; background-position: initial initial; background-repeat: initial initial; line-height: 115%;"><span style="font-family: inherit;">Perspektywa Stelli.<o:p></o:p></span></span></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<span style="background-color: white; background-position: initial initial; background-repeat: initial initial; line-height: 115%;"><span style="font-family: inherit;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="background-color: white; background-position: initial initial; background-repeat: initial initial; line-height: 115%;"><span style="font-family: inherit;">Wróciłam do akademika razem z Tią. W
naszym mieszkaniu zastałam tylko Lottie. Tak jak się spodziewałam po Dylanie
nie było śladu. Tia zajęła się Lottie a ja postanowiłam zadzwonić do Dylana.
Wyszłam na balkon i wybrałam numer mojego chłopaka. Chciałam wiedzieć, czy Ona
naprawdę ma jakiś związek z tą całą sytuacją w szpitalu. Po paru minutach Dylan
odebrał telefon.<br />
D: Hallo?<br />
S: Cześć Dylan. Gdzie jesteś? <br />
D: Cześć Stell… Jestem um…u kumpla.<br />
S: Echem… U kumpla powiadasz… A za ile wrócisz? <br />
D: Jutro rano do ciebie wpadnę. <br />
S: A nie mógłbyś wpaść na noc? Stęskniłam się za tobą.. <br />
D: Stęskniłaś się? Myślałem , ze masz do towarzystwa ten pożal się boże zespół.
<br />
S: Dylan ty jesteś moim chłopakiem a nie oni. To co wpadniesz na noc? <br />
D: Stella naprawdę nie dam rady…<br />
S: Jak to nie dasz rady? Wyjdź od tego
„kumpla” i przyjeżdżaj.<br />
D: To nie jest takie łatwe. Wiesz mój kumpel mieszka za Londynem. <br />
S: Jasne… Wiesz to baw się dobrze u tego kumpla… Cześć.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="background-color: white; background-position: initial initial; background-repeat: initial initial; line-height: 115%;"><span style="font-family: inherit;">Rozłączyłam się i nawet nie myśląc na
tym co mam zamiar za chwilę zrobić wybrałam tym razem numer Louisa. <br />
L: Stella?<br />
S: Cześć Lou. Mam do ciebie ogromną prośbę!<br />
L: Jaka to prośba? <br />
S: Przyjedź do mnie do akademika to ci o wszystkim opowiem. Tylko szybko.<br />
L: Dobra będę za parę minut. Do zobaczenia.<br />
S: Pa. <o:p></o:p></span></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal">
<span style="background-color: white; background-position: initial initial; background-repeat: initial initial; line-height: 115%;"><span style="font-family: inherit;">Rozłączyłam się i weszłam do domu gdyż
zaczynałam już nieźle dygotać z zimna. Lottie z Tią najwyraźniej znalazły
wspólny język bo gadały jak najęte. Nawet nie zwróciły na mnie uwagi kiedy przechodziłam
przez salon i weszłam do swojego pokoju głośno zamykając drzwi. Postanowiłam
się przebrać w coś świeżego. Wyciągnęłam z szafy czyste ubrania i szybko się w
nie ubrałam. Z powodu panującego zimna na dworze założyłam na siebie kurtkę i
ciepłe buty. Gdy byłam już gotowa Louis się zjawił. Był zmieszany. Nie wiedział
o co chodzi a dziewczyny siedzące na kanapie także miały dziwne miny. <br />
- Cześć braciszku! – Krzyknęła Lottie gdy wchodziłam do pokoju ciągnąc za sobą
Louisa. <br />
- Cześć Lottie… - Louis zdążył to powiedzieć a ja szybko zamknęłam za sobą
drzwi. Chłopak usiadł na moim łóżku i wyczekiwał jakichkolwiek wytłumaczeń. <br />
- Louis posłuchaj. Harry powiedział mi o Dylanie i bym pojechała z tobą do
Liverpoolu… - Zaczęłam ale gdy zobaczyłam, że Louis wie o co chodzi i nie jest
tym zadowolony zaczęłam zadawać inne pytania. <br />
- Co się tam stało? Kurde Louis czemu Harry powiedział , że ty wiesz coś o tym
wszystkim? Czemu Harry powiedział , że ty będziesz wiedzieć, gdzie mamy jechać!
– Zaczęłam praktycznie krzyczeć na chłopaka. Ten dzień był chyba jednym z
najgorszych w moim życiu. <br />
- Chodź opowiem ci wszystko w samochodzie… - Szybko wstał i złapał mnie za
rękę. Zdążyłam tylko wziąć jeszcze swoją kurtkę i torebkę.<br />
- A wy znowu do kąt? – Spytała Tia idą za nami w stronę wyjścia. <br />
- Opowiem wam wszystko jak wrócimy! Zajmij się Lottie! – Powiedziałam i razem z
Louisem wybiegliśmy z mieszkania. Nie wiem czemu tak strasznie mu się spieszy
ale mam nadziej, że wytłumaczy mi wszystko w samochodzie. Pod akademikiem stał
czarny samochód Louisa. Szybko wsiedliśmy do niego i ruszyliśmy z piskiem opon.
<br />
- Nie wiem czy to dobry pomysł ale jeżeli Harry powiedział byś mnie poprosiła
bym tam z tobą jechała to okay… - Louis nie odrywał wzorku od drogi. Zaciskał
mocno dłonie na kierownicy i jechał przed siebie. Co się tam takiego okropnego
dzieje, że Louis jest taki zdenerwowany. <br />
- Powiesz mi? – Zapytałam w końcu po paru minutach kompletniej ciszy. Straciłam
już cały swój spokój. Musze się dowiedzieć o co tu chodzi. <br />
- Stell nie wiem czy powinnaś wiedzieć… To jest wszystko tak popaprane … - Złapał Louisa za rękę pokazując mi tym , że
jestem gotowa to usłyszeć.<br />
- Po prostu to powiedz…. – Szepnęłam. <br />
- Na lotnisku w Liverpoolu odbywając się wyścigi śmierci , w których twój
chłopak brał, bierze i będzie brał udział… – Louis zacisnął mocniej moją dłoń. Westchnął
głośno i kontynuował. <br />
-… Kiedyś kiedy pojechaliśmy na jakiś koncert do Liverpoolu mieliśmy parę
godzin wolnego. Kumpel Harrego zabrał nas właśnie na takie wyścigi. Tam
spotkałem Dylana. Już wtedy byliśmy nieźle skłóceni. Dylan wyzywał mnie na taki
wyścig… - Louis wpadł w trans. Opowiadał to tak jakby to właśnie działo się na
jego oczach. <br />
- Jak w-wygląda taki wyścig? – Przerwał mu moim pytanie. <br />
- Są dwa ścigające się samochody. Ścigający
staja na linii startu. Trasa tych wyścigów znajduje się za lotniskiem. Jadąc na
takie trasie grozi ci piekielne niebezpieczeństwo. Trasa wyposażona są w
różnorakie pułapki – śmiertelne pułapki. Kiedy wpadniesz w taka możesz pożegnać
się z życiem… - Kiedy Louis powiedział ostatnie zdanie aż podskoczyłam na
miejscu. Ścisnęłam dłoń Louisa a ten dalej opowiadał.<br />
- … Kiedy wyścig się zaczął nie wiedziałem, że mogę stracić życie. Pokonałem „prawie
wszystkie pułapki”… - Co to ma znaczyć „ prawie wszystkie” ? Czyżby Louis otarł
się śmierć?<br />
- … Niestety chyba nie było mi przeznaczone wygrać. Kiedy wyjechaliśmy na
ostatnią prostą wyprzedziłem go ale ten dupek wiedział jak mnie zdezorientować.
Przez radio powiedział mi o tobie. Powiedział , że więcej cię nie zobaczę bo Ty
będziesz jego. Wściekłem się i straciłem nad sobą panowanie. Niestety udało mu się
mnie zdezorientować i nie zobaczyłem ostatniej pułapki a mianowicie : na środku
drogi pojawiła się nagle ogromna ściana. Nie chciałem w nią wjechać więc szybko
odbiłem w prawo. Niestety straciłem panowanie i wpadłem z ogromną siła w jakiś
opuszczony magazyn. Leżałem z dwa tygodnie szpitalu. Powiedzieliśmy reszcie, że mieliśmy mały wpadek kiedy wracaliśmy do domu … Stella ja … przez niego
nie mogłem pojawić się w Doncaster i ciebie zobaczyć. To była z Harrym nasza tajemnica. Nikt o tym nie wiedział aż do teraz. Ten wyścig… Ten kto wygra
miał mieć prawo do ciebie… <br />
- Co KURWA! </span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="background-color: white; background-position: initial initial; background-repeat: initial initial; font-family: Arial, sans-serif; line-height: 115%;"><span style="font-size: large;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
</div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: Arial, sans-serif; line-height: 15.333333015441895px;"><span style="color: red; font-size: large;">Czytasz = Komentuj!</span></span></div>
<span style="background: white; font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 115%;">
<!--[if !supportLineBreakNewLine]-->
<!--[endif]--></span><i><o:p></o:p></i><br />
<div class="MsoNormal">
</div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: inherit;">Omg jest i rozdział numer 7. </span></div>
<span style="font-family: inherit;"><div style="text-align: center;">
<span style="font-family: inherit;">Nie jest sprawdzony !</span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: inherit;">Następny pojawi się za pewne w czwartek. </span><span style="font-family: inherit;"> </span><span style="font-family: inherit;">Jest to początek bloga ale już wszystko po
woli się rozkręca. Nie będę się zbytnio tutaj rozpisywać bo musze iść się uczyć. </span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: inherit;">Do tych wyścigów zainspirował mnie film „ </span><a href="http://www.filmweb.pl/film/Death+Race%3A+Wy%C5%9Bcig+%C5%9Bmierci-2008-219437" style="font-family: inherit;" title="Death Race: Wyścig śmierci"><span style="background-color: white; background-position: initial initial; background-repeat: initial initial; border: 1pt none windowtext; color: black; line-height: 115%; padding: 0cm;">Death Race: Wyścig śmierci</span></a><span style="font-family: inherit;">”. W następnym
rozdziale mam nadzieje, że opisze jakiś wyścig a teraz żegnam się z wami.</span><span style="font-family: inherit;"> </span><span style="font-family: inherit;">Miłego wieczoru i do następnego rozdziału.
<br />Paa :*<br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://media.tumblr.com/tumblr_m4dfclwkI51rpv0bb.gif" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://media.tumblr.com/tumblr_m4dfclwkI51rpv0bb.gif" height="200" width="400" /></a></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: inherit;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://25.media.tumblr.com/tumblr_mae7yactv21reubato1_500.gif" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://25.media.tumblr.com/tumblr_mae7yactv21reubato1_500.gif" height="210" width="400" /></a><br /><br /><a href="http://www.nsmbl.com/wp-content/uploads/2014/02/harry-styles-gif-5.gif" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://www.nsmbl.com/wp-content/uploads/2014/02/harry-styles-gif-5.gif" height="223" width="400" /></a></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: inherit;"><br /></span></div>
</span><o:p></o:p>Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/05143838160301547000noreply@blogger.com5tag:blogger.com,1999:blog-6518411823801583346.post-30175940151663995542014-04-22T21:44:00.002+02:002014-04-25T21:07:42.001+02:00Rozdział 6 " Bo twój chłopak jest jednym z winnych …"<div class="MsoNormal">
</div>
<div style="text-align: center;">
Perspektywa Stell.</div>
<br />
<o:p></o:p><br />
<div class="MsoNormal">
Podjechaliśmy pod szpital
w którym leży Hazz. Liam opowiedział nam co się stało przed chwilą i kto
dzwonił do niego. Nie mogę w to
uwierzyć, że ktoś chce zabić Harrego. Kto normlany chce go zabić? No dobra
rozumiem, że jest sławny i w ogóle ale przecież cały czas pilnują go
ochroniarze. A do tego w szpitalu jest
jego rodzina i Lou. <br />
Spojrzałam na chłopaków każdy był dziwnie spokojny i każdy milczał jak grób.
Tia siedziała obok mnie i widząc jej minę czuła się niezręcznie w takiej
sytuacji. <br />
- Jesteśmy! – Oznajmił nam Paul, który prowadził czarnego vana chłopaków. Razem
z Tią wysiadłyśmy jako pierwsze. Nie oglądając się za siebie ruszyłyśmy przed
siebie. Nie powiem ,że się nie boję bo boję się cholernie. Mam się spotkać z mamą i siostra mojego
byłego narzeczonego. Kiedy weszliśmy do
holu już w oddali zauważyłam
Louisa. Stał oparty o ścianę i popijał
za pewne kolejną w tym dniu kawę. <br />
- Cześć Lou ! – Podbiegłam do chłopka a ten jak gdyby nigdy nic objął mnie w
pasie i mocno przytulił. <br />
- Cześć Stell … - Odpowiedział po chwili składając delikatny pocałunek w moich
włosach. <br />
- Czemu tutaj stoisz? Nie wolno wejść do pokoju Hazzy? – Spytałam odrywając się
od chłopaka. Louis przywitał się z Tią i resztą po czym dokończył picie swojego
napoju. <br />
<a name='more'></a><br />
- Na razie nikt nie może wejść ani wyjść
z tego pokoju… Policja szuka jakiś poszlak – Louis wyrzucił już pusty
kubek po kawie i usiadł na pobliskim krześle. <br />
- Kurwa… Stella ty to rozumiesz , że ktoś go chciał zabić. Teraz każdy z nas
jest w śmiertelnym niebezpieczeństwie! …
Ten ktoś chciał zabić Harrego to i tobie może się coś stać…. – Lou najwyraźniej
nie wytrzymał tego całego stresu. Schował twarz w swoich dłoniach a ja
klęknęłam przed nim i oparłam dłonie na jego kolanach. <br />
- Lou spokojnie… nic się już nikomu nie stanie. Paul i reszta nie dopuszczą do
tego! – Zaczęłam go pocieszać a po chwili przyłączył się także Niall. <br />
- Stary Paul zaraz coś wymyśli… Już wspomniał coś o jakimś urlopie … - Niall
usiadł obok Lou na krześle i przytulił się do niego jak jakieś dzieciak do
swojej matki. <br />
- Sądzę, że Paul za chwilę wróci o oznajmi , że na razie wyjeżdżamy! – Odezwał
się Liam i uśmiechał się leniwie do nas. Malik tylko pokiwał głową <br />
- Dobraa! Dość tego użalania się nad sobą! Chodźcie na górę … Czeka tam rodzina Hazzy i pewnie
Paul razem z nimi. – Louis po woli wstał z krzesełka i razem powędrowaliśmy o
windy. <br />
- Stell jest jeszcze coś co powinnaś wiedzieć… Hazz nie powiedział rodzinie, że
zerwaliście. Oni są święcie przekonani,
że dalej jesteście szczęśliwą parą… - Kiedy Louis to powiedział nie
wiedziałam co mam o tym sądzić. Ten tchórz nie przyznał się, że mnie zranił i że już nie jesteśmy razem…<br />
- I co ? Mam teraz udawać, że dalej jest ze Styles? – Zapytałam zdenerwowanym
głosem. No i cały humor na dzisiejszy
dzień poszedł się jebać. <br />
- Harry były ci bardzo wdzięczny … Proszę zrób to dla niego… - Louis poprosił
mnie a skinęłam głową nie chętnie ale skinęłam.
Kiedy otworzyła się winda wyszliśmy z niej i po woli skierowaliśmy się
pod drzwi pokoju gdzie leży Harry. Już z oddali widziałam Gemme ciągle chodzącą
po korytarzu w kółko oraz mamę Hazzy siedząco na pobliskim krześle. W całym
korytarzu aż roiło się od policjantów.<br />
- Przepraszam a wy to kto? – Spytał jeden z policjantów kiedy zbliżyliśmy do
sali. <br />
- Proszę ich przepuścić ! To dziewczyna Harrego i jego przyjaciele! – Odezwała
się nagle Gemma. Uśmiechnęła się promiennie do mnie a ja poczułam jak żołądek
podskakuje mi do gardła. Kiedy minęliśmy
policjanta Gemma od razu rzuciła mi się na szyje. <br />
- Miło mi się w końcu zobaczyć! – Powiedziała Gemma mocno mnie ściskając. Nie
wiedziałam co mam jej odpowiedzieć. <br />
- Też milo mi cię wreszcie poznać. Wiele o tobie słyszałam! - Skłamałam i odsunęłam się od Gemmy. Harry za
często nie wspomniał o swojej rodzinie.
Jedynie co wiedziałam to jak jego mama i siostra ma na imię. <br />
- Witaj Stella! – Mama Harrego teraz do
mnie podeszła. Przytuliła mnie do swojego ciała i zaczęła płakać. Nie dziwie
jej się. Przed chwilą ktoś chciał zabić jej dziecko a Ona i tak jakoś się trzeba.
Ja na jej miejscu pewnie załamałabym się nerwowo. <br />
- Dzień dobry… - Powiedziałam dalej trzymając ją w ramionach. W końcu mama Hazzy odsunęła się i zaczęła się
witać z resztą. <o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
Siedzieliśmy w szpitalu już jakieś 4 godziny. Dylan ciągle do mnie dzwoni i pyta kiedy wrócę.
Jak na obecną chwilę nie jestem w stanie mu odpowiedzieć kiedy wrócę z Tią do
Akademika. Policja nic nie znalazła w
pokoju Hazzy. Nawet głupich odcisków palców nie znaleźli. Pytali Harrego czy
nie miał żadnych wrogów ale ten nawet nikogo nie podejrzewa. Paul cały czas
próbuje porozmawiać z mama Harrego lecz ta coraz gorzej się czuje. Liam siedzi
właśnie u Harrego i rozmawiają. Policja postanowiła nas po woli wpuszczać do
Harrego. Louis siedzi obok mnie i praktycznie cały czas milczy. Nie poznaje go.
Odkąd wrócił do Doncaster stał się inny. Tak jakby dorósł. Czyżby „ Mój” Louis
stał się wreszcie dorosły? Spojrzałam na chłopaka i już miałam zacząć rozmowę
gdy zadzwonił mój telefon. Spojrzałam na wyświetlacz i znowu ujrzałam imię
mojego chłopka.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<br />
S: Hallo?<br />
D: Cześć Stell. Mamy problem.<br />
S: No co się znowu stało?<br />
D: Dostałem telefon i muszę pilnie jechać do kumpla. Mogę zostawić Lottie samą
czy nie za bardzo?|<br />
S: Dylan jeżeli musisz to jedź. Ja
postaram się wrócić z Tią jak najszybciej. <br />
D: Czemu siedzicie tam tak długo? Po co?<br />
S: Dylan nie zostawię Harrego i chłopaków samych!<br />
D: Dadzą sobie radę! Bożee jesteś na każe ich zawołanie. Jak jakiś piesek.
Harry tylko zadzwoni a ty już tam lecisz!<br />
S: O co ci chodzi. To moi przyjaciele. Nie mogę ich zostawić…<br />
D: Wiesz co .. jesteśmy w związku parę godzin i wiem, że cię kocham ale jeżeli
to ma tak wyglądać to ja dziekuje.<br />
S: Zrywasz ze mną?<br />
D: Nie , nie zrywam. Tylko ci mówię byś w końcu otworzyła oczy. Oni cię wykorzystują a ty jesteś na każde skinienie
palca. <br />
S: Dylan nie poznaje cię. Wiesz, że są to moi przyjaciele i mnie potrzebują. Co
byś zrobił gdyby coś takiego przydarzyło się twojemu przyjacielowi. <br />
D: Ja nie mam przyjaciół.<br />
S: No tak. Przepraszam zapomniałam ty masz tylko kumpli do picia alkoholu…<br />
D: Kurwaa o co ci chodzi? Nie ma przyjaciół i mi z tym dobrze.<br />
S: To może też nie powinieneś mieć dziewczyny? Co?<br />
D: Nie mam ochoty z Tobą gadać. Jak ci
przejdzie to będę u siebie… <br />
S: Nara!<br />
D: Cześć.<br />
<br />
<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
Rozłączyłam się taka wkurwiona, że prawie rzuciłam telefonem
o podłogę. Wszystkich oczy momentalnie skierowały się w moją stronę.<br />
- Dylan? – Spytał cicho Louis. Skinęłam tylko głową i wstałam z krzesełka.
Ruszyłam w stronę okna na końcu korytarza. Usiadłam sobie wygodnie na parapecie
i zaczęłam obserwować ludzi przechodzących po ulicach Londynu. Nagle z zakrętu
wyszedł Louis. Oparł się o parapet i złapał za moją dłoń.<br />
- Stella widzę, że coś jest na rzeczy… Możesz mi powiedzieć.. – Powiedział Louis
a ja głęboko westchnęłam. <br />
- Pamiętasz jak byliśmy razem… Mówiłeś
że kiedy dorośniemy będziemy żyli jak w bajce. Mówiłeś, że jak pójdę na studia zamieszkamy
razem… Mówiłeś i obiecywałeś tak wiele a wszystko nagle stało się nie prawdą.
Wiesz, że kiedy w x-factorze połączyli was w zespół cieszyłam się. Szczerze się
cieszyłam i byłam z ciebie dumna ale potem kiedy wasza kariera się rozkręciła a
ty przestałeś się odzywać znienawidziłam wasz zespół a wszystkie twoje
obietnice jakby rozpłynęły się. Louis kochałam Cię i zawsze coś tam będę do
ciebie czuła ale to wszystko mnie przerasta.
Wy, wasza kariera. Przez was tracę wszystko. Odkąd spotkaliśmy się na
sylwestrze wszystko zaczęło się sypać. Dylan zmienił się a moja kariera i
studia zeszły na drugi plan….- Łzy same spływały po moich policzkach a Louis
stał obok mnie i trzymał mnie za rękę. <br />
- Chcesz powiedzieć, że nie chcesz już nas więcej widzieć? – Spytał smutnym
głosem. Podniosłam wzrok i spojrzałam w jego oczy. Nic się nie zmieniły. Po
tylu miesiącach i latach są identyczne. <br />
- Louis tak będzie najlepiej. Ja zajmę się swoją karierą a wy swoją. – Ledwo wydobyłam
z siebie jakiś dźwięk. Louis przytulił mnie i mocno przyciągnął do siebie. <br />
- Teraz ty chcesz ode mnie uciec? Stell ja bez ciebie nie wytrzymam… Próbowałem
jakoś zmienić uczucia do siebie. Zatuszować
je uczuciem przyjaźni lecz to nie działa. Stella ja cię kocham. Kocham Cię od
małego… Od piaskownicy kiedy przywaliłaś mi plastikową łopatką prosto w głowę. – Zaśmiałam się kiedy wspomniał od naszej
małej bójce w jego piaskownicy. Pamiętam to jak dzisiaj a było to jakieś 15 lat
temu. <br />
- Wiem ,że Ty nadal coś czujesz do Harrego pomimo jego zdrady. Ale pamiętaj : <i>nawet jeżeli los nas rozdzieli kiedyś do
siebie wrócimy … Zobaczysz któregoś dnia znowu będziemy razem a wtedy nic nas
nie rozdzieli. – </i>Louis zacytował słowa naszej obietnicy i uśmiechnął się wesoło.
Pochylił się i wiedziałam , że zaraz dojdzie do tego czego nie chcę w tej
chwili robić. Nagle za zakrętu wyszedł Liam a Louis gwałtownie się ode mnie
odsunął. <br />
- Louis Paul nas wzywa. Podobno ma dla nas jakąś niespodziankę. A ty Stell.
Harry chcę z tobą porozmawiać… - Liam przekazał nam to co miał przekazać i
odszedł z kierunku sali Harrego. Styles chcę ze mną rozmawiać ciekawe o czym?! <br />
Ruszyliśmy z Louisem w stronę sali Harrego. Po jakiś czasie rozdzieliliśmy się.
Louis podszedł do Paula i reszty siedzącej na krzesełkach w korytarzu a ja po
wolnym krokiem weszłam do pokoju Harrego. Chłopak leżał na łóżko podpięty do
aparatury a obok niego stał ochroniarz i Gemma. <br />
- To może ja was zostawię samych? Ty też choć! – Gemma wzięła za rękę
ochroniarza i po chwili wyszła z sali. Usiadałam sobie obok Harrego i zaczęłam bawić
się nerwowo swoimi palcami. <br />
- Jak się czujesz? – Spytałam przerywając tę niezręczną cieszę. <br />
- Dobrzee ale nie o tym chcę gadać… - Styles po woli podniósł się do pozycji
siedzącej i wskazał dłonią bym usiadała obok niego. Usiadłam na łóżka Stylesa a
ona wziął mnie za rękę. <br />
- Stella ja wiem kto chciał mnie zabić… - Powiedział intensywnie wpatrując się w
moje oczy. <br />
- Wiesz? Powiedziałeś policji? – Zapytałam a Harry pokręcił przecząco głową.<br />
- Dlaczego? – Zadałam kolejne pytanie ale to co potem powiedział ścięło mnie
kompletnie z nóg. <br />
- Wiesz dlaczego? Bo twój chłopak jest jednym z winnych …<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
</div>
<div style="text-align: center;">
<span style="color: red; font-size: large;">Czytasz = Komentuj !</span></div>
<div style="text-align: center;">
OMG! Zamiast się uczyć ja wam kończę rozdział. Masakra jakaś. </div>
<div style="text-align: center;">
Następny dodam pewnie w weekend. :) </div>
<div style="text-align: center;">
Zapraszam także na aska którego założyłam specjalnie dla was. Możecie mnie tam
pytać o wszystko a ja odpowiem. <u>ask.fm/TysiaczekStyles</u></div>
<br />
<br />
<div class="MsoNormal">
</div>
<div style="text-align: center;">
Zaskoczeni? Jednak nie rzucę Dylana pod koła samochodu tylko
inaczej go wykończę. </div>
<div style="text-align: center;">
Wow pisząc wyznania Stelli i Louisa miałam łzy w oczach. Jeszcze sobie
nastrojowa muzykę włączyłam i to mnie dobiło. Haha ale ważne, że jest rozdział!</div>
<div style="text-align: center;">
Trzymajcie się ! Do następnego rozdziału ;*</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://31.media.tumblr.com/548d91145939e03de309ca9b1cb3e627/tumblr_msfu47Zjzs1rbjmjso1_500.gif" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="191" src="https://31.media.tumblr.com/548d91145939e03de309ca9b1cb3e627/tumblr_msfu47Zjzs1rbjmjso1_500.gif" width="400" /></a></div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<o:p></o:p>Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/05143838160301547000noreply@blogger.com7tag:blogger.com,1999:blog-6518411823801583346.post-58997816006239698132014-04-22T19:08:00.001+02:002014-04-22T19:13:26.876+02:00Hej Słodziaki !<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: large;">Postanowiłam złożyć konto na asku :P Lolz tak wiem odbiło mi. Specjalnie dla was byście mogły mnie o wszystko pytać. Odpowiem na każde wasze pytanie . To mój ask : <a href="http://ask.fm/TysiaczekStyles" style="background-color: #fcee21; border-bottom-left-radius: 5px; border-bottom-right-radius: 5px; border-top-left-radius: 5px; border-top-right-radius: 5px; cursor: text; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; line-height: 24px; margin: 0px auto; outline: none 0px; padding: 5px 10px; text-align: center;">ask.fm/TysiaczekStyles</a></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj5W111yW2fSQiBVgrJF9J3N2aE3mE3e_TfVk6V7NMunG3bSgKai40NcvbxKr6srkFmtPXKLOdOxszhYE5ES_n5ZyE-1gVVFNVb_fydxUTbJGhz7s0HkGhYf5JKhUaRrG1PDbQkIVe3fsZ1/s1600/tumblr_mmuywmuA5X1so442uo2_500.gif" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj5W111yW2fSQiBVgrJF9J3N2aE3mE3e_TfVk6V7NMunG3bSgKai40NcvbxKr6srkFmtPXKLOdOxszhYE5ES_n5ZyE-1gVVFNVb_fydxUTbJGhz7s0HkGhYf5JKhUaRrG1PDbQkIVe3fsZ1/s1600/tumblr_mmuywmuA5X1so442uo2_500.gif" height="208" width="320" /></a></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/05143838160301547000noreply@blogger.com0